 |
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
|
Άκουσα αμετανόητους νέο-Συριζέους και παλιούς οπαδούς του ΠΑΣΟΚ να επαναφέρουν τα τετριμμένα για ιμπεριαλιστές και «δολοφόνους των λαών» με αφορμή την επίσκεψη του Αμερικανού πλανητάρχη στην Ελλάδα και αυτό που ήθελα να τονίσω βεβαίως είναι ότι οι άνθρωποι αποτελούν το προβληματικό κομμάτι του πληθυσμού, που δεν αντιπροσωπεύει τη χώρα. Από σεβασμό και μόνο σε ένα δημοκρατικό ηγέτη, που επισκέπτεται και εκθειάζει τη χώρα μας, θα μπορούσαν να «σκάσουν» για όσο διαρκούσε η επίσκεψη. Και είμαι αυτούς που θα υποστηρίζει πάντα το δικαίωμα της έκφρασης των πολιτών και της διαμαρτυρίας τους, αρκεί να είναι σε νόμιμα και ειρηνικά πλαίσια. Με ενόχλησε, δηλαδή, το γεγονός ότι από μία στιγμή και μετά, οι ξένοι δημοσιογράφοι μετέδιδαν για τις διαδηλώσεις αντί για την ουσία της επίσκεψης…
Ο κ. Ομπάμα αποθέωσε την Ελλάδα, την ιστορία και τον πολιτισμό της. Εάν επιχειρούσα μία γρήγορη αποτίμηση της επίσκεψης θα έλεγα ότι έδωσε μία μεγάλη ώθηση στα καλά χαρακτηριστικά της χώρας και στη μεγαλύτερη βιομηχανία της, τον τουρισμό. Απομένει στην ελληνική κυβέρνηση να εκμεταλλευθεί όσα είπε και στην ιστορική ομιλία του και στις δηλώσεις του μετά την συνάντηση με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Οι εικόνες από την επίσκεψη στην Ακρόπολη είναι το καλύτερο υλικό για μία διαφήμιση που πρέπει να ετοιμαστεί γρήγορα και να δημοσιευθεί στα αμερικανικά ΜΜΕ.
Τον τρόπο με τον οποίο μίλησε για την αρχαία Ελλάδα και τον μοναδικό ελληνικό πολιτισμό, θα έπρεπε να τον μιμηθούν και οι Έλληνες πολιτικοί, οι οποίοι στις ομιλίες του δρουν και αντιδρούν ως να ντρέπονται για τους αρχαίους ημών προγόνους. Πότε διαβάσετε σε ένα κείμενο πολιτικού αναφορά στον Περικλή; Θα δυσκολευθείτε να θυμηθείτε… Άφησαν τον πατριωτισμό έρμαιο στα χέρια των εθνικιστών της ναζιστικής Χ.Α., οι οποίοι παρουσιάζονται ως οι μοναδικοί πατριώτες σ’ αυτόν τον τόπο.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα διάβασε τον λόγο του κάτω από μία τεράστια ελληνική σημαία, έχοντας πίσω του και άλλες 15 αμερικανικές, ελληνικές και της Ε.Ε., αν δεν με απατά η μνήμη του. Ίσως κάποιοι άνθρωποι να ενοχλήθηκαν, διότι ξαφνικά έγιναν …πολίτες του κόσμου. Αλλά, σε μένα δεν ήταν καθόλου άσχημο το θέμα. Έδειχνε ένα άνθρωπο που αγαπούσε την πατρίδα του και σεβόταν και τις σημαίες της χώρας και της ηπείρου που τον φιλοξενούσε. Με λίγα λόγια, άλλο είναι ο καλός και γνήσιος πατριωτισμός και άλλο ο αρρωστημένος και προβληματικός εθνικισμός.
Η χώρα μας, λοιπόν, χρειάζεται ένα τέτοιο ηγέτη. Να αγαπά την πατρίδα του και να σέβεται την κληρονομιά και τον πολιτισμό της χώρας του.
Να παλεύει για το καλό των πολιτών και να ακολουθεί μία συνετή πολιτική.
Φαντάζομαι ότι η άλλη άποψη είναι ότι ο κ. Ομπάμα ηγείται μίας μεγάλης χώρας ενώ οι δικοί μας πολιτικοί μίας πτωχευμένης και διεφθαρμένης πατρίδας, όπως οι ίδιοι την χαρακτήρισαν. Όμως, δεν έχουν έτσι τα πράγματα υπό την έννοια ότι από τους δικούς μας πολιτικούς απουσιάζει το στοιχείο της ικανότητας και της αγάπης στην πατρίδα, της χώρας που ηγούνται.
Όταν στον έβδομο χρόνο Μνημονίου συζητούμε ακόμα για το τι προκάλεσε αυτή την άνευ προηγουμένου κρίση, αντί να βρούμε τους τρόπους για να τερματιστεί το συνεχιζόμενο δράμα του λαού, έχει σωτηρία αυτή η χώρα; Με τίποτα…
Πηγή: ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ MIGNATIOU
0 Σχόλια