Παρατηρώντας τον σχετικό χάρτη που απεικονίζει τα αποτελέσματα του τουρκικού δημοψηφίσματος για την αλλαγή του πολιτεύματος, βλέπουμε κάποια ενδιαφέροντα πράγματα.
Οι κοσμοπολίτικες περιοχές, οι κουρδικές περιοχές και οι περιοχές άλλων μειονοτήτων (που προφανώς δεν θέλουν μια ισχυρή ενιαία Τουρκία) ψήφισαν υπέρ της διατήρησης της ισχύουσας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αντίθετα, οι περιοχές που τάσσονται υπέρ του ενιαίου ισχυρού εθνικού κράτους ψήφισαν υπέρ της προεδρικής δημοκρατίας.
Το φαινόμενο μιας διχασμένης Τουρκίας, όπου οι πιο ανεπτυγμένες περιοχές κοιτούν προς την παγκοσμιοποίηση, οι μειονοτικές προς τη διάλυση της Τουρκίας και οι πιο φτωχές προς το ισχυρό εθνικό κράτος, είναι ένα παράδειγμα διχασμού που διατρέχει ολόκληρο τον σύγχρονο κόσμο. Και είναι κάτι που υποδαυλίζει και εκμεταλλεύεται η ολιγαρχική παγκοσμιοποίηση.
Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, ζούμε το ίδιο πρόβλημα. Η πολιτικοοικονομική ολιγαρχία, οι βολεμένοι και εκείνοι που έχουν βγάλει το χρήμα στο εξωτερικό είναι υπέρ της Ευρωζώνης, υπέρ του διεθνισμού και της παγκοσμιοποίησης και φυσικά υπέρ του ισχύοντος πολιτεύματος. Αντίθετα τα κατώτερα οικονομικά στρώματα και οι νεόπτωχοι εξ αιτίας της κρίσης, τάσσονται υπέρ ενός αυτόνομου ισχυρού εθνικού κράτους, με δικό του νόμισμα και οπωσδήποτε υπέρ της αλλαγής του σάπιου πολιτεύματος.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια