Έστρεψε όμως την προσοχή της μόνο στο υλιστικό οικονομικό σύστημα, το οποίο ξεσήκωνε πιο εύκολα τις μάζες και δεν έδωσε σχεδόν καμία σημασία και σηματοδότηση στο πολιτικό σύστημα, πιστεύοντας ότι αλλάζοντας με επανάσταση την οικονομική δομή θα αλλάξει αυτόματα η πολιτική υπερδομή. Η αλλαγή της οικονομικής δομής κατέστη σχεδόν ανέφικτη στην πράξη και όπου επιβλήθηκε με επαναστάσεις, για πολλούς λόγους αποδείχτηκε ότι ήταν ουτοπία. Το καπιταλιστικό μοντέλο έδειξε απίστευτη αντοχή και προσαρμοστικότητα στις εκάστοτε εξελίξεις.
Σε πολλές περιπτώσεις εναπομείνασας Αριστεράς (βλ. ΣΥΡΙΖΑ κ.λ.π.), η Αριστερά τελικά παγιδεύτηκε και μετατράπηκε σε διαχειριστή ή και στήριγμα (βλ. ΚΚΕ κ.λ.π.) του μοντέλου που πολεμούσε.
Η νέα φιλοσοφία πρέπει να είναι το απευθείας κτύπημα στην κάθετη δομή του συστήματος με στόχο, όχι την καπιταλιστική δομή, αλλά την ίδια την υπερδομή, δηλαδή το πολιτικό σύστημα. Το νέο αφήγημα θα πρέπει να είναι η με κάθε τρόπο απεξάρτηση της πολιτικής εξουσίας από την οικονομική ολιγαρχία και το πέρασμά της στο λαό, μέσω της αλλαγής του πολιτεύματος.
Αντίπαλο δέος στην οικονομική ολιγαρχία είναι η δημοκρατία και όχι ο ολιγαρχικός κοινοβουλευτισμός, που της επιτρέπει να ελέγχει το πολιτικό σύστημα και να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από τις κοινωνικές εξελίξεις.
Τόσο απλά.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια