Του Μιχαήλ Βασιλείου
Η έλλειψη ειλικρίνειας που συγκαλύπτει τη μη επίτευξη αντικειμενικών σκοπών σε τακτικό και στρατηγικό επίπεδο ανάμεσα στους εμπολέμους και έξωθεν εμπλεκόμενους στον συριακό εμφύλιο, δεν επέτρεψε για μια ακόμη φορά να επέλθει η ειρήνευση και όλες οι πλευρές να επιχειρήσουν να βρουν μια λύση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και όχι στο πεδίο της μάχης.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Η έλλειψη ειλικρίνειας που συγκαλύπτει τη μη επίτευξη αντικειμενικών σκοπών σε τακτικό και στρατηγικό επίπεδο ανάμεσα στους εμπολέμους και έξωθεν εμπλεκόμενους στον συριακό εμφύλιο, δεν επέτρεψε για μια ακόμη φορά να επέλθει η ειρήνευση και όλες οι πλευρές να επιχειρήσουν να βρουν μια λύση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και όχι στο πεδίο της μάχης.
Ο βομβαρδισμός Σύρων στρατιωτών από τις αμερικανικές δυνάμεις σε συνεργασία με τις βρετανικές, όπως προέκυψε τις τελευταίες ώρες με την επίσημη παραδοχή από το βρετανικό υπουργείο Άμυνας, είτε είναι το πρόσχημα που αναζητούσε η πλευρά του Άσαντ (όχι απαραίτητα και των Ρώσων που έχουν λόγους να αναζητούν απεμπλοκή), αφού δεν σταματά μια σύγκρουση εάν θεωρείται ότι θα κερδίσει κανείς περισσότερα από όσα μπορεί να σου προσπορίσει η διαπραγματευτική διαδικασία, είτε συνιστά πραγματική επιθυμία αποφυγής «παιγνίων» που δίνουν χρόνο στον αντίπαλο να ανασυγκροτηθεί.
Ο συριακός Στρατός εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία κηρύσσεται και επισήμως η λήξη της εκεχειρίας, για να ακολουθήσουν σφοδροί βομβαρδισμοί στο Χαλέπι από αεροσκάφη της συριακής Αεροπορίας, κατά πάσα πιθανότητα, αλλά και σε χωριά που ελέγχουν οι αντικαθεστωτικοί αντάρτες στην ευρύτερη περιοχή.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι η επανέναρξη των συγκρούσεων με τόση βιαιότητα εγείρει το ενδεχόμενο σύρραξης η οποία θα οδηγήσει αφενός σε χερσαία εμπλοκή αμερικανικών δυνάμεων που μέχρι τώρα απέφευγαν με κάθε τρόπο, αλλά και ενδεχόμενη εμπλοκή της Τουρκίας, η οποία θα μπορούσε να επιχειρήσει να εμπλακεί ενεργά στην πολεμική αντιπαράθεση με δύο στόχους.
Ο πρώτος είναι το να κάνει πράξη όσα δήλωσε ο Ερντογάν για τη ζώνη ασφαλείας, την έκταση της οποίας επιθυμεί ουσιαστικά να πενταπλασιάσει και δευτερευόντως αλλά ουχί λιγότερο σημαντικό, να κεφαλαιοποιήσει την για πρώτη φορά ανάπτυξη χερσαίων αμερικανικών δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων στο πλευρό των Τούρκων στην περιοχή του Χαλεπίου.
Εάν βέβαια αυτό συμβεί, η τακτική ανάλυση της κατάστασης στο συριακό μέτωπο θα δημιουργήσει μέγα θέμα με τους Κούρδους, οι οποίοι μάλιστα, παρά τα προβλήματα που προκάλεσε η «εντολή» να μην περάσουν τον Ευφράτη, σήκωσαν αμερικανικές σημαίες στις περιοχές τους, θυμίζοντας σε μεγάλο βαθμό τους Κοσοβάρους στον πόλεμο για την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία…
Οι εξελίξεις μπορεί αν είναι ραγδαίες και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο συνήθης κίνδυνος, η κατάσταση που θα ενσκήψει μετά τον – βίαιο – τερματισμό της εκεχειρίας, να είναι πολύ χειρότερη από αυτή που επικρατούσε αμέσως πριν…
Δε χρειάστηκαν παρά μερικές μόνο ώρες για να έρθει και το δεύτερο ισχυρό πλήγμα στις όποιες προοπτικές ειρήνευσης. Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, συριακά ή ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδισαν φορτηγά που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια κοντά στο Χαλέπι και πιθανότατα οι απώλειες είναι σοβαρές…
Τα Ηνωμένα Έθνη, ο Ερυθρός Σταυρός και η Ερυθρά Ημισέληνος δηλώνουν πως διεξάγουν έρευνα, χωρίς να δίνουν πληροφορίες για την οργάνωση που εμπλέκεται και υπέστη τον βομβαρδισμό. Ο ειδικός απεσταλμένος των Ηνωμένων Εθνών για τη Συρία, Στάφαν ντε Μιστούρα, εκφράζει με δηλώσεις του «πελώρια οργή».
Οι άμαχοι που περίμεναν την οποιαδήποτε βοήθεια από τον οποιονδήποτε για να επιβιώσουν θα συνεχίσουν να υποφέρουν, έως ότου η υπόθεση επιλυθεί στο πεδίο της μάχης, καθώς κανείς δεν δείχνει διατεθειμένος να αποδεχθεί την άλλη πλευρά ως «συνδιαχειριστή» του μέλλοντος της Συρίας, ενωμένης ή διαιρεμένης.
Σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι λοιπόν, καλό θα ήταν να μην ξεχάσει κανείς, αυτό που τόσες φορές – και από τους πρώτους – επεσήμανε το «defence-point.gr», τη λειτουργία των μετώπων στη Συρία και την Ουκρανία με τη λογική των συγκοινωνούντων δοχείων.
Ενδυναμωμένος στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο από το εξαιρετικό αποτέλεσμα των ρωσικών βουλευτικών εκλογών, ο Ρώσος ηγέτης, Βλαντιμίρ Πούτιν, λογικά θα επιχειρήσει να προειδοποιήσει εμπράκτως τη Δύση, ότι ενδεχόμενες «παρορμητικές κινήσεις» στο συριακό μέτωπο όπου λόγω απόστασης έχει τακτικό μειονέκτημα, θα ανοίξουν άλλα μέτωπα στα οποία πλεονεκτούν οι δυνάμεις του.
Και σε μια διαβολική συγκυρία της τύχης, πλησιάζει επικίνδυνα το χρονικό σημείο άφιξης του μοναδικού ρωσικού αεροπλανοφόρου, του «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ» στην ανατολική Μεσόγειο, εξοπλισμένου με δεκάδες μαχητικά αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα.
Παρότι «σε απόλυτες τιμές» δεν θα είχε τύχη σε περίπτωση συνολικότερης σύρραξης, αφού είναι εύκολο για τις ΗΠΑ να φέρουν δύο ομάδες μάχης με συντριπτικά ανώτερη ισχύ, η Ρωσία ποντάρει για να αποτρέψει τους Αμερικανούς, στις αποδεδειγμένη διστακτικότητα – έως απροθυμία – να εμπλακούν πιο ενεργά στο μέτωπο της Συρίας.
Ωστόσο, εν όψει και των αμερικανικών εκλογών, δεν θα μπορούσε κανείς να αποκλείσει το να αποδειχθεί λανθασμένη επιλογή αυτή τη φορά, αφού ένα σκοινί όταν το τραβάς, κάποια στιγμή σπάει, καθώς η πλευρά που επεδείκνυε συγκράτηση για τον οποιονδήποτε λόγο, θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η στάση της ερμηνεύθηκε ως αδυναμία και να αισθανθεί ότι δεν έχει επιλογή από την αποκατάσταση της αποτρεπτικής της φήμης…
Σε μια τέτοια περίπτωση οι εξελίξεις θα μπορούσαν να κάνουν την εμφύλια στήριξη στη Συρία να μοιάζει με παιδική χαρά, αφού πιθανότατα θα παρασυρθούν και άλλες δυνάμεις στη σύρραξη και η γενικευμένη αποσταθεροποίηση θα μπορούσε να βγει εκτός ελέγχου, λαμβάνοντας πολύ επικίνδυνες διαστάσεις για την ανθρωπότητα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια