Ανεξαρτήτως αν πρόκειται για «κίνημα κατσαρόλας» ή για «αυθόρμητη λαϊκή διαμαρτυρία», όπως υποστηρίζει η κάθε πλευρά, το ζήτημα που προκύπτει για την οικονομία είναι αν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Και δεν εννοούμε ότι χάνεται χρόνος όταν οι πολίτες εξεγείρονται και δικαίως κατά μιας κυβερνητικής πολιτικής που δεν τους αρέσει. Είναι αναφαίρετο και δημοκρατικό δικαίωμα να γίνονται συγκεντρώσεις και να διαμαρτύρεται ο πολίτης.
Ο χρόνος που χάνεται αφορά στα πολιτικά φληναφήματα και στις σκιαμαχίες που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες ημέρες, λες και η χώρα δεν έχει άλλα προβλήματα. Λύθηκαν τα προβλήματα στην εύθραυστη οικονομία; Στην Υγεία και στην Παιδεία, στα χρέη του Δημοσίου που διογκώνονται και των ιδιωτών που δεν πληρώνουν τίποτε;
Λύθηκε, άραγε, το πρόβλημα της απαισιοδοξίας του κόσμου που αντικατοπτρίζεται στην πτώση της κατανάλωσης; Το κυριότερο πρόβλημα της υψηλής ανεργίας έχει βρει προτάσεις αντιμετώπισής του;
Οσο για την περιβόητη ανάπτυξη, ποια είναι η πρόταση των κομμάτων, και κυρίως της κυβέρνησης; Πρόταση εφικτή, άμεση και όχι ένα ακόμη «μακρόπνοο σχέδιο» που τελικά δεν θα εφαρμοστεί ποτέ;
Είναι γεγονός ότι η δύναμη που έχει η προτροπή «παραιτηθείτε» είναι μεγάλη. Επίσης, είναι ισχυρό και το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση, με το να χαρακτηρίζει «κίνημα της κατσαρόλας» όσους διαμαρτύρονται σήμερα. Υποστηρίζει μάλιστα ότι δεν υπάρχει κοινωνική αιτία για τέτοιες εκδηλώσεις.
Κάνουν όλοι τους λάθος και αποδεικνύεται ότι τα κόμματα είναι μακριά από την ψυχολογία του κόσμου. Ας ρίξουν μια ματιά στις δημοσκοπήσεις και στην έκφραση οργής ή απογοήτευσης και τότε, ίσως, αντί να ασχολούνται με το «παραιτηθείτε», θα ασχοληθούν με το «δουλέψτε», που η Ελλάδα και η οικονομία ειδικότερα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια