Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Guardian, στο πλαίσιο της ανάλυσης εξετάστηκαν τα βήματα τα οποία χρειάζονται για να μπορεί να υποστηριχθεί ο πρώτος SMR και προέκυψαν κάποια συμπεράσματα όσον αφορά στο χρονοδιάγραμμα εφαρμογής, δεδομένου ότι υπάρχει παράλληλα ανάπτυξη των απαραίτητων πλαισίων κανόνων ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι για τους δημιουργούς τους και να αυξηθεί η εμπιστοσύνη από πλευράς των επενδυτών.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι δημιουργοί των SMR θα έπρεπε να λάβουν επίσης υπόψιν το ενδεχόμενο χρήσης των αντιδραστήρων ως συνδυαστικών πηγών ενέργειας και θερμότητας (CHP- Combined Heat and Power) αντί μόνο για ηλεκτρική ενέργεια, καθώς το μικρό μέγεθος και η ευκολία χρήσης γενικά σημαίνουν εύκολη διοχέτευση θερμότητας στις πόλεις.
Σημειώνεται πως, πέρυσι, η βρετανική κυβέρνηση είχε ανακοινώσει σχέδια για έναν διαγωνισμό ύψους 250 εκατομμυρίων λιρών με στόχο την ενίσχυση της έρευνας και ανάπτυξης στην πυρηνική ενέργεια, ο οποίος θα περιελάμβανε σχέδια υποστήριξης εμπορικών SMR. Η πρώτη φάση του προγράμματος άρχισε τον Μάρτιο, με την κυβέρνηση να δέχεται προτάσεις για πιλοτικά προγράμματα.
Παράλληλα, εταιρείες όπως η αμερικανική NuScale Power (η οποία σχεδιάζει ο πρώτος της SMR να είναι σε λειτουργία στις ΗΠΑ ως το 2024) έχουν δείξει ενδιαφέρον για εξαγωγή της τεχνολογίας SMR στη Μ. Βρετανία.
Οι υποστηρικτές των SMR επιμένουν πως μπορεί να προκαλέσουν δραστική μείωση του κόστους της πυρηνικής ενέργειας και να αποκεντρώσουν το δίκτυο, ενώ οι επικριτές υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι θα τα καταφέρουν εκεί που απέτυχαν οι μεγαλύτεροι αντιδραστήρες (μείωση κόστους), καθώς και ότι θα υπάρχουν εγγενείς κίνδυνοι ασφαλείας, που θα μπορούσαν να αποφευχθούν μέσω της χρήσης άλλων πηγών, εναλλακτικών εκπομπών άνθρακα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια