«Το έργο αυτό είναι σημαντικό, από την άποψη της ερμηνείας των δεδομένων του γεωραντάρ GPR και της μελέτης της δομής των ζωνών που έχουν υποστεί βλάβες, οι μετατοπίσεις των οποίων μπορούν να προκαλέσουν κατολισθήσεις, καθιζήσεις εδάφους, καταρρεύσεις και υποχωρήσεις.
Όσο περισσότερα γνωρίζουμε για το ρήγμα, τόσο πιο ακριβής θα είναι η πρόβλεψη των πιθανών τεκτονικών παραμορφώσεων και οι επικίνδυνες επιπτώσεις τους στην περιοχή», δήλωσε ο η Αξάνα Λούκινα, από το Ινστιτούτο φλοιού της Γης της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.
Οι σεισμοί και άλλες επικίνδυνες φυσικές καταστροφές που έχουν σχέση με τα έγκατα της Γης, συνήθως προκαλούνται στα όρια των ρηγμάτων που υπάρχουν μεταξύ των τεκτονικών πλακών, την μετατόπιση των οποίων εμποδίζουν οι ανώμαλες επιφάνειες που υπάρχουν στις άκρες τους. Όταν η μετατόπιση των πλακών σταματάει, στο σημείο που τέμνονται, συσσωρεύεται μια δυνητική ενέργεια, η οποία μπορεί να απελευθερωθεί με την μορφή θερμότητας και ισχυρών εκρήξεων ακουστικών κυμάτων την στιγμή εκείνη που οι σκληρές προεξοχές που υπάρχουν στις ανώμαλες άκρες αυτές των πλακών δεν αντέχουν τις πιέσεις και σπάνε.
Οι επιστήμονες προσπαθούν εδώ και χρόνια να κατανοήσουν, ποιες είναι οι διεργασίες που κατευθύνουν την συσσώρευση της ενέργειας αυτής και προσπαθούν να βρουν τρόπους για να «φωτίσουν» τα έγκατα της Γης κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να είμαστε σε θέση να μαθαίνουμε πότε εμφανίζονται τέτοιες ζώνες τεκτονική έντασης και να προβλέπουμε με βάση τα χαρακτηριστικά τους την πιθανότητα, την ισχύ και των χρονική στιγμή που θα εμφανισθούν οι νέες σεισμικές δονήσεις.
Ιδιαίτερες ελπίδες, όπως λένε οι Λούπινα και οι συνάδελφοι της από το ίδιο Ινστιτούτο, εναποθέτουν στις τεχνολογίες των λεγόμενων GPR- των γεωραντάρ, που είναι σε θέση να «φωτίσουν» τα έγκατα της Γης σε βάθος μερικών εκατοντάδων μέτρων, η μερικών χιλιομέτρων. Προσδιορίζουν επίσης την δομή των ειδών σε μεγάλα βάθη, και αυτό γιατί διάφορα ορυκτά με ένα μοναδικό τρόπο είναι αγωγοί ηλεκτρισμού και των ραδιοκυμάτων και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Οι ρώσοι επιστήμονες επιχείρησαν να επαληθεύσουν αν τα γεωραντάρ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να παρατηρούν τις εν δυνάμει εστίες των σεισμών, αφού «φώτισαν» την δομή του ρήγματος Μοντίσνκι στις ακτές της λίμνης Βαϊκάλης, όπου τον Απρίλιο του 1950 είχε σημειωθεί ισχυρός σεισμός. Τότε από τις σεισμικές δονήσεις προκλήθηκαν σημαντικές ζημιές στον γειτονικό οικισμό Μόντι, όπου πολλά ξύλινα σπίτια καταστράφηκαν. Ένας ακόμη
Ισχυρός σεισμός είχε σημειωθεί στην ίδια περιοχή το 1829, που ήταν της ίδιας ισχύος με τον σεισμό του 1950.
Αφού προσδιόρισαν την κατάσταση του ρήγματος με την αξιοποίηση δορυφορικών φωτογραφιών, οι γεωλόγοι της Σιβηρίας «φώτισαν» το ρήγμα με το γεωραντάρ ΟΚΟ-2 που κατασκευάστηκε στην Ρωσία. Συγκεντρώνοντας στοιχεία για την δομή του ρήγματος, κάνοντας χρήση του γεωραντάρ, οι επιστήμονες τα συνέκριναν με τα στοιχεία εκείνα που είχαν καταγράψει κατά την διάρκεια εξορύξεων και ανασκαφών σε διάφορα σημεία στο χωριό Μοντι.
Οι καταγρφές που έκανε το γεωραντάρ έδειξαν ότι τα είδη των πλακών σε ένα οικόπεδο είχαν απομακρυνθεί η μια από την άλλη, κατά 3,4 μέτρα —μια απόσταση ασυνήθιστα μεγάλη- στον σεισμό του 1950. Από την άλλη πλευρά σε άλλες περιοχές το ρήγμα συμπεριφέρθηκε ακριβώς όπως είχαν προβλέψει «χερσαίες» παρατηρήσεις. Όλα αυτές οι παρατηρήσεις και καταγραφές έδειξαν ότι τα στοιχεία που κατέγραψε το ραντάρ, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να παρακολουθείται η κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ρήγματα, χωρίς να προσφεύγει κανείς σε κοστοβόρα προγράμματα, εξόρυξης διόδων για να ληφθούν δείγματα σε μεγάλο βάθος. Και η καταγραφή αυτή με το γεωραντάρ θα βλετιώσει την αντίληψη που έχουμε για το πώς προκαλούνται οι σεισμοί και πως μπορούν να προβλεφθούν.
Πηγή: www.ria.ru , greece-russia2016.gr
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια