Ο κατήφορος της χώρας

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Ως γνωστόν, η Ελλάδα και η παρούσα κυβέρνηση που ελέγχει το κράτος, έχουν επιλύσει όλα τα προβλήματα της χώρας. Η οικονομική κρίση έχει εξαφανιστεί (διά μαγείας), οι εξωτερικοί εχθροί και οι απειλές ακόμα και από τους ανύπαρκτους εθνικιστές των Σκοπίων δεν υπάρχουν, είναι στη φαντασία μας, και ο λαός ζει ευτυχισμένος στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου.

Οι πολίτες κολυμπούν σε πελάγη ευτυχίας? Θα λύσουμε όλα τα προβλήματα του λαού, μας είχε υποσχεθεί πίνοντας τον φραπέ του ο κ. Φλαμπουράρης, και εκείνη την υπόσχεση την υλοποίησε όπως όλες τις άλλες. Ο,τι μας έχουν υποσχεθεί το έπραξαν και όσοι παραπονούνται για το τρίτο Μνημόνιο δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι για να πάμε στο τέταρτο έπρεπε να περάσουμε από το? τρίτο, το οποίο είναι και αριστερό, άρα εξυπηρετεί τον λαό? Οι πολίτες, λοιπόν, ζουν στην πιο ιδανική χώρα του πλανήτη, της οποίας το μοναδικό πρόβλημα που απέμεινε να επιλυθεί είναι αυτό των τηλεοπτικών αδειών. Είναι ένα σικέ παιχνίδι?
Είμαστε πραγματικά άξιοι της τύχης μας. Και αρχίζω να πιστεύω ότι διαθέτουμε και τους πολιτικούς που μας αξίζουν, που μας εκφράζουν, ίσως και να είναι σαρξ εκ της σαρκός μας.
Τους τελευταίους 18 μήνες συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Επιβάλλονται βαρύτατοι φόροι και δεν διαμαρτύρεται κανείς. Κόβονται συντάξεις και δεν συγκινούνται οι πολίτες. Ο κ. Κατρούγκαλος μας είπε ότι μπορούμε να ζήσουμε με 380 τόσα ευρώ -όσα κοστίζουν οι γραβάτες του- και δεν του ρίξαμε? πέτρες.
Πρόκειται απλά για απάθεια; Μήπως είναι ο φόβος που προκαλεί η νέα τάξη πραγμάτων στην Ελλάδα και η οποία -φοβάμαι πως- θα αναδειχθεί πρωταθλήτρια στη διαφθορά; Πριν την αναδείξει στην εξουσία ο λαός, η «Ομάδα ΣΥΡΙΖΑ» βρισκόταν πίσω από τις διαμαρτυρίες και τις διαδηλώσεις, ιδιαίτερα τις βίαιες, που προκάλεσαν και θύματα. Τι στο διάολο συμβαίνει; Γιατί δεν διαμαρτυρόμαστε;
Η πατρίδα εισήλθε από τον Μάιο στο έβδομο μνημονιακό έτος. Πάντα με τα σημερινά δεδομένα, αυτή η καταθλιπτική κατάσταση θα διαρκέσει και άλλα πολλά χρόνια.
Δεν έχουμε την παραμικρή δυνατότητα να ξεπεράσουμε τα μύρια προβλήματα και αντί να δουλεύουν οι πολιτικοί για την Ελλάδα, ώστε, τέλος πάντων, να γίνει μία σοβαρή χώρα, εργάζονται για το κόμμα και τους εαυτούς τους. Αλλωστε, για να προστατεύσει το κόμμα αποφάσισε να μας οδηγήσει στα Μνημόνια ο εξοχώτατος κ. Γεώργιος Παπανδρέου. Το ίδιο κάνουν όλοι. Η πατρίδα πρέπει να περιμένει.
Προς το παρόν ο πρωθυπουργός ασχολείται με το σχέδιο ελέγχου των τηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης και δεν λαμβάνει υπόψη ότι ένας υπουργός του και ένας ευρωβουλευτής του -αλλά και μεγάλος αριθμός βουλευτών- ομιλούν για διεφθαρμένους και «Εσκομπάρ». Και αναφέρονται σε κάποιους, υποθέτω, που θα αποτελέσουν την τηλεοπτική δύναμη πυρός της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν μου αρέσει να κάνω προβλέψεις. Αλλά νιώθω πως οι συνεργάτες του οδηγούν τον Αλέξη Τσίπρα σε απαξίωση, μεγαλύτερη και από αυτή την οποία υπέστη ο κ. Παπανδρέου.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.