Γι' αυτό είναι επίκαιρο όσο ποτέ το βιβλίο που είχε εκδώσει ο Γεώργιος Ράλλης με τίτλο «Ώρες ευθύνης».Και πράγματι οι «ώρες ευθύνης» για τη φιλελεύθερη παράταξη θα λέγαμε είναι μεγαλύτερες από ποτέ.
Οι αποφάσεις που θα ληφθούν στο συνέδριο, που ξεκίνησε χθες με όχι τόσο καλούς οιωνούς, θα καθορίσουν εάν η Νέα Δημοκρατία έχει μέλλον ή σταμάτησε πλέον το ρολόι της πολιτικής αναγκαιότητας για το κόμμα που έσωσε πολλές φορές στο παρελθόν την πατρίδα.
Σίγουρα οι μηχανισμοί θα δώσουν τις μάχες τους (μέχρι ενός σημείου είναι θεμιτό ακόμη και αυτό), αλλά το κρίσιμο και μετρήσιμο για τη Ν.Δ. θα είναι η επόμενη μέρα, αφού θα κληθεί να επιλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει: με τα συμφέροντα ή με τους πολίτες!
Διότι, εάν κάποιοι πιστεύουν ότι το... κύμα από μόνο του θα τους φτάσει στο Μαξίμου, τότε πλανώνται πλάνην οικτράν. Διότι το κύμα με τον ίδιο τρόπο που σε βγάζει στον... αφρό μπορεί -με την ίδια ευκολία- να σε καταπιεί. Πρέπει λοιπόν η νέα ηγεσία του κόμματος να ανοίξει τις πόρτες για να μπει φρέσκος αέρας, αλλά κυρίως νέες ιδέες.
Η Ν.Δ., για να έχει μέλλον, πρέπει να επανέλθει σε αυτά που αντιπροσώπευε: τη στήριξη της μεσαίας τάξης, τον φιλελευθερισμό με κοινωνικό πρόσωπο και με στελέχη που δεν θα «βαρύνονται» από αμαρτίες του παρελθόντος. Μόνο έτσι θα την εμπιστευτεί η κοινωνία και δεν θα γίνει αναλώσιμη στον μνημονιακό Μολώχ, όπως έγιναν όλοι οι πρωθυπουργοί από το 2010 και εντεύθεν. Το κυριότερο; Να ξεπεζέψουν κάποιοι καλαμοκαβαλημένοι που θεωρούν ότι ήδη έχουν καταλάβει τα θερινά ανάκτορα και συμπεριφέρονται σαν «Μαρίες Αντουανέτες». Αν η Ν.Δ. θέλει να ζήσει, ας ακούσει επιτέλους τη βάση της που στενάζει.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια