Η προσέγγιση του Πούτιν με τον Ερντογάν ανησυχεί την Ουάσιγκτον: “Καζάνι” η Μεσόγειος

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Πρόκειται για ένα γεγονός που δεν το αρνούνται οι Αμερικα­νοί. Η επαναπροσέγγιση του Ταγίπ Ερντογάν με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα την Ουάσιγκ­τον. Όλες οι ανεπίσημες ενημερώσεις είναι αποκαλυπτικές των αμερικανικών ανησυχιών.

Όμως την ίδια στιγμή σκέφτονται εναλλακτικά σχέδια... Ηδη πριν από την επίσκεψη του προέδρου της Τουρκίας στη Ρωσία, Αμερικανοί στρατιωτικοί έσπευσαν στην Αγκυρα προκειμένου να διερευνήσουν τις προθέσεις του ισχυρού άνδρα της γείτονος χώρας. Και να πάρουν αποφάσεις. Παρά τη φαινομενική αποκατάσταση των σχέσεων της Μόσχας με την Αγκυρα, βασικά λόγω «αλληλεγγύης» δύο αυταρχικών ηγετών, τα δύσκολα όπως αυτό που αφορά το μέτωπο της Συρίας έμειναν εκτός ατζέντας, μια και είναι γνωστή η στήριξη της Ρωσίας προς το καθεστώς του Ασαντ και η αντίθεση προς αυτό της Τουρκίας, η οποία δείχνει απέναντι στον Πούτιν να «μαλακώνει» τη θέση της.
Μετά την επίσκεψη του αυταρχικού Ερντο­γάν στην Αγία Πετρούπολη, η Αγκυρα έκρινε σκόπιμο να επεκτείνει τις επικρίσεις της προς τη Δύση στοχοποιώντας αυτήν τη φορά το ίδιο το ΝΑΤΟ. Ο εκπρόσωπος του Τούρκου προέδρου αναφέρθηκε σε άλλες αμυντικές συνεργασίες που εξετάζει η Αγκυρα, μια και δεν έλαβε την υποστήριξη που ανέμενε από τους δυτικούς συμμάχους, ύστερα από την αποτυχημένη απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου. Αλλά και στο θέμα του πραξικοπήματος πολλοί Δυτικοί έχουν τις αμφιβολίες τους: Μήπως το ξεκίνησαν οι ισλαμιστές του Ερντογάν και στην πορεία έχασαν τον έλεγχο; Είναι ένα σημαντικό ερώτημα... Με τον κ. Ερντογάν να βρυχάται, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση καλούνται να επανεκτιμήσουν τα δεδομένα και να κινηθούν διαφορετικά απ’ ό,τι μέχρι τώρα, μια και η πολιτική του χαϊδέματος του θηρίου ουδέν απέδωσε, αφού το έκανε επιθετικότερο και απειλητικό.
Με ανοιχτά τα μέτωπα στη Συρία και στο Ιράκ, με μια κατάσταση αντίστοιχη στη Λιβύη και με την Αγκυρα να απειλεί τους δυτικούς συμμάχους της, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικα­νοί οφείλουν να αναθεωρήσουν τις στρατηγικές τους. Μοιάζει βεβαίως εξαιρετικά δύσκολο, αν και όλο και περισσότερο οι Αμερικανοί εκνευρίζονται με τον Ταγίπ Ερντογάν και για πρώτη φορά οι στρατηγοί αισθάνονται ότι οι Τούρκοι χρειάζονται τις ΗΠΑ, και όχι οι Αμερικανοί την Τουρκία. Εάν ο Πρόεδρος της Κύπρου τολμούσε και τους έδινε τη βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο, πιστεύω πως θα σκέφτονταν ξανά τις πολιτικές και τις στρατηγικές τους στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τα όσα μέλλει να συμβούν δεν είναι εύκολο να προσδιοριστούν. Το βέβαιο είναι ότι η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου θα συνεχίσει να είναι ένα καζάνι που βράζει. Και ο Ταγίπ Ερντογάν να περπατά σε τεντωμένο σχοινί, αποφασισμένος να πέσει επί των... επάλξεων. Η Ελλάδα αλλά και ειδικά η Κύπρος πρέπει να πάρουν μια ανάσα, να κάνουν ένα βήμα πίσω και να περιμένουν. Δεν είναι ώρα για διαπραγματεύσεις που οδηγούν σε απώλειες εθνικών εδαφών...

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο «Βλαδίμηρος» όπως «φωνάζουν» οι Ελληνες εθνικιστές και χρυσαυγίτες τον πρόεδρο της Ρωσίας έκανε αυτό που προσωπικά ανέμενα. Δεν είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης, ούτε ο …ηγέτης του «ξανθού έθνους» που θα «σώσει» την Ορθοδοξία, την Ελλάδα και την Κύπρο. Είναι ένας αυταρχικός ηγέτης που νοιάζεται μόνο για τα προσωπικά και τα εθνικά του συμφέροντα. Να πάψουμε να πιστεύουμε στους κάθε λογής «σωτήρες». Η λύση των προβλημάτων μας πρέπει να έρθει από την Κύπρο (για την Κύπρο) και όχι από τους ξένους, που είναι μόνιμα εχθρικοί…


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια