 |
Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
|
Πριν από πολλά χρόνια, με προβιές για ένδυση και με ρόπαλα στα χέρια, έκαναν επιδρομές στην νότια Ευρώπη και κυρίως στον Ελληνικό χώρο. Κατέστρεφαν και άρπαζαν ότι καλό υπήρχε. Αργότερα έβαλαν ένα σταυρό στο στήθος και έκαναν επιδρομές με πρόσχημα να απελευθερώσουν τους άγιους τόπους, Στην ουσία βέβαια έκαναν αυτό που ήξεραν καλύτερα – δηλαδή να κλέβουν, να σκοτώνουν και να καταστρέφουν.
Σήμερα έβαλαν κοστούμια και γραβάτες, ενώ με όπλα τα μνημόνια κάνουν τα ίδια ακριβώς πράγματα. Τα κάστρα όμως πέφτουν πάντοτε από μέσα. Χρησιμοποιώντας έτσι τους εγχώριους προδότες που είναι οι πολιτικοί μας, κατόρθωσαν για μια ακόμα φορά να υποτάξουν την Πατρίδα μας.
Απλοί σκλάβοι είμαστε που στηρίζουμε το μαστιγωτή μας. Δεν έχουμε τίποτα ίδιο με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, ενώ δεν υπάρχει καμία διάθεση εκ μέρους της Ευρώπης να αλλάξει πρόσωπο – ούτε στο μεταναστευτικό πρόβλημα, πόσο μάλλον στο οικονομικό. Δεν διαφέρει σε τίποτα από την τουρκοκρατία η σημερινή μας κατάσταση.
Η μοναδική διαφορά είναι το ότι, τότε είχες έναν πασά, ενώ τώρα την Τρόικα, καθώς επίσης όλους σχεδόν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους να μας σφυροκοπούν. Καληνύχτα Ελλάδα – αν ποτέ ξυπνήσεις ξύπνα και εμένα για να ξυπνήσω και το γείτονα« (Εστίν μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία).
Άποψη
Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε από μία Ελληνίδα και Μακεδόνα, η οποία έχει στο προφίλ της την τελευταία πρόταση – σύμφωνα με την οποία και η Μακεδονία είναι Ελλάδα, εννοώντας προφανώς ολόκληρη την περιοχή, το 60% περίπου της οποίας παραμένει υποδουλωμένο. Η «κραυγή» της εξόδου (GREXIT) έχει τη συναισθηματική λογική της, όπως επίσης η περιγραφή των βαρβάρων και των προδοτών – αν και πολλά λάθη είναι ασφαλώς δικά μας, αφού δεν προσέξαμε και υπερχρεώσαμε την πατρίδα μας, με αποτέλεσμα να καταλήξει έρμαιο στα χέρια των δανειστών της.
Περαιτέρω, συνεχίζουμε να κάνουμε λάθη, υποτιμώντας ανεύθυνα το γεγονός ότι, η σημαντικότερη επένδυση για μία κοινωνία πρέπει είναι η αντικατάσταση της – αν και δεν είμαστε η μοναδική χώρα του ευρωπαϊκού Νότου, αφού τα ίδια ακριβώς λάθη κάνει και η Ισπανία, ο πληθυσμός της οποίας μετά το 2008 μειώνεται σταθερά κατά 72 άτομα την ημέρα (πηγή).
Εάν δε σε αυτό το μέγεθος, το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερο ως ποσοστό επί του συνολικού πληθυσμού στην Ελλάδα, προσθέσει κανείς τη μετανάστευση των νέων, τότε θα διαπιστώσει ότι, η μεγαλύτερη αποτυχία της χώρας μας είναι η αδυναμία αντικατάστασης του πληθυσμού της – η οποία θα αποβεί δυστυχώς μοιραία, εάν δεν αντιδράσουμε αμέσως.
Επειδή τώρα εμείς εξετάζουμε τα γεγονότα πάντοτε από την οικονομική τους οπτική γωνία, θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε το επόμενο γράφημα – από το οποίο φαίνεται πολύ καθαρά η σχέση του ΑΕΠ μίας χώρας με τον πληθυσμό της, στο παράδειγμα της Ισπανίας.
Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη του ισπανικού ΑΕΠ (γαλάζια καμπύλη), σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας (κόκκινη καμπύλη).
Χωρίς να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες, η τρομακτικά μεγαλύτερη πτώση του ελληνικού ΑΕΠ σε σχέση με το ισπανικό, τεκμηριώνει το μέγεθος του προβλήματος για την πατρίδα μας. Από την άλλη πλευρά με δεδομένο το ότι, η επίδραση είναι «αμφίδρομη», πως η μείωση του πληθυσμού δηλαδή μειώνει αντίστοιχα το ΑΕΠ σε μακροπρόθεσμη βάση, εύκολα συμπεραίνει κανείς πού ακριβώς οδηγούμαστε – επιμένοντας να πιστεύουμε στις ψεύτικες ελπίδες που διασπείρουν σκόπιμα οι δανειστές και οι κυβερνήσεις μας, περί ανάπτυξης και εξόδου της χώρας μας από την κρίση.
Πηγή: Analyst.gr
0 Σχόλια