 |
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
|
Σε μια άκρως προσβλητική κίνηση, μάλιστα, ο Έλληνας πρωθυπουργός αντιπρότεινε στους Ρώσους μήπως θα βολεύονταν με κάποιο μικρότερο λιμάνι, όπως της …Καβάλας ή της Αλεξανδρούπολης! Για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τους ελληνικούς σιδηρόδρομους, ο Τσίπρας δεν δέχτηκε κουβέντα, γιατί τα έχει δώσει αλλού.
Από την αρχή φάνηκε ότι αυτή η επίσκεψη Πούτιν στην Αθήνα δεν επρόκειτο να έχει κανένα νόημα. Και μόνο το γεγονός ότι οχυρωμένος πίσω από το πρωτόκολλο ο Τσίπρας δεν καταδέχτηκε ούτε καν να πάει στο αεροδρόμιο για να υποδεχτεί τον πρόεδρο της Ρωσίας, ο οποίος θα πάταγε το πόδι του σε ελληνικό έδαφος μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια, λέει πολλά. Φαντάζεστε να ερχόταν ο Ομπάμα και να μην πήγαινε ο Τσίπρας στο αεροδρόμιο να τον υποδεχτεί! Όχι μόνο αυτό, αλλά ο Τσίπρας φρόντισε να μην στείλει στο αεροδρόμιο κανέναν υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ! Ο Τσίπρας ήξερε ότι όποιος πήγαινε στο αεροδρόμιο και προερχόταν από τον ΣΥΡΙΖΑ θα αναβαθμιζόταν και επειδή η διατήρηση της εξουσίας πάση θυσία και με κάθε τίμημα αποτελεί πλέον το μοναδικό του στόχο, το απέφυγε. Αφήστε δε που μη στέλνοντας κανένα υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ, απέφυγε να έρθει το κόμμα του σε επαφή με το ρωσικό …«μίασμα»! Η στάση του Τσίπρα ήταν όμως γεμάτη από προκλήσεις. Μέχρι που έφτασε στο σημείο, την ώρα ακριβώς που συζητούσε με τον Πούτιν, να βάλει το Μέγαρο Μαξίμου να ανακοινώσει επίσημα ότι στις αρχές Ιουλίου ο Τσίπρας θα επισκεφθεί το Πεκίνο!
Η στάση του Τσίπρα εξηγείται πολύ απλά. Από τότε που καθαίρεσε τον Βαρουφάκη και τον πέταξε εκτός κυβέρνησης, οι σχέσεις του Τσίπρα με τις ΗΠΑ έχουν υποστεί σοβαρή ζημιά. Έστειλε και τον στενότατο συνεργάτη του, τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά, να πάει στις ΗΠΑ και να τα δώσει όλα στους Αμερικανούς στο ενεργειακό. Οι Αμερικανοί φυσικά πήραν τα πάντα, αλλά τα μαντάτα από τις ΗΠΑ που του έφερε ο Παππάς δεν ήταν καθόλου καλά. Άλλωστε, και μόνη η πρόσκληση να κάνει εγκαίνια του αγωγού αμερικανικών συμφερόντων ΤΑΡ που προωθεί η Ουάσινγκτον με νύχια και με δόντια και στρέφεται ευθέως κατά του ρωσικού αγωγού Σάουθ Στριμ, δέκα μόλις ημέρες πριν από την επίσκεψη Πούτιν, ήταν αρκετή για να τινάξει στον αέρα την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου και να την καταστήσει άνευ νοήματος. Άσχετα από το γεγονός ότι του Τσίπρα δεν του βγήκε καθόλου το σόου που νόμιζε ότι θα έκανε με τα εγκαίνια του ΤΑΡ, ο συνειδητός τορπιλισμός του ρωσικού αγωγού Σάουθ Στριμ από τον Τσίπρα δεν ήταν κάτι που θα περνούσε απαρατήρητο από τους Ρώσους.
Ο Πούτιν ήρθε μετά από δέκα χρόνια στην Αθήνα για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αν το πέρασμα του Τσίπρα στο γερμανικό στρατόπεδο δημιουργούσε δυνατότητες για τη Ρωσία να πάρει τίποτα από την ελληνική δημόσια περιουσία που έχει βγάλει στο σφυρί ο Τσίπρας, δεδομένων των αρμονικών σχέσεων Μόσχας – Βερολίνου. Ο Πούτιν διαπίστωσε όμως ότι στον ενεργειακό και μόνο τομέα ο Τσίπρας παραμένει αφοσιωμένος στην αμερικανική γραμμή, μήπως και μέσω του αντιρωσισμού κατορθώσει να αποκταστήσει κάπως τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, αφού οι Αμερικανοί τον θεωρούν πλέον πιόνι της Γερμανίας. Βέβαια, εξακολουθούν να τον προτιμούν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη της ΝΔ, ο οποίος είναι τυφλό όργανο της γερμανικής καγκελαρίας από πολιτική σκοπιά. Όσο για τους Ρώσους, φυσικά αναπολούν τη «χρυσή εποχή» της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή και βεβαίως προτιμούν μια Ελλάδα που κυβερνάται από τη Δεξιά παρά από την κατ’ όνομα Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση του οποίου είναι ψυχή τε και σώματι με τους Γερμανούς του Τέταρτου Ράιχ και τους Αμερικανούς και επιπλέον δεν δίνει απολύτως τίποτα στη Ρωσία. Οι Ρώσοι, βεβαίως, προτιμούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως πρωθυπουργό, ο οποίος είναι σίγουρα γερμανόδουλος από τον νεόκοπο στο γερμανικό στρατόπεδο Αλέξη Τσίπρα, προς τον οποίον διάκεινται μόνο εχθρικά.
Το γεγονός άλλωστε ότι ο Πούτιν προτίμησε να δώσει αποκλειστικό άρθρο του στη λυσσαλέα αντικυβερνητική Καθημερινή και όχι στην Αυγή ή έστω στη μεγαλύτερη από την Καθημερινή σε κυκλοφορία Εφημερίδα των Συντακτών, αποδεικνύει του λόγου το αληθές για το ποιον προτιμούν οι Ρώσοι να κυβερνά την Ελλάδα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια