Οθωμανικά όνειρα για παγκόσμια Ισλαμική Ένωση

Περί πλανητικής δύναμης γράφει ο διανοούμενος του κύκλου Ερντογάν σε άρθρο του στη «Γενί Σαφάκ», που μεταφράζει ο Σάββας Καλεντερίδης



Από τον Yusuf Kaplan*

Οταν είπα ότι «με τη Ρωσία δεν κόβονται οι σχέσεις, η Ρωσία είναι χώρα άξονας για την Τουρκία. Για να μη μείνουμε μόνοι μας αύριο, αν έχουμε προβλήματα με τη Δύση, πρέπει να ελαττώσουμε τους εχθρούς μας, να αυξήσουμε τους συμμάχους μας και γι' αυτό θα πρέπει να ακολουθήσουμε στρατηγική ισορροπιών», ορισμένοι άρχισαν να με πυροβολούν.

Ομως, δυστυχώς, και η Συρία και οι τουρκικές Δημοκρατίες είναι η πίσω αυλή της Ρωσίας. Γι' αυτόν τον λόγο η επιρροή που ασκεί η Ρωσία και στη Συρία και στις τουρκικές Δημοκρατίες είναι πολύ μεγαλύτερη και βαθύτερη απ' όσο εμείς νομίζουμε.
Για τον λόγο αυτόν το πρόβλημα της Συρίας θα λυθεί από τούδε και στο εξή Επίσης, το δίκτυο της τρομοκρατικής οργάνωσης του Γκιουλέν, που είχε στηθεί για να αλώσει τις τουρκικές Δημοκρατίες, θα το εξαρθρώσουν. Και θα ανοίξει ο δρόμος για την Τουρκία... επιτέλους.

- Η πρώτη μεγάλη Ισλαμική Ενωση πραγματοποιήθηκε με την ένωση των Σελτζούκων με τους Οθωμανούς. Το μακροπρόθεσμο σχέδιο της Τουρκίας, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είναι η επίτευξη της Ισλαμικής Ενωσης. Η Ισλαμική Ενωση τώρα μπορεί να φαντάζει σαν όνειρο, όμως το μοναδικό κλειδί που μπορεί να εξασφαλίσει όχι μόνο στη χώρα μας και την περιοχή μας αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα είναι η Ισλαμική Ενωση.
Αυτά δεν είναι κούφια λόγια. Το αντίθετο, είναι μία πραγματικότητα που μας την επιβεβαιώνει η ίδια η Ιστορία. Με τις ηγετικές ικανότητες του Melikşah, την ευφυΐα του βεζίρη Nizamülmülk και την ορμητικότητα του Gazâlî, σε ένα τέταρτο του αιώνα σπάρθηκε ο σπόρος, με αποτέλεσμα, σε τρεις ηπείρους, με επίκεντρο τη δική μας περιοχή, να εξασφαλιστεί σε εύρος, συνέχεια, όραμα και με έναν τρόπο που δεν υπάρχει παρόμοιος στην Ιστορία η Ισλαμική Ενωση.
Αυτή η απίθανη ένωση που πέτυχαν από κοινού οι Σελτσουκίδες, οι Gazneliler και οι Εγιουπίδες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα έβαλε τα θεμέλια για τη μεγαλύτερη και πιο μακρόχρονη ένωση στην Ιστορία.

- Η συγκρότηση της ραχοκοκαλιάς της Ενωσης άλλαξε τον ρουν της Ιστορίας της ανθρωπότητας. Με άλλα λόγια, η μετάβαση από τους Σετζουκίδες στους Οσμανλίδες, που έγινε μέσω της ένωσης όλων των μουσουλμανικών ομάδων, αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά της μεγάλης Ισλαμικής Ενωσης, μιας πολιτισμικής εκτόξευσης που δεν άλλαξε μόνο την Ιστορία του Ισλάμ, αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Οσον αφορά εκείνους τους ανιστόρητους διανοουμένους που εμφορούνται από τις ξοφλημένες εκσυγχρονιστικές ιδέες και μας καλούν σήμερα να ακολουθήσουμε ως μοναδικό δρόμο, για να μπορέσουν να συμβιώσουν ειρηνικά διαφορετικές θρησκείες και πολιτισμοί, το κοσμικό κράτος, τους καλώ να μελετήσουν γονατιστοί αυτή την υπέροχη Ιστορία των 1.000 χρόνων της Ισλαμικής Ενωσης.

- Η εκκοσμίκευση είναι ένας χαλινός, έχουμε ανάγκη από μια ψυχική ανάταση που θα θηλάζει άγιο γάλα από τη Μεδίνα. Πρέπει να είναι μια ψυχική ανάταση που θα στηρίζεται σε πνεύμα και αρχές που θα είναι στον αντίποδα και θα διαχωρίζονται από την εμπειρία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, από την εμπειρία του πολιτισμού της Κίνας και της Ινδίας, αλλά και από τον πολιτισμό της Δύσης, ο οποίος επικρατεί στον κόσμο επί τέσσερις αιώνες και πίνει το αίμα του κόσμου, ενώ ταυτοχρόνως καταστρέφει όλους τους πολιτισμούς. Μια πελώρια και υπέροχη ψυχική ανάταση που θα τρέφεται και θα τρέφει όλους τους πολιτισμούς.

Γι' αυτόν τον λόγο κανείς να μη μας λέει φορτικά ότι «η εκκοσμίκευση είναι εκ των ουκ άνευ, ότι τη χρειαζόμαστε για να προστατέψουμε τη διαφορετικότητα». Ας ερευνήσουν σε βάθος αυτή την ψυχική και πνευματική ανάταση που λέμε, η οποία περιμένει να την ανακαλύψουμε ξανά, να την ανανεώσουμε και να τη διευρύνουμε.

Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ποτέ το εξής: Η εκκοσμίκευση είναι ένας χαλινός που μας πέρασαν στον λαιμό μας και έχει στόχο να φρενάρει αυτή την ψυχική και την πνευματική ανάταση των 1.000 χρόνων.
Εμείς δεν μπορούμε να πάμε πουθενά με την εκκοσμίκευση. Αν επιμείνουμε στην εκκοσμίκευση, δεν θα έχουμε καταφέρει τίποτε άλλο από το να καταστρέψουμε το πνεύμα και την ψυχή που δίνει στον λαό μας το Ισλάμ, το οποίο μας δίνει τη δυνατότητα να δημιουργούμε εμείς την Ιστορία, η εκκοσμίκευση δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ξεραίνει τις ρίζες και τις πηγές αυτού του πνεύματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να απασχολούμε τον λαό με επίπλαστα προβλήματα, φρενάροντας με τον τρόπο αυτόν την πορεία του προς την Ιστορία.
Η εκκοσμίκευση δεν είναι μια εμπειρία που ανήκει σε εμάς. Είναι ένα project που έχει εισαχθεί ειδικά διαμορφωμένο από το εξωτερικό, μια έννοια που αμφισβητείται ακόμα και στη Δύση. Και δεν υπάρχει κάποιο παράδειγμα από το παρελθόν που να δείχνει ότι μπορείς να γράψεις Ιστορία με εισαγόμενα projects.

- Πρώτα θα «σπάσουμε το κύμα» και μετά θα δημιουργήσουμε εμείς το δικό μας κύμα. Πρέπει να αντιληφθούμε την κατάσταση. Εδώ και δύο αιώνες ο ισλαμικός κόσμος δεν είναι ανεξάρτητος, είναι δούλος των δυτικών. Πρώτα θα πρέπει η Τουρκία να βρει την τροχιά που της αξίζει στην Ιστορία και να οδηγήσει τον ισλαμικό κόσμο στην ανεξαρτησία.
Θα πρέπει να υλοποιήσουμε, βήμα προς βήμα, εκείνες τις βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες στρατηγικές, που θα επιτρέψουν στην Τουρκία να βρει και να καθίσει στην ιστορική της τροχιά, να ισχυροποιηθεί πνευματικά, πολιτικά και οικονομικά, για να μπορέσει να απελευθερώσει τον ισλαμικό κόσμο από τα δεσμά.

Το ερώτημα είναι το εξής: Τι θα πρέπει να γίνει και πώς θα πρέπει να κινηθούμε σε αυτή τη μεταβατική περίοδο;
Θα το εξηγήσουμε εν ολίγοις:

Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να αναπτύξουμε μια φιλοσοφία της Ιστορίας, η οποία θα είναι ριζοσπαστική και οικουμενική. Η βασική αρχή μιας τέτοιας φιλοσοφίας, που ανέπτυξα, με κεντρικό άξονα το Ισλάμ και τη σουνιτική πίστη, είναι η εξής:
- Πρώτα θα σπάσουμε το κύμα που έρχεται καταπάνω μας και θα ξεκαθαρίσουμε την ήρα από το σιτάρι. Αυτή είναι η περίοδος της Μέκκας.
- Μετά θα δημιουργήσουμε το δικό μας κύμα και θα βάλουμε τους ακρογωνιαίους λίθους του οικοδομήματος. Αυτή θα είναι η περίοδος της Μεδίνας.
Μόνον αφού ολοκληρώσουμε αυτές τις δυο πορείες θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε ένα πολιτισμικό άλμα, για να μπορέσουμε στη συνέχεια να κάνουμε τα βήματα που θα εξασφαλίσουν την ενότητα και την ανεξαρτησία του ισλαμικού κόσμου.

- Ο Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ, που ακολούθησε την στρατηγική των ισορροπιών, ήταν ελεγχόμενος από τους ξένους; Φυσικά και δεν εμπιστευόμαστε ποτέ εξ ολοκλήρου τη Ρωσία και τους δυτικούς. Ομως το να χαρακτηρίζει κανείς την ανάπτυξη των σχέσεων με τη Ρωσία πολιτική υποτελούς είναι λάθος.
Ο σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ ήταν ήταν ελεγχόμενος από τους ξένους; Ηταν ένας σοφός στην πολιτική των ισορροπιών. Ολα αυτά είναι ανοησίες. Παρακαλώ, να βάλουμε επιτέλους το μυαλό μας να δουλέψει.
Η Τουρκία είναι ένα κοσμικό κράτος; Το ξαναλέω. Η εκκοσμίκευση είναι ένα χαλινάρι, ένα καπίστρι στον λαιμό της Τουρκίας. Γι' αυτό επί έναν αιώνα σέρνουν από τη μύτη ένα ολόκληρο έθνος.
Γι' αυτό λέω ότι τώρα ξαναδίνουμε έναν αγώνα ανεξαρτησίας. Για να απαλλαγούμε από τα χαλινάρια και από τα καπίστρια με τα οποία μας σέρνουν από τη μύτη.

Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει στρατηγική ισορροπιών, μέχρι να βρει και να καθίσει στην ισλαμική ιστορική τροχιά της και να ισχυροποιηθεί από κάθε άποψη.
Γι' αυτό οι σχέσεις που αναπτύχθηκαν πρόσφατα, στο πλαίσιο της στρατηγικής των ισορροπιών με τη Ρωσία, θα μας δώσουν τη δυνατότητα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα να βρεθούμε σε μια τέτοια θέση και να αποκτήσουμε τη δυνατότητα να διαμορφώσουμε εμείς τις ισορροπίες που θα καθορίζουν την ιστορική πορεία της περιοχής αλλά και ολόκληρου του κόσμου.
Συμπερασματικά, εκείνοι που αντιτίθενται σε όσα αναφέρω στο παρόν άρθρο δεν μπορεί να είναι «διανοούμενοι», είναι «σκοτεινά χαλινάρια και καπίστρια», που φράσσουν την πορεία αυτής της χώρας προς το μέλλον.

* Ο Yusuf Kaplan είναι αρθρογράφος στην τουρκική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ», ανήκει στον κύκλο των διανοουμένων που επεξεργάζεται το νέο σχέδιο Ερντογάν για την Τουρκία. Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε με τίτλο «Στην αρχή θα ακολουθήσουμε στρατηγική ισορροπιών και μετά θα καθορίζουμε εμείς τις ισορροπίες»


** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια