Ο καπιταλισμός της επιτήρησης, του οποίου ηγείται η τεράστια αυτή εταιρεία, είναι το ξεκίνημα μίας νέας υποομάδας του συστήματος – τα κέρδη της οποίας πηγάζουν από την παρακολούθηση και την αλλαγή της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
 |
Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
|
Προβλήθηκε όμως η θεωρία συνωμοσίας, με βάση την οποία η Google προσπαθούσε να ανατρέψει τον πρωθυπουργό – ενώ δεν δόθηκε καμία σημασία στις πραγματικές έρευνες που διεξάγονται για τον παγκόσμιο κολοσσό,
αναφορικά με το βασικό επιχειρηματικό του μοντέλο.
Ειδικά στο ότι μετατρέπει τους ανθρώπους σε σκλάβους, ενώ δεν κερδίζει από τις διαφημίσεις, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά από την πώληση των στοιχείων που συγκεντρώνει από τους χρήστες του.
Ουσιαστικά πρόκειται για τον καπιταλισμό της επιτήρησης, όπως πολύ σωστά αναφέρεται σε μία εξειδικευμένη ανάλυση (πηγή) – για έναν νέο επιχειρηματικό κλάδο, τα κέρδη του οποίου προέρχονται από τη μονόπλευρη παρακολούθηση, καθώς επίσης από την αλλαγή της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Στα πλαίσια αυτά, οι τεχνικές που έχουν ανακαλύψει οι αμερικανικές εταιρίες, πρώτη η Google και αμέσως μετά η Facebook, τους προσφέρουν τη δυνατότητα ακόμη και να ανατρέπουν κυβερνήσεις – χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως ισχύει για την Ελλάδα, όπου προφανώς δεν έχουν χρησιμοποιηθεί. Στο σημείο αυτό είναι σημαντικός ο πρόλογος της ανάλυσης, σύμφωνα με τον οποίο τα εξής:
Για παράδειγμα, οι χάρτες της Google, με τους οποίους εφοδιάζονται αρκετά αυτοκίνητα, υποδεικνύουν στους οδηγούς τους δρόμους που οφείλουν να ακολουθούν για να φτάσουν στον προορισμό τους (όπου προεπιλέγονται οι ιδιωτικές εθνικές) – ενώ θα τους προτείνονται καταστήματα για τα ψώνια τους, προϊόντα, βενζινάδικα κοκ.
Περαιτέρω, οι περισσότεροι γνωρίζουν πως η Google προσαρμόζει ήδη τις διαφημίσεις, στις ιστοσελίδες που χρησιμοποιούν το πρόγραμμα της για να έχουν κάποια έσοδα, στις ανάγκες των αναγνωστών τους – όπου, ακόμη και αν κάποιος επισκέπτεται μία ξένη σελίδα για να διαβάσει τα νέα, βλέπει ελληνικές διαφημίσεις, συνήθως σύμφωνες με τις αναζητήσεις του στη μηχανή της.
Εάν λοιπόν είχε ψάξει να βρει καλλυντικά, τότε προβάλλονται οι εταιρείες που επιλέγει η Google – γεγονός που τεκμηριώνει πως η εταιρεία παρακολουθεί και καταγράφει την ανθρώπινη συμπεριφορά, χρησιμοποιώντας στη συνέχεια τα στοιχεία όπως θέλει. Έτσι είναι σε θέση να επηρεάζει απ’ ευθείας, να χειραγωγεί δηλαδή τους χρήστες της, υποδεικνύοντας τους τις επιλογές που η ίδια θέλει – οπότε δεν είναι καθόλου παράλογη η στήριξη ενός κόμματος κάποια στιγμή στο μέλλον ή η ανατροπή του, με τη βοήθεια τέτοιου είδους μεθόδων.
Ο πολλά υποσχόμενος αυτός κλάδος ανακαλύφθηκε από την Google, εξελίχθηκε και στη συνέχεια αναλήφθηκε από την Facebook – η οποία τον επέκτεινε ραγδαία σε ολόκληρο το διαδίκτυο, αποκτώντας μία τεράστια αξία. Ο καπιταλισμός της επιτήρησης γεννήθηκε δε στο διαδίκτυο επειδή, όπως ανέφερε με υπερηφάνεια ο επικεφαλής της Google στην πρώτη σελίδα του βιβλίου του «Η ψηφιακή εποχή», ο κυβερνοχώρος δεν περιορίζεται από νόμους, οπότε αποτελεί τη μεγαλύτερη ανεξέλεγκτη περιοχή του πλανήτη.
Η αναφορά επομένως σε μία κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία ψηφιακής μορφής δεν είναι καθόλου υπερβολική – ενώ τεκμηριώνει την παντοδυναμία των κολοσσών του διαδικτύου, καθώς επίσης τους λόγους για τους οποίους απαγορεύονται σε χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία. Πόσο μάλλον όταν, σύμφωνα με έρευνα του BBC, το 79% πλέον των ανθρώπων σε 26 χώρες, θεωρεί την πρόσβαση στο διαδίκτυο ως μέρος των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων!
Με δεδομένο τώρα το ότι, η κοινωνικότητα των ανθρώπων μεταφέρεται σταδιακά στα μέσα μαζικής δικτύωσης, ενώ απομακρύνεται από τον πραγματικό κόσμο, εύλογα συμπεραίνει κανείς πως πρόκειται για έναν εξαιρετικά προσοδοφόρο, σχετικά νέο επιχειρηματικό κλάδο – επίσης όμως για μία πολύ επικίνδυνη εξέλιξη, όσον αφορά τη χειραγώγηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, για ότι και αν αυτή επιλέγεται.
Ολοκληρώνοντας, τονίζουμε ξανά πως τα παραπάνω δεν έχουν καμία σχέση με το άρθρο περί ανατροπής της κυβέρνησης, το οποίο ανήκει ασφαλώς στις θεωρίες συνωμοσίας. Εν τούτοις, η παράνομη ουσιαστικά διαδικτυακή συγκέντρωση πληροφοριών, αφού αντίκειται στη νομοθεσία περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, είναι μία ψυχρή πραγματικότητα – η οποία θα μας απασχολήσει πολύ σοβαρά στο μέλλον.
Ειδικά στο ότι μετατρέπει τους ανθρώπους σε σκλάβους, ενώ δεν κερδίζει από τις διαφημίσεις, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά από την πώληση των στοιχείων που συγκεντρώνει από τους χρήστες του.
Ουσιαστικά πρόκειται για τον καπιταλισμό της επιτήρησης, όπως πολύ σωστά αναφέρεται σε μία εξειδικευμένη ανάλυση (πηγή) – για έναν νέο επιχειρηματικό κλάδο, τα κέρδη του οποίου προέρχονται από τη μονόπλευρη παρακολούθηση, καθώς επίσης από την αλλαγή της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Στα πλαίσια αυτά, οι τεχνικές που έχουν ανακαλύψει οι αμερικανικές εταιρίες, πρώτη η Google και αμέσως μετά η Facebook, τους προσφέρουν τη δυνατότητα ακόμη και να ανατρέπουν κυβερνήσεις – χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως ισχύει για την Ελλάδα, όπου προφανώς δεν έχουν χρησιμοποιηθεί. Στο σημείο αυτό είναι σημαντικός ο πρόλογος της ανάλυσης, σύμφωνα με τον οποίο τα εξής:
«Οι περισσότεροι αμερικανοί γνωρίζουν πως υπάρχουν δύο ομάδες, οι κινήσεις των οποίων παρακολουθούνται σε σταθερή βάση. Η πρώτη ομάδα παρακολουθείται ενάντια στη θέληση της, ως αποτέλεσμα μίας δικαστικής απόφασης που την υποχρεώνει να φορά ηλεκτρονικά πέδικλα – δεσμά με υπολογιστές δηλαδή στα πόδια της. Η δεύτερη ομάδα συμπεριλαμβάνει όλους τους άλλους – όπου ορισμένοι θα συμφωνούσαν αμέσως λέγοντας πως πρόκειται για μία αναμφίβολη πραγματικότητα, ενώ κάποιοι άλλοι απλά θα φοβόντουσαν πως είναι δυνατόν να επαληθευθεί.Από τα παραπάνω κατανοεί κανείς πως η ιδέα της παρακολούθησης των ανθρώπων, για επιχειρηματικούς σκοπούς και όχι μόνο, προέρχεται από τον κλάδο των εταιρειών που ασφαλίζουν αυτοκίνητα – οι οποίες είναι υπέρ του εξοπλισμού τους με υπολογιστές, έτσι ώστε να καταγράφεται κάθε φορά η συμπεριφορά των οδηγών, οπότε ο βαθμός του κινδύνου εκάστου για την ασφάλεια, καθώς επίσης με στόχο τη χειραγώγηση τους.
Αρκετοί βέβαια θα θεωρούσαν πως είναι ανόητοι αυτού του είδους οι ισχυρισμοί, ενώ δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθούν. Η αναφορά όμως αυτή δεν προέρχεται από κάποιον οπαδό των θεωριών συνωμοσίας ή από έναν φαντασιόπληκτο, αλλά από έναν σύμβουλο του κλάδου των ασφαλειών αυτοκινήτου – ο οποίος διαφημίζει τα πλεονεκτήματα των τηλεματικών οχημάτων, καθώς επίσης τις τεράστιες δυνατότητες παρακολούθησης που εμπεριέχουν, ευρισκόμενα σήμερα είτε ήδη σε λειτουργία, είτε σε εξέλιξη«.
Για παράδειγμα, οι χάρτες της Google, με τους οποίους εφοδιάζονται αρκετά αυτοκίνητα, υποδεικνύουν στους οδηγούς τους δρόμους που οφείλουν να ακολουθούν για να φτάσουν στον προορισμό τους (όπου προεπιλέγονται οι ιδιωτικές εθνικές) – ενώ θα τους προτείνονται καταστήματα για τα ψώνια τους, προϊόντα, βενζινάδικα κοκ.
Περαιτέρω, οι περισσότεροι γνωρίζουν πως η Google προσαρμόζει ήδη τις διαφημίσεις, στις ιστοσελίδες που χρησιμοποιούν το πρόγραμμα της για να έχουν κάποια έσοδα, στις ανάγκες των αναγνωστών τους – όπου, ακόμη και αν κάποιος επισκέπτεται μία ξένη σελίδα για να διαβάσει τα νέα, βλέπει ελληνικές διαφημίσεις, συνήθως σύμφωνες με τις αναζητήσεις του στη μηχανή της.
Εάν λοιπόν είχε ψάξει να βρει καλλυντικά, τότε προβάλλονται οι εταιρείες που επιλέγει η Google – γεγονός που τεκμηριώνει πως η εταιρεία παρακολουθεί και καταγράφει την ανθρώπινη συμπεριφορά, χρησιμοποιώντας στη συνέχεια τα στοιχεία όπως θέλει. Έτσι είναι σε θέση να επηρεάζει απ’ ευθείας, να χειραγωγεί δηλαδή τους χρήστες της, υποδεικνύοντας τους τις επιλογές που η ίδια θέλει – οπότε δεν είναι καθόλου παράλογη η στήριξη ενός κόμματος κάποια στιγμή στο μέλλον ή η ανατροπή του, με τη βοήθεια τέτοιου είδους μεθόδων.
Ο πολλά υποσχόμενος αυτός κλάδος ανακαλύφθηκε από την Google, εξελίχθηκε και στη συνέχεια αναλήφθηκε από την Facebook – η οποία τον επέκτεινε ραγδαία σε ολόκληρο το διαδίκτυο, αποκτώντας μία τεράστια αξία. Ο καπιταλισμός της επιτήρησης γεννήθηκε δε στο διαδίκτυο επειδή, όπως ανέφερε με υπερηφάνεια ο επικεφαλής της Google στην πρώτη σελίδα του βιβλίου του «Η ψηφιακή εποχή», ο κυβερνοχώρος δεν περιορίζεται από νόμους, οπότε αποτελεί τη μεγαλύτερη ανεξέλεγκτη περιοχή του πλανήτη.
Η αναφορά επομένως σε μία κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία ψηφιακής μορφής δεν είναι καθόλου υπερβολική – ενώ τεκμηριώνει την παντοδυναμία των κολοσσών του διαδικτύου, καθώς επίσης τους λόγους για τους οποίους απαγορεύονται σε χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία. Πόσο μάλλον όταν, σύμφωνα με έρευνα του BBC, το 79% πλέον των ανθρώπων σε 26 χώρες, θεωρεί την πρόσβαση στο διαδίκτυο ως μέρος των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων!
Με δεδομένο τώρα το ότι, η κοινωνικότητα των ανθρώπων μεταφέρεται σταδιακά στα μέσα μαζικής δικτύωσης, ενώ απομακρύνεται από τον πραγματικό κόσμο, εύλογα συμπεραίνει κανείς πως πρόκειται για έναν εξαιρετικά προσοδοφόρο, σχετικά νέο επιχειρηματικό κλάδο – επίσης όμως για μία πολύ επικίνδυνη εξέλιξη, όσον αφορά τη χειραγώγηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, για ότι και αν αυτή επιλέγεται.
Ολοκληρώνοντας, τονίζουμε ξανά πως τα παραπάνω δεν έχουν καμία σχέση με το άρθρο περί ανατροπής της κυβέρνησης, το οποίο ανήκει ασφαλώς στις θεωρίες συνωμοσίας. Εν τούτοις, η παράνομη ουσιαστικά διαδικτυακή συγκέντρωση πληροφοριών, αφού αντίκειται στη νομοθεσία περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, είναι μία ψυχρή πραγματικότητα – η οποία θα μας απασχολήσει πολύ σοβαρά στο μέλλον.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια