Το στοίχημα των εσόδων

Φοροδιαφυγή και αδήλωτη εργασία εκτοξεύονται μαζί με τον υδράργυρο. Ιδιαίτερα στις τουριστικές περιοχές και ειδικά σε κοσμοπολίτικα κέντρα. Τα ενδεικτικά στοιχεία που προσκομίζει σήμερα το «Εθνος της Κυριακής» τεκμηριώνουν την ύπαρξη μιας κατάστασης εξόχως ανησυχητικής.

Για τα δημόσια έσοδα και την απουσία φορολογικής συνείδησης. Αλλά επιπλέον για την ευρηματικότητα των φοροφυγάδων. Αυτή εκτείνεται σ' ένα τόσο ευρύ φάσμα, που εκπλήσσει ακόμη και επαγγελματίες του χώρου.
Με μέσους όρους, μία στις τρεις επιχειρήσεις στις οποίες έγιναν έλεγχοι το τελευταίο εικοσαήμερο παρανομούσε. Το ποσοστό, όμως, από τη Μύκονο έως τη Σαντορίνη και άλλους γνωστούς τόπους διακοπών πλησιάζει και το 50%. Σε αυτούς ένας στους δύο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, παραδοσιακά ή... μεταμοντέρνα, κατακρατεί και οικειοποιείται φόρους που καταβάλλουν οι πολίτες. Με μια έννοια «κλέβει» και τους ίδιους εκτός από το Δημόσιο.
Η άλλη συμπληρωματική όψη της φοροδιαφυγής, την ίδια περίοδο, είναι η αδήλωτη απασχόληση. Κυρίως με τη μορφή της «ψευδώς δηλωμένης εργασίας». Κανονικά εργαζόμενοι, συνήθως με υπερπλήρη και εξοντωτικά ωράρια, εμφανίζονται ως μερικώς απασχολούμενοι. Η «ευέλικτη» εργασία, είτε δηλώνεται ως μερική είτε ως εκ περιτροπής απασχόληση, χρησιμοποιείται τεχνηέντως ως φύλλο συκής. Αφενός για την παροχή μειωμένων αμοιβών και αφετέρου για τη μη καταβολή εισφορών.
Το φαινόμενο, βεβαίως, δεν ενέσκηψε τώρα, καθώς η μετατροπή συμβάσεων εργασίας από πλήρους απασχόλησης σε «εκ περιτροπής» είναι βασικός πυλώνας για την εργασιακή ζούγκλα στα χρόνια της κρίσης. Τα στοιχεία, σε συνδυασμό με την ολοκληρωτική ή μερική μαύρη εργασία, όπως προκύπτει από έρευνες, είναι συγκλονιστικά για το καθεστώς που επικρατεί. Είναι περιττό να επισημανθεί ότι η κατάσταση αυτή, εκτός των άλλων, συνιστά υπονόμευση της οικονομικής ανάσας που χρειάζεται η αγορά συνολικά και η οικονομία.
Ενα μέγιστο ζήτημα, βεβαίως, είναι η εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας της μεγάλης πλειονότητας του πληθυσμού. Η ανακούφιση, όμως, είναι προφανές ότι δεν βρίσκεται στη φοροδιαφυγή. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει σε τελευταία ανάλυση.
Αν και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής είναι ένα σύνθετο και πολυπαραμετρικό ζήτημα, είναι ευνόητο ότι η δράση των ελεγκτικών μηχανισμών επιβάλλεται να «πιάσει κόκκινο». Οπως και η φοροδιαφυγή, με τις κλασικές ή ευφάνταστες μεθόδους. Η εντατικοποίηση των ελέγχων, οι πιο αυστηρές ποινές και τα υψηλά πρόστιμα είναι σίγουρο ότι δεν αποτελούν πανάκεια. Αλλά στην κορύφωση της τουριστικής περιόδου, κατά τις επόμενες λίγες εβδομάδες, είναι ο μόνος δρόμος για περιορισμό της δημοσιονομικής αιμορραγίας. Αύξηση των εσόδων είναι το στοίχημα του καλοκαιριού, προς όφελος του πολίτη.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.