Σοσιαλισμός και δημοκρατία δεν μπορούν να γίνουν κολλητοί
 |
Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
|
Με την ιδιότητα του πολίτη ο οποίος πάλεψε εναντίον αυτών των ιδεών τον καιρό που βρίσκονταν στην ακμή τους μέσα στο πανεπιστήμιο και όχι στην παρακμή τους, οφείλω να σημειώσω τα εξής: Σοσιαλισμός και δημοκρατία δεν πάνε μαζί, δεν κάνουν
«παρέα», δεν μπορεί να γίνουν «κολλητοί». Το ένα σύστημα βασίζεται στην ελευθερία, το άλλο στον συγκεντρωτισμό.
Η αστική δημοκρατία δίνει άπλετο χώρο στους κομμουνιστές αντιπάλους της να τη σφυροκοπούν μέσα από την καρδιά του συστήματος από το πρωί μέχρι το βράδυ, χωρίς εντυπωσιακά αποτελέσματα. Αντιθέτως, μόλις κάποιος προσπάθησε να μεταγγίσει δημοκρατία σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, όπως είχε εξελιχθεί ο υπαρκτός σοσιαλισμός (Γκορμπατσόφ, γκλάσνοστ), το αποτέλεσμα ήταν να απελευθερωθούν τέτοιας έντασης δυνάμεις που να οδηγήσουν στην άμεση κατάρρευση του. Μην εντυπωσιαζόμαστε, λοιπόν, που ο γραμματέας του ΚΚΕ επαναλαμβάνει, προκληθείς, θέσεις που αποτελούν την ιδεολογική αλφαβήτα του κόμματός του. Σε τελική ανάλυση, δεν έγινε αστός ο Κουτσούμπας επειδή φόρεσε γραβάτα ώστε να πέφτουμε από τα σύννεφα. Σημαία του ΚΚΕ ήταν, είναι και θα είναι (για να μείνει όρθιο) η πειθαρχία και ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός. Τυχαίο είναι, άλλωστε, ότι, ενώ αποφάσισε να αποκαταστήσει πολιτικά τον Αρη Βελουχιώτη για τη διαφωνία του με την Συμφωνία της Βάρκιζας, απέφυγε να του «επιστρέψει» μετά θάνατον την κομματική ιδιότητα επειδή είχε παραβεί τις αποφάσεις του κόμματος; Οχι βέβαια.
Η απόφαση αυτή δεν αφορούσε μόνο το παρελθόν, αλλά και το παρόν. Ωστόσο, η ριζική διαφωνία μας με την προσέγγιση αυτή δεν πρέπει να μας κάνει να χάνουμε το δάσος και να μην αξιολογούμε σωστά τη δράση του ΚΚΕ σε συνθήκες αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αν θυμηθούμε ποια στάση επέδειξε η Αλέκα Παπαρήγα, όταν κάποιοι επιχειρούσαν να αποσταθεροποιήσουν την πατρίδα μας το 2008, ποια στάση έδειξε ο Κουτσούμπας, όταν ακραία στοιχεία θέλησαν να μπουκάρουν στο Κοινοβούλιο το 2010, αν θυμηθούμε τη στάση του νυν γραμματέα του ΚΚΕ στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών αμέσως μετά το δημοψήφισμα και αν, επίσης, θυμηθούμε τη στάση του στις φετινές κινητοποιήσεις, ξέρετε τι θα καταλάβουμε; Οτι σε σύγκριση με ορισμένες δυνάμεις της διαπλοκής που απεργάζονταν την ανωμαλία, οι «σταλινικοί» υπήρξαν παράγοντες σταθερότητας. Δεν έπαιξαν παιχνίδια στις πλάτες της πατρίδας. Πριν τους αναθεματίσουμε, λοιπόν, να κοιτάμε και λίγο πίσω.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια