Ο εφιάλτης της Γερμανίας

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος

Όταν πριν από λίγα χρόνια μιλούσε κανείς για την γερμανική πολιτική και, ιδίως (αλλά όχι μόνον), για τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Σόιμπλε και τον καθοριστικό του ρόλο στην απόπειρα οικοδόμησης μιας ηγεμονίας του Βερολίνου στην Ευρώπη, τα αναθέματα έπεφταν βροχή: ήταν λαικιστής, αντιευρωπαίος, επικίνδυνος ή, το λιγότερο, αφελής…

Σήμερα, όμως, η εικόνα έχει αντιστραφεί πλήρως: σχεδόν οι πάντες, εκτός φυσικά Γερμανίας, παραδέχονται πλέον, κρυφά ή φανερά, ότι η πολιτική του Βερολίνου έχει προκαλέσει τεράστια βλάβη στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Στη διαδικασία αυτή στα χρόνια από το 2010 μέχρι σήμερα, το Βερολίνο επιχείρησε να φέρει την Ευρώπη στα μέτρα του έχοντας αφορμή και εργαλείο την κρίση χρέους και θύματα μία σειρά από χώρες αλλά και κυβερνήσεις. Πολλοί πιστεύουν ακόμα ότι πρόκειται απλώς για ιδεολογικού τύπου εμμονές ως προς την οικονομία. Όμως δεν είναι έτσι: η οικονομία είναι πρωτίστως εργαλείο και δευτερευόντως στόχος σε αυτή τη διαδικασία.

Τώρα, σε μία Ευρώπη βαθιά πλέον διχασμένη, ανήσυχη και κουρασμένη, με τις ανισότητες να διευρύνονται διαρκώς σε όλα τα επίπεδα και με το μεταναστευτικό να την βρίσκει ανέτοιμη και ανήμπορη, η Γερμανία αρχίζει πλέον να συνειδητοποιεί ότι ηγεμόνευσε σε μία χαμένη δεκαετία: εκεί που θα μπορούσε να χτίσει, γκρέμισε.

Οι άνθρωποι στο Βερολίνο μπορεί να έχουν τη δική τους εθνική ατζέντα που απλώς τη βαφτίζουν ευρωπαϊκή, αλλά, χαζοί, φυσικά δεν είναι. Ίσως παρασύρθηκαν και οι ίδιοι από την ισχύ τους. Τώρα όμως βλέπουν το κακό που έκαναν. Δυστυχώς, όμως, όχι απλώς δεν προτίθενται να το αλλάξουν, αλλά, αντιθέτως, παραμένουν σταθεροί στην πλεύση τους, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής – αυτό είναι πάγιο χαρακτηριστικό της γερμανικής πολιτικής όποτε η χώρα αυτή βρέθηκε σε μεγάλη ισχύ.

Τη στάση αυτή την επιβεβαιώνει και η σκληρή ανοιχτή σύγκρουσή τους με τις ΗΠΑ και το ΔΝΤ στο ζήτημα του ελληνικού χρέους. Ακόμα περισσότερο όμως, την επιβεβαιώνουν δύο άλλα στοιχεία: ο τρόπος που αντιμετωπίζουν την Ιταλία αλλά και ο παρασκηνιακός τρόπος που προσπαθούν να διευθετήσουν, στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, το πρόβλημα της Ντόιτσε Μπανκ, για την οποία ο πάντοτε επιθετικός, λαλίστατος και είρωνας Σόιμπλε δεν βρήκε χθες να πει μία λέξη στις αλλεπάλληλες ερωτήσεις των δημοσιογράφων...

Το Βερολίνο έχει υποτιμήσει δραματικά την Ιταλία και την αντίδρασή της. Παρά τα μηνύματα που διαρκώς λαμβάνει, δεν συνειδητοποιεί τον κίνδυνο και παίζει ακόμα, όπως και οι Βρυξέλλες που κάνουν ότι πει η Γερμανία, με τη φωτιά. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η Ιταλία, που απειλείται να βουλιάξει ενώ είναι και αυτή μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, εξελίσσεται πλέον σε εφιάλτη τους.

Έτσι, η ριζική αμφισβήτηση της γερμανικής ηγεμονίας και των «επιτευγμάτων» της στην Ευρώπη είναι πλέον μονόδρομος για τη Ρώμη – γιατί η άλλη οδός είναι θάνατος. Και ο εφιάλτης μιας ηγεμονίας δύστροπης που θα καταρρεύσει με πάταγο, μετά και την έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας από την Ε.Ε., είναι πλέον ορατός  για το Βερολίνο…

Πηγή: TO BHMA 

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.