Άμα έχεις τέτοιους φίλους...

Γράφει ο Γιάννης Σαραντάκος

Η πρώτη (για το νέο έτος) ψυχρολουσία της ελληνικής κυβέρνησης προήλθε από έναν καλό φίλο. Τον Γάλλο επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων Π. Μοσκοβισί, ο οποίος παρόντος του κ. Ευκλ. Τσακαλώτου έκοψε κάθε συζήτηση περί αποχώρησης του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα.

«Είναι μια αναγκαιότητα η συμμετοχή του» είπε πολύ απλά και η συζήτηση τελείωσε σε αυτό το σημείο.

Αμέσως, βέβαια, προέκυψαν οι συνειρμοί. Συμμετοχή του Ταμείου + πλεόνασμα 3,5% = νέα μέτρα. Την απλή αυτή... πράξη επιβεβαίωσε και ο εκπρόσωπος του Ταμείου Τζ. Ράις, ο οποίος είπε -επίσης πολύ απλά- ότι «εάν επιλεγεί ο στόχος για πλεόνασμα 3,5% θα απαιτηθούν πρόσθετα μέτρα. Με πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ δεν θα απαιτηθούν νέα μέτρα».

Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει η κυβέρνηση να κινηθεί το αμέσως προσεχές διάστημα και να λάβει τις αποφάσεις της, μακριά από τακτικισμούς, επικοινωνιακά παιχνίδια και ?προπαντός? καθυστερήσεις.

Ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης εξέφρασε τη ρεαλιστική άποψη (ρ/ς Real) ότι η συζήτηση για την αξιολόγηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραταθεί πέραν του Μαρτίου. Μακάρι αυτή η άποψη να είναι και η επικρατέστερη στον ΣΥΡΙΖΑ, διότι ακούγονται διάφορα ανεδαφικά, της μορφής ότι η Αθήνα δεν βιάζεται, με δεδομένο ότι δεν έχει άμεσες χρηματοδοτικές ανάγκες.

Οσοι τα λένε αυτά δυστυχώς δεν έχουν καταλάβει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Θεωρούν πράγματι ότι η χώρα αντέχει και πάλι έναν εφιάλτη, ανάλογο με αυτόν που έζησε το καλοκαίρι του 2015; Προφανώς όχι, και γι’ αυτό απαιτούνται αποφάσεις εδώ και τώρα.

Οι καθυστερήσεις μόνο εις βάρος της χώρας μας και της ελληνικής οικονομίας είναι, όπως άλλωστε μας δίδαξε και η τακτική της «σκληρής διαπραγμάτευσης» που οδήγησε στο 3ο Μνημόνιο.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.