Οι κινήσεις του σουλτάνου στο εσωτερικό και το μέτωπο με τους Κούρδους
 |
Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
|
και ενώ είναι έτοιμες οι λίστες των προγραφών και στο πανίσχυρο υφυπουργείο Θρησκευτικών Υποθέσεων, όπου ο Γκιουλέν φέρεται ότι έχει ισχυρή επιρροή, τώρα έρχεται και η σειρά των διώξεων για τους Κούρδους.
Αφού ήδη έχουν παυθεί από τα καθήκοντά τους αρκετοί δήμαρχοι, προσκείμενοι στο Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), και στη θέση τους έχουν τοποθετηθεί επίτροποι του τουρκικού κράτους, αφού έχει αρθεί η ασυλία και έχουν ήδη κληθεί να καταθέσουν ως ύποπτοι για συμμετοχή ή υποστήριξη τρομοκρατικής οργάνωσης (ΡΚΚ) αρκετοί βουλευτές του HDP, την Πέμπτη το μεσημέρι το υπουργείο Παιδείας της Τουρκίας έδωσε στη δημοσιότητα τα ονόματα 11.500 εκπαιδευτικών που απομακρύνονται από το υπουργείο, δηλαδή απολύονται, λόγω της υποτιθέμενης υποστήριξης προς το ΡΚΚ. Και, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, αναμένονται και άλλες απολύσεις, για ανάλογους λόγους, άλλων δημοσίων υπαλλήλων.
Το θέμα δε είναι ότι όλοι αυτοί οι δεκάδες χιλιάδες υπάλληλοι και εκπαιδευτικοί που απολύονται από το δημόσιο δεν έχουν καμία δυνατότητα προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια, λόγω του ότι στην Τουρκία ισχύει η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, που εφαρμόστηκε αμέσως μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.
Την ίδια στιγμή και ενώ τουρκικά στρατεύματα έχουν εισβάλει στο έδαφος της Συρίας και διευρύνουν το έδαφος που κατέχουν προς νότον, προετοιμάζοντας την επίθεση εναντίον της στρατηγικής σημασίας πόλης Ελ Μπαμπ, που κατέχουν οι τζιχαντιστές του Ι.Κ., και διατηρώντας τον έλεγχο της Ιεράπολης/Μένπετζ, που είναι στα χέρια των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας και των Κούρδων, από τη 12η Αυγούστου μονάδες των ειδικών δυνάμεων με την υποστήριξη επιθετικών ελικοπτέρων και μαχητικών της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας διαξάγουν ευρείας κλίμακος επιχειρήσεις τουλάχιστον σε δύο σοβαρά μέτωπα στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν. Τι μας δείχνουν όλα αυτά;
Οτι η Τουρκία και ο ίδιος ο Ερντογάν, μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και μετά την απελευθέρωση της Ιεράπολης/Μένπετζ, είδε ολοζώντανο το φάσμα της απειλής και της ομοσπονδοποίησής της, και αυτό λειτούργησε ως ένα συνολικό σοκ, που οδήγησε τον Ερντογάν στην απόφαση να κινηθεί εναντίον οποιουδήποτε θεωρείται απειλή. Επειτα από αυτό το σοκ, ο Ερντογάν κινητοποίησε όλες τις πολιτικές, τις διπλωματικές και τις στρατιωτικές δυνάμεις που διαθέτει η Τουρκία και, αφού εξασφάλισε τακτικού χαρακτήρα συμμαχίες με Ρωσία, Ισραήλ και Συρία, χωρίς να διαταράξει τη στρατηγική της σχέση με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, άρχισε έναν παράτολμο πόλεμο κατά πάντων.
Οι διώξεις οπαδών του Γκιουλέν, ο πόλεμος εναντίον των Κούρδων ανταρτών και η εισβολή του τουρκικού στρατού στη Συρία είναι κινήσεις που, από τη μια, μπορεί να καταναλώσουν σημαντικά πολιτικοδιπλωματικά αποθέματα της Τουρκίας και, από την άλλη, αυξάνουν τουλάχιστον αναλογικά τις πιθανότητες κάτι να μην πάει καλά σε κάποιο από τα μέτωπα, με απρόβλεπτες συνέπειες και για τα άλλα. Οταν από την πρώτη μέρα της εισβολής μιλούσαμε για τον «βάλτο της Συρίας», κάτι τέτοιο εννοούσαμε. Εύκολα μπαίνεις και πολύ δύσκολα βγαίνεις...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια