Ο... καυτός Σεπτέμβριος πλησιάζει και οι θεσμοί ετοιμάζονται πάλι να μας τον κάνουν μαύρο. Μας περιμένουν στη γωνία, γιατί τολμήσαμε να κάνουμε διακοπές, και σχεδιάζουν από τώρα τα νέα μακροβούτια.
Ήδη τρίβουν τα χέρια τους, καθώς οραματίζονται το τελευταίο χτύπημα σε βάρος της δημόσιας περιουσίας των Ελλήνων (την ιδιωτική, βλέπεις, την αφάνισαν) μέσω του Κατοχικού Ταμείου.
Ο Σόιμπλε και η παρέα του ετοιμάζονται για την τελική έφοδο, μια και είναι το μόνο... κάστρο που δεν είχε πέσει. Θα έρθουν, θα πιέσουν με το γνωστό μαρτύριο των δόσεων -που επιστρέφουν πάλι στα ταμεία τους-, για να ορίσουν την ελεγχόμενη από αυτούς διοίκηση, και θα ολοκληρώσουν το πάρτι που ξεκίνησαν επί Γεωργίου Παπανδρέου. Θα ακολουθήσουν τα εργασιακά και μια σειρά άλλων αιτημάτων-εντολών, για να πείσουν ότι το πρόγραμμά τους είναι ο μονόδρομος που θα σώσει την ελληνική οικονομία, μια και στο βάθος του τούνελ θα βλέπουν φως.
Λες και οι θεσμοί δεν έχουν ακούσει τίποτε για το έγκλημα το οποίο συνετέλεσαν οι ίδιοι, πέρα από τα δικά μας λάθη και τις παραλείψεις χρόνων, με κυριότερο ότι ασπαστήκαμε το δόγμα του Ανδρέα, να τρώμε και να πίνουμε με δανεικά. Η ευθύνη η δική μας όμως είναι πλημμέλημα μπροστά στο κακούργημα που στήθηκε με τη συνεργασία του ΔΝΤ και της Eurostat (Κομισιόν και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) σε βάρος του λαού μας. Από τη μια, οι εντολές οι οποίες δόθηκαν και εκτελέστηκαν με την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των ελλειμμάτων, που τίναξαν την μπάνκα στον αέρα, και, από την άλλη, το πρόγραμμα που στήθηκε για να σωθούν οι τράπεζές τους και οι δικές τους οικονομίες αποκαλύπτουν την τραγωδία που σκηνοθετήθηκε σε βάρος μας. Από κοντά και όσα καταγράφονται στην έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης του ΔΝΤ (κάτι σαν το Εσωτερικών Υποθέσεων), στην οποία διαπιστωνόταν ότι η συνταγή που μας δόθηκε για να γίνουμε οικονομικά υγιείς ήταν σκέτο δηλητήριο.
Και το μόνο που θα μπορούσε να καταφέρει, όπως και έγινε, ήταν να βυθίσει τη χώρα μας σε μια αδιανόητη λιτότητα και σε έναν φαύλο κύκλο περικοπών, χωρίς αποτέλεσμα. Και αυτά τα έγραψαν οι ίδιοι. Ούτε όμως έπειτα από αυτό βλέπουμε τους θεσμούς να ευαισθητοποιούνται και να αποφασίζουν να αλλάξουν κάτι. Κουβέντα για να τιμωρήσουν κάποιον από αυτούς που σχεδίασαν εδώ και έξι χρόνια όλο αυτό το αποτυχημένο πείραμα.
Φοβούμαι ότι το φθινόπωρο θα κρύβει οδυνηρές εκπλήξεις για τους πολλούς, που πλέον δεν περιμένουν τίποτα, δεν ελπίζουν σε τίποτα. Το μόνο που θα κάνουν, όπως έλεγε και ο Νίκος Καζαντζάκης, θα είναι να δηλώνουν λεύτεροι. Ισως είναι και αυτό μια αρχή...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια