Με τις “αρχές της Αριστεράς” που επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ ( που, παρεμπιπτόντως, εκτός από κόμμα με... αρχές, “αξίες”, αυταπάτες και μανίες ατάκτως εριμμένα, έχει και την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας...) μάλλον κακό τέλος θα έχουμε!
Γιατί, αν το κυβερνών κόμμα διατυπώνει επισήμως την άποψη ότι για την Αριστερά είναι μείζον θέμα “αρχής” να μην επιχειρεί η αστυνομία εναντίον όσων καταλαμβάνουν παρανόμως και καταστρέφουν δημόσια ή ιδιωτικά κτίρια και περιουσίες, λίγα είναι τα ψωμιά μας, ως συντεταγμένη κοινωνία!
Με τις ιδεοληπτικές ανοησίες της κυρίας Τασίας περί “μεταναστών που λιάζονται στον ήλιο και μετά... εξαφανίζονται!”, και την συνακόλουθη πολιτική που χάραξε ως “υπεύθυνη” υπουργός , είδαμε που καταντήσαμε. Με τις “αρχές” περί... λαϊκής κυριαρχίας, που δεν αποκλείουν ακόμη και κατάληψη του Νομισματοκοπείου και σύλληψη του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, λίγο κόντεψε να βουλιάξουμε ως χώρα... Το μόνο που μας υπολείπεται, είναι να κηρύξει και επισήμως το γκουβέρνο ότι στην Ελλάδα “νόμος είναι, ότι καπνίσει στου τραμπούκου το κεφάλι”, για να δέσει η σάλτσα!
Κάποιοι “αλληλέγγυοι”, ήρθαν στην Ελλάδα να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους ντόπιους αναρχοαυτόνομους, κατέλαβαν το πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το κατέστρεψαν και το έκαναν ρημαδιό (τις ζημιές θα τις πληρώσουμε όλοι από την άδεια τσέπη μας, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τους “αγωνιστές”...), όταν ο Μπουτάρης τους καθύβρισε και τους απείλησε, κατέλαβαν και κατέστρεψαν και... το Δημαρχείο της πόλης, κι' αφού επικράτησε για εβδομάδες το απόλυτο μπάχαλο, η αστυνομία επενέβη επιτέλους και συνέλαβε τους παράνομους καταληψίες. Καλώς;
Όχι, πολύ κακώς! Γιατί, το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ με... αξιοπρόσεκτη διαφορά φάσης (νομίζει ότι το κόμμα είναι ακόμη στην αντιπολίτευση!) βγήκε λάβρο και με επίσημη ανακοίνωσή του στηλίτευσε την... αστυνομική αυθαιρεσία, λέγοντας ότι “ η αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης καταλήψεων στέγης, μας βρίσκει αντίθετους! Η ποινικοποίηση εγχειρημάτων αλληλεγγύης,συνιστά πρακτική που δεν έχει καμιά σχέση με τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς...”! Σοβαρά; Σε ποια κιτάπια πολιτικής θεωρίας και επιστήμης, είναι γραμμένο ότι όποιος παρανομεί και αδικοπραγεί, έστω και για καλό σκοπό, δικαιούται ασυλίας και ο νόμος τον απαλλάσσει ευθυνών; Μόνο επί Μάο και “Πολιτιστικής Επανάστασης” (που κόστισε την ζωή σε κάποιες δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων) επικράτησε η “σκέψη” του Μάο “μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση...”, που αμάσητα πιπιλάει και ο δικός μας πρωθυπουργός...
Είναι δυνατόν κόμμα εξουσίας, να λέει επισήμως τέτοιες “επαναστατικές” παλαβομάρες; Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έχει ορκιστεί “πίστη στο Σύνταγμα”. Λέει πουθενά το Σύνταγμα, ότι όποιου του καπνίσει να κάνει την χώρα ρημαδιό, επικαλούμενο... καλό σκοπό και “λόγους αρχής”, έχει το ελεύθερο και τις... ευλογίες του κράτους, το οποίο μάλιστα του εξασφαλίζει ασυλία; Δεν το λέει! Μπας και γι' αυτό σκέπτεται να το...αλλάξει ο κ. Τσίπρας, για να μπορεί με “δημοψηφισματικές” διαδικασίες, να παρακάμπτεται ο νόμος και να καταυγάζει η λαϊκίστικη “άμεση Δημοκρατία”, που δεν υφίσταται σε κανένα σοβαρό και πολιτισμένο κράτος;
Ο... επίσημος ΣΥΡΙΖΑ, κατακεραυνώνει την κυβέρνηση, από κοντά και η Νεολαία του κόμματος που ζήτησε την άμεση καρατόμηση του αρμόδιου υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Τόσκα (τον ίδιο πόλεμο έκαναν και με τον προκάτοχό του κ. Πανούση- και τον κέρδισαν- που υποστήριζε ,ο τάλας, ότι οι χώροι συγκέντρωσης των προσφυγο-μεταναστών, πρέπει να αστυνομεύονται, ο... αρχιφασίστας!), και για... να μην ξεχνιούνται ως “τάση”, ανακοίνωση εξέδωσε και αυτή η περιβόητη κίνηση “53+”, της οποίας ηγετικό στέλεχος είναι ο κ. Τσακαλώτος, καπετάνιος της οικονομίας μας!
Και ο μεγάλος φόβος (και έσχατος κίνδυνος...), είναι όσο καθημερινά επιβεβαιώνεται στην πράξη η ανικανότητά τους να κυβερνήσουν, όσο τα σε απόγνωση κοινωνικά στρώματα και ότι απέμεινε από την μεσαία τάξη απομακρύνονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και... τις αυταπάτες του, τόσο το κομματικό-κυβερνητικό ασκέρι με λαϊκίστικα “επαναστατικά” παραμύθια και πυροτεχνήματα, θα παραπλανά και θα κανακεύει την σκληροπυρηνική κομματική νομενκλατούρα, το μόνο στοιχείο στο οποίο ακόμη μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη και να βασίζονται. Έστω και με ένα ιδιότυπο παρακράτος, που παροτρύνει τις πάσης φύσεως αρχές, σε περιφρόνηση των νόμων και του Συντάγματος.
Κι' εδώ ελλοχεύει ο έσχατος κίνδυνος για την Δημοκρατία...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια