Σε ένα vertigo εξουσίας βρίσκεται τις τελευταίες εβδομάδες η κυβέρνηση, καθώς δεν μπορούν να εξηγηθούν διαφορετικά τα απανωτά επικοινωνιακά λάθη που κάνει ο συνήθως προσεκτικός σε αυτά πρωθυπουργός.
Η εικόνα της μίνι δεξίωσης που παρέθεσε το βράδυ της Πέμπτης στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τα τραγούδια με τον κ. Ζουράρι στο πιάνο και κατόπιν η (σύμφωνα με πληροφορίες) νυχτερινή έξοδος του κ. Τσίπρα με τους 35άρηδες βουλευτές στο Κολωνάκι παραπέμπουν σε μια κυβέρνηση που έχει λύσει αν μη τι άλλο τα βασικά ζητήματα που αφορούν τους πολίτες. Στην περίπτωση της Ελλάδας, όμως, αυτό δεν συμβαίνει, κάθε άλλο μάλιστα...
Αρα ποιος ήταν ο στόχος αυτής της εκδήλωσης; Προφανώς είναι κατανοητή η προσπάθεια του πρωθυπουργού να έρθει πιο κοντά με τους βουλευτές του εν όψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης είναι απολύτως σαφές ότι κανείς δεν θέλει υπουργούς και βουλευτές να βρίσκονται σε μια μόνιμη κατάθλιψη, κλειδωμένοι στα σπίτια τους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πηγαίνοντας στο άλλο άκρο εκπέμπεται το σωστό μήνυμα προς τους πολίτες που δεινοπαθούν κάτω από το βάρος των αβάσταχτων φόρων, των πλειστηριασμών, της αβεβαιότητας για το μέλλον, της ανεργίας και του στραγγαλισμού της πραγματικής οικονομίας.
Κάποτε (όχι πολύ παλιά) ένας άλλος πρωθυπουργός είχε μιλήσει για την ανάγκη της σεμνότητας και της ταπεινότητας και πολλοί τότε έσπευσαν να τον χλευάσουν. Ηταν όμως απολύτως σωστό το μήνυμα που θέλησε να περάσει, ασχέτως εάν μετά και αυτό γύρισε μπούμερανγκ στην κυβέρνησή του εκείνη την περίοδο. Τώρα ο κ. Τσίπρας τι μήνυμα εκπέμπει με αυτές τις κινήσεις; Δυστυχώς είναι το μήνυμα του... Τιτανικού! Μόνο που στο συγκεκριμένο υπερωκεάνιο το πλήρωμα γνώριζε το σοβαρό πρόβλημα και έβαλε την ορχήστρα να παίζει για να μην πανικοβληθούν οι επιβάτες.
Στην περίπτωση της δικής μας κυβέρνησης είναι ερώτημα το εάν όλοι όσοι ήταν το βράδυ της Πέμπτης στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν επακριβώς την κρισιμότητα των στιγμών.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια