Μαυρογυαλούροι

Η διαδικασία επιλογής των διευθυντών και η διάλυση των σχολείων

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Η κυρία στο τηλέφωνο ακουγόταν εξοργισμένη:
Καλά κάνετε και ασχολείστε με τη μεγάλη πολιτική, την Ευρώπη και τα λοιπά, αλλά, αν θέλετε, κάντε τον κόπο να διερευνήσετε πώς κατάντησε τα σχολεία μας ο ΣΥΡΙΖΑ με τις αλλαγές στο σύστημα διοίκησης!
Καταλαβαίνω, βεβαίως, ότι το ζήτημα δεν είναι «σέξι», όπως το λέτε στη διάλεκτό σας, αλλά σας βεβαιώ αξίζει τον κόπο....

Πράγματι, άξιζε. Η εικόνα που μου έδωσαν μερικοί φίλοι, οι οποίοι γνωρίζουν άριστα τον κόσμο της εκπαίδευσης, ήταν αποκαλυπτική:
Θα θυμάσαι ελπίζω ότι επί υπουργίας Αριστείδη Μπαλτά και υφυπουργίας Τάσου Κουράκη άλλαξε με νόμο ο τρόπος επιλογής των διευθυντών των σχολείων σε Πρωτοβάθμια - Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Θα θυμάσαι ότι οι καθηγητές εκλέγουν πλέον μεταξύ τους τον διευθυντή των σχολείων, αντί να τον ορίζει το υπουργείο.

Πράγματι, το είχα ακούσει. Πράγματι, το είχε στηλιτεύσει. Πράγματι, είχα ασκήσει κριτική στους Μπαλτά - Κουράκη, αλλά δεν είχα παρακολουθήσει την εφαρμογή του μέτρου... Οι άνθρωποι μου άνοιξαν τα μάτια.
Ο Μπαλτάς δεν είχε καμία ανάμειξη. Γενικώς, διοίκησε με σοβαρότητα το υπουργείο Παιδείας, χωρίς κομματικές παρωπίδες. Ο Κουράκης άλλαξε τον νόμο. Και από τότε που άρχισε να εφαρμόζεται δεν μπορείς να διανοηθείς τι συμβαίνει στα σχολεία! Οι καθηγητές που διεκδικούν θέση διευθυντή έχουν μετατραπεί σε μικροί μαυρογυαλούροι! Οταν έγιναν ψηφοφορίες για διευθυντή, δεν μπορείς να φανταστείς τι έγινε! Ο,τι κάνουν οι υποψήφιοι βουλευτές σε μικρογραφία: Τραπεζώματα, ρουσφετάκια, ανοχή στη μη τήρηση ωραρίου («Και τι έγινε αν ο συνάδελφος καθυστέρησε να έρθει πέντε λεπτά στο μάθημα;»), αλληλεγγύη στα πειθαρχικά, τι τα θέλετε, αγαπητέ! Βάλανε μία βόμβα στη λειτουργία του σχολείου!

Διερωτήθηκα μήπως υπερβάλλουν. Και στο Δημόσιο πέρασαν προσφάτως ανάλογες διατάξεις, όχι ακριβώς ίδιες, για σύγκληση ολομελειών εργαζομένων στις δημόσιες υπηρεσίες, αλλά δεν έγινε κανένας χαμός. Κάποιοι είδαν μάλιστα πίσω από την απόπειρα αυτή νοσταλγούς του Ανδρέα, ο οποίος στη δεκαετία του 1980 εφάρμοσε την «πλέρια δημοκρατία», με λαϊκές συνελεύσεις, συνοικιακά συμβούλια κ.λπ.

Οι άνθρωποι έδειχναν οργισμένοι:
Επιεικείς είμαστε στην περιγραφή, υπερβολικοί καθόλου. Επιεικείς, διότι δεν σου είπαμε ότι το σύστημα αυτό έχει βγάλει πλοκάμια στο υπουργείο Παιδείας - με τη σημερινή ηγεσία. Ο Φίλης έχει αναθέσει τη διοίκηση του υπουργείου σε συριζαίους συνδικαλιστές, σε αντίθεση με τον Μπαλτά, που ήταν άψογος και υπηρεσιακός. Υπερβολικοί, όμως, γιατί; Μέσα στις τάξεις των καθηγητών φωλιάζει πλέον το μίσος, τα προσωπικά, οι αντιπάθειες, και αυτό έχει δραματικές επιπτώσεις στη λειτουργία του σχολείου... Τα σχόλια περιττεύουν, νομίζω.

Εφημερίδα Δημοκρατία

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.