 |
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος |
υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και υπό την τυπική ηγεσία πρώην αρχηγού του ΓΕΣ, ο οποίος βρήκε τον καλύτερο τρόπο να επιβληθεί η συμφωνία κατάληψης του εθνικού χώρου απ’ όπου θα περνά ο αγωγός.
Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ, ήδη ο αγωγός έχει φτάσει στο Τσανάκ-Καλέ, λίγα χιλιόμετρο;α από τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Ο αγωγός ακολούθησε την διαδρομή Ardahan, Kars, Erzıncan, Sıvas, (Σεβάστεια), Yozgat, Kırıkale, Άγκυρα, Εσκήσεχήρ, Προύσα, Πάνορμο.
Με τον αγωγό αυτό διακυβεύονται βασικά εθνικά συμφέροντα για την Ελλάδα και την Κύπρο αν δεν μπορέσουμε να αλλάξουμε τα δεδομένα. Αφ’ ενός ακυρώνεται η ενεργειακή αναβάθμιση της χώρας μας από τον Southstream που θα περνούσε από την βόρειο Ελλάδα και παρά την συμφωνία Τουρκίας Ρωσίας παραμένει στο αόριστο μέλλον ενώ ο ΤΑΡ όχι μόνο δεν φέρνει κέρδη αλλά καθίσταται και επικίνδυνος για την εθνική μας ασφάλεια λόγω της άμεσης εξάρτησης του από την Τουρκία. Αφετέρου ακυρώνεται η κατασκευή του αγωγού Ισραήλ- Κύπρου-Ελλάδα-Δύσης ένα από τα μεγαλύτερα σχέδια ενεργειακής μας αναβάθμισης ενώ υποβαθμίζεται το ζήτημα των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου.
Και κατ’ αρχή κάποιος θα πρέπει να μας εξηγήσει πώς η χώρα μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο όταν από τον ΤΑΡ θα περνά μόνο το 1,5% των ετήσιων αναγκών σε φυσικό αέριο της Ε.Ε. Ποια ελληνική εταιρεία είναι αυτή που θα ελέγχει τον αγωγό, όπως μας ανέφεραν, αφού το 66% ουσιαστικά ανήκει ήδη στην SOCAR, δηλαδή στην «Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου του Αζερμπαϊτζάν», ενώ όπως θα δούμε παρακάτω και η Τουρκία θα έχει σημαντικό μερίδιο σαν άμεσος συνεταίρος της SOCAR. Ακόμα και η ευθύνη λειτουργίας και συντήρησης των 550 χιλιομέτρων του ελληνικού τμήματος του αγωγού δεν θα είναι υπό την ελληνική ευθύνη αλλά της «Trans Adriatic Pipeline», (TAP), δηλαδή και αυτή στους Αζέρους
Με την κατασκευή του αγωγού αυτού παρά τις θριαμβολογίες η Ελλάδα, δεν γίνεται ενεργειακός κόμβος αλλά απλά γίνεται ένας κρίκος στην ενεργειακή αλυσίδα όπως και η Αλβανία από το έδαφος της οποίας θα περάσει ο αγωγός πριν εισέλθει στην Αδριατική και περάσει στην Ιταλία. Η Ελλάδα δεν θα έχει δικαίωμα να καταναλώνει κανένα κυβικό μέτρο φυσικού αερίου από τα 16 εκατομμύρια που υπολογίζεται να έρχονται από το Αζερμπαϊτζάν. Από αυτά τα 6 εκατομμύρια θα απορροφώνται από την Τουρκία και τα υπόλοιπα θα πηγαίνουν στην Ευρώπη.
Ουσιαστικά δηλαδή θα εξυπηρετεί ευρωπαϊκά και αμερικανικά σχέδια για απεξάρτηση από το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Όσον αφορά το εισπρακτικό μέρος η Ελλάδα δεν θα εισπράττει, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής συμφωνηθέντα, ούτε ένα ευρώ από τέλη διέλευσης σε αντίθεση με την Τουρκία. Η Ελλάδα αναμένει μόνο έμμεσα οφέλη, τα οποία και αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό αμφισβητήσιμα ενώ θα κερδίσει μόνο από κάποιες απαλλοτριώσεις (!) ακίνητων περιουσιών που θα γίνουν για να περάσει από τα ελληνικό έδαφος ο αγωγός. Οι περίφημες θέσεις εργασίας που λέγεται ότι θα δημιουργηθούν αφορούν κατά 90% το κατασκευαστικό μέρος για μια συγκεκριμένη περίοδο μέχρι το 2019 που θα ολοκληρωθεί ο αγωγός στην Ελλάδα. Όσον αφορά το εργατικό δυναμικό που θα απασχολήσει η κατασκευή του αγωγού και εδώ μπαίνουν σοβαρά ερωτήματα για την απασχόληση ξένων εργατών που συνεχώς εισρέουν στην χώρα μας χωρίς κανένα έλεγχο.
Όσον αφορά τις καθαρά στρατηγικές συνέπειες του αγωγού εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ενώ η Αλβανία μπαίνει οριστικά στο παιχνίδι με τον αγωγό αυτό, εκείνη όμως που θα είναι ο μεγάλος κερδισμένος είναι η Τουρκία, η οποία έτσι κι αλλιώς θα κέρδιζε με οποιαδήποτε επιλογή είτε του ΤΑΡ είτε του αγωγού Nabucco. Η Τουρκία όποτε το θελήσει θα κλείνει την στρόφιγγα ή θα περιορίζει την ποσότητα, λόγω των τεράστιων αναγκών της εσωτερικής της αγοράς, αλλά αυτό είναι πρόβλημα που αφορά και τους Ευρωπαίους.
Όμως μεγάλο στρατηγικό θέμα δημιουργείται όσον αφορά τα στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα δηλαδή στρατηγικά οι μόνοι ωφελημένοι από τον ΤΑΡ είναι η Τουρκία και εν μέρει και η Αλβανία. Για την ελληνική πλευρά το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι ποιος θα επιτηρεί τα έργα στα ελληνοτουρκικά σύνορα, (Κήποι Έβρου) που θα διατρήσουν την ελληνική αμυντική γραμμή προς την Τουρκία.
Όπως είναι γνωστό οι επιτηρητές του έργου θα είναι οι Αζέροι μέσω της ΔΕΣΦΑ. Όλο αυτοί θα λάβουν υποχρεωτικά τα σχέδια της ελληνικής αμυντικής διάταξης και της ναρκοθέτησης, (με αντιαρματικές νάρκες), της περιοχής των ελληνοτουρκικών συνόρων και εδώ γεννάται το μεγάλο ερώτημα γιατί τα σχέδια αυτά θα περιέλθουν σε γνώση και της τουρκικής πλευράς στενής συμμάχου των Αζέρων. Οι τουρκόφωνοι Αζέροι ανέλαβαν τον έλεγχο της περιοχής του αγωγού επί ελληνικού εδάφους και όλο αυτό χαρακτηρίστηκε «επιτυχία» από την ελληνική κυβέρνηση.
Το σίγουρο είναι πως είναι επιτυχία πρώτα για τους Αζέρους και κατά δεύτερον για την Τουρκία που έβαλε τον δορυφόρο της Αζερμπαϊτζάν να κάνει ότι θέλει επί της ορίου γραμμής του Έβρου. Σε αντίθεση με τον Μπουργκάζ-Αλεξανδρούπολη που θα διαπερνούσε κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων τον Έβρο και θα δημιουργούσε ένα «ρωσικό τείχος» μεταξύ των δύο χωρών, ο ΤΑΡ ουσιαστικά θα διατρήσει την ελληνική αμυντική τοποθεσία και θα δημιουργήσει μια τεράστια «τρύπα» στο ελληνικό αμυντικό σύστημα από την περιοχή που θα περάσει αφού ο αγωγός θα ελέγχεται από κοινού από την κοινοπραξία και την Τουρκία. Στις δύο πλευρές των συνόρων θα γίνουν έργα που ουσιαστικά θα καταργήσουν την αμυντική διάταξη στην περιοχή. Θα ανοίξει, δηλαδή, μία κερκόπορτα στο ελληνικό αμυντικό σύστημα.
Ουσιαστικά ο μεγάλος κερδισμένος από την κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ, θα είναι η Τουρκία η οποία, όπως αναφέρει σε αναλυτικό της δημοσίευμα η τουρκική εφημερίδα Star, θα έχει ετήσιο κέρδος γύρω στα 4 δισεκατομμύρια δολάρια. Παράλληλα θα επιδιώξει να συνδεθεί με τον αγωγό από την Κύπρο (γι’ αυτό και επείγονται να λυθεί το Κυπριακό) και το Ισραήλ καθιστώντας την σαν μεγάλο ενεργειακό κόμβο.
Όλα αυτά σε μια περίοδο αυξανόμενης τουρκικής προκλητικότητας σε όλα τα επίπεδα και με την απειλή της έλευσης εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων μεταναστών από τα ανατολικά να επικρέμαται πάνω από την χώρα μας.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια