Το σύστημα, που απαρτίζεται από μια ειδική «μάσκα» δημιουργεί το λεγόμενο «σπήλαιο της ηρωίνης», ένα εικονικό περιβάλλον μέσα στο οποίο περιδιαβαίνει ο εθισμένος χρήστης και έρχεται αντιμέτωπος με την ικανότητά του να αντιστέκεται στις επιθυμίες του.
Στο «σπήλαιο» λαμβάνει χώρα ένα εικονικό πάρτι, όπου τρισδιάστατες ψηφιακές προσωπικότητες (avatars) σε φυσιολογικό μέγεθος, με τις οποίες έρχεται σε επαφή ο χρήστης, κάνουν χρήση ηρωίνης σε ενέσιμη ή εισπνεόμενη μορφή. Δηλαδή, ο χρήστης έρχεται ενώπιον προκλήσεων και πειρασμών και προετοιμάζεται καλύτερα από άποψη αυτοελέγχου για αντίστοιχες καταστάσεις που μπορεί να συναντήσει στην πραγματική ζωή του, όταν ολοκληρώσει το παραδοσιακό πρόγραμμα απεξάρτησης.
Οι ερευνητές χρειάστηκαν έναν χρόνο για να αναπτύξουν το εικονικό περιβάλλον που να έχει τον αναγκαίο ρεαλισμό.
Σύμφωνα με τον Πάτρικ Μπόρντνικ, «στην παραδοσιακή θεραπεία παίζουμε παιχνίδια ρόλων με τον ασθενή, αλλά το όλο πλαίσιο είναι λάθος. Εκείνοι γνωρίζουν ότι βρίσκονται στο γραφείο του θεραπευτή και ότι σε αυτό δεν υπάρχουν ναρκωτικά. Γι' αυτό, χρειάζεται να βάλουμε τους ασθενείς σε ρεαλιστικά περιβάλλοντα εικονικής πραγματικότητας και να τους κάνουμε να νιώσουν ότι όντως εκεί που βρίσκονται, υπάρχουν τα ναρκωτικά και ο πειρασμός. Έτσι θα έχουμε μια καλύτερη εικόνα για την πρόοδο του ασθενους και θα βελτιώσουμε την παρέμβασή μας».
Η ομάδα του Δρ Μπόρντνικ έχει στο παρελθόν δοκιμάσει την εικονική πραγματικότητα σε άλλες εξαρτήσεις, όπως της νικοτίνης. Και η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει ότι στη συνέχεια οι χρήστες εμφανίζουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση πως θα αντισταθούν στον πειρασμό, όταν τον συναντήσουν στην πραγματικότητα.
Μένει πάντως να αποδειχθεί, όπως ανέφερε ο Δρ Μπόρντνικ, «αν η μείωση της επιθυμίας σε εργαστηριακές συνθήκες όντως τροποποιεί τη χρήση της ηρωίνης στον πραγματικό κόσμο».
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια