Εδώ κι έξι χρόνια, το σκηνικό που στήνεται είναι τόσο ίδιο που έχει κουράσει. Τους πολίτες να ακούν και να διαβάζουν για ναυάγια, ρήξεις, υποχωρήσεις και νέα μέτρα στο τέλος. Την οικονομία να παραλύει για μερικές εβδομάδες αναμένοντας τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης. Τις επιχειρήσεις και το Χρηματιστήριο να βρίσκονται σε περιδίνηση και να απαξιώνονται διαρκώς.
Τα λάθη δεν γίνονται μαθήματα και από τις δύο πλευρές, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να βρίσκεται ακόμη σε συνθήκες κρίσης και έκτακτης ανάγκης.
Οι δανειστές δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας έχουν εξαντληθεί. Η δε κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή, πηγαίνει στις διαπραγματεύσεις απροετοίμαστη ή στην καλύτερη περίπτωση με «κουτοπονηριά» προκειμένου να κερδίσει χρόνο. Αγνοώντας, βεβαίως, ότι αν είχαν γίνει συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις από το 2010 μέχρι σήμερα, τώρα το Hilton δεν θα ήταν τόπος... βασανιστηρίων για όλους.
Είναι καιρός να αντιληφθεί το ελληνικό πολιτικό σύστημα ότι η αποφυγή των ευθυνών που προκύπτουν, αφενός από την κατάσταση της οικονομίας κι αφετέρου από τις συμφωνίες που έχει υπογράψει, κάνει κακό στη χώρα. Και φυσικά η τρόικα πρέπει να ξεκαθαρίσει ποιους ακριβώς στόχους έχει για την Ελλάδα. Αν επιθυμεί μια οικονομία σε διαρκή ομηρεία, το μόνο που θα καταφέρει είναι να την οδηγήσει σε κατάρρευση.
Οι δανειστές αποχωρούν με όλα τα μέτωπα ανοικτά και με απίθανο το κλείσιμο των διαπραγματεύσεων μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη. Ομως, και ο Οκτώβριος θα είναι ιδιαίτερα «θερμός», καθώς τα Εργασιακά έχουν προκαλέσει ήδη τις πρώτες ρήξεις μεταξύ των δύο πλευρών. Απαιτείται, λοιπόν, ψυχραιμία και αποφασιστικότητα από την κυβέρνηση, προκειμένου να ξεπεράσει τον κάβο χωρίς νέα βάρη. Αλλά για να το πετύχει αυτό, θα πρέπει να αποδεχθεί ότι το πρόγραμμα που καλείται να εφαρμόσει είναι ιδιοκτησία της.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια