Το κοινωνικό καζάνι βράζει

Πολλαπλή σημασία αποκτά η είδηση ότι την ερχόμενη Πέμπτη 16 Ιουνίου πραγματοποιείται πανδικαστική συγκέντρωση στην αίθουσα τελετών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών «προς δημόσια ανάδειξη και συζήτηση της σοβαρής υποβάθμισης της θέσης των δικαστικών λειτουργών και των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, εν ενεργεία και συνταξιούχων», όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση.

Οι επτά δικαστικές ενώσεις που καλύπτουν ολόκληρο τον κλάδο παίρνουν την οδό της διαμαρτυρίας διότι μετά την ψήφιση των πρόσφατων νόμων επέρχεται «δραματική μείωση των συντάξεων, μεταφορά στον ΕΦΚΑ, αναστολή μισθολογικών ωριμάνσεων και προαγωγών κ.λπ.».

Δεν θα είναι σίγουρα συνηθισμένη η εικόνα που αναμένεται να αντικρίσουμε. Δικαστές και εισαγγελείς, εν ενεργεία και συνταξιούχοι, προσέρχονται σε μια κινητοποίηση ανάλογη με αυτές που έως τώρα πραγματοποιούσαν οι «συνήθεις» άλλες κοινωνικές ομάδες και επαγγελματικές τάξεις. Δεν είναι, όμως, μόνο το ασυνήθιστο του πράγματος. Είναι πρωτίστως ο συμβολισμός που περιέχει και οι προεκτάσεις που προσλαμβάνει εν όψει φθινοπώρου.

Μέσα στη γενικότερη κρίση και τη διαρκή επιδείνωση του οικονομικού τοπίου, ο δικαστικός κλάδος έδειχνε κάπως πιο ασφαλής σε σχέση με άλλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Ισως περίμενε κανείς ότι θα ήταν συγκριτικά και ο τελευταίος που θα υποχρεωνόταν να κάνει αυτό το βήμα και να οργανώσει μια τέτοια συγκέντρωση διαμαρτυρίας, η οποία μάλιστα, όπως όλα δείχνουν, θα είναι εντυπωσιακή.

Κι όμως, οι δικαστές και οι εισαγγελείς, μη αντέχοντας άλλο, ανοίγουν πρώτοι τον χορό των θερινών κινητοποιήσεων. Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να αντιληφθεί κανείς σε ποια κατάσταση πρόκειται να περιέλθουν το προσεχές διάστημα άλλες, πιο ευπαθείς οικονομικά και κοινωνικά κατηγορίες Ελλήνων πολιτών. Τα άσχημα πέρασαν, τα χειρότερα έρχονται, όπως είχε ομολογήσει εν τη ρύμη του λόγου του πριν από λίγο καιρό και ένας από τους καθ' ύλην αρμόδιους υπουργούς...

Ο νέος φορολογικός και ασφαλιστικός Αρμαγεδδώνας, που άρχισε με την εφαρμογή των τελευταίων πολυνομοσχεδίων, απειλεί να μην αφήσει τίποτα όρθιο στο πέρασμά του. Ακόμη κι αν το καλοκαίρι επιτρέπει μια σχετική χαλάρωση και ενδεχομένως σε ορισμένους μια ψευδαίσθηση περί ηρεμίας, η πραγματικότητα για όποιον δεν θέλει να εθελοτυφλεί είναι ότι το κοινωνικό καζάνι βράζει.

Οι πολίτες μπορεί να νιώθουν απελπισμένοι και προδομένοι, να μην εμπιστεύονται εύκολα πλέον τα κόμματα και τους πολιτικούς και να μη βλέπουν στον ορίζοντα σοβαρές και αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει και ότι θα παραμείνουν αδρανείς.

Ασφαλώς δεν είναι εύκολο να προβλέψει κανείς ποια μορφή θα έχουν οι πιθανές αντιδράσεις. Ποια μπορεί να είναι η σπίθα που θα οδηγήσει στην ανάφλεξη. Το σίγουρο είναι ότι αυτοί οι τρεις μήνες θα είναι χρόνος επώασης έντονων κοινωνικών διεργασιών.

Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.