Είναι περισσότερο μια νέα «ισορροπία φόβου» παρά άσκηση συναίνεσης: Το νέο κλίμα που αποτυπώθηκε χθες στη Βουλή ανάμεσα σε Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκο Μητσοτάκη δείχνει κι ένα νέο, μεσοπρόθεσμο τουλάχιστον, τοπίο στο πολιτικό σκηνικό.
Κι είναι ένα τοπίο στο οποίο πολλά μπορεί να χωρίζουν τον πρωθυπουργό και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναγκαστικά όμως τους ενώνουν και δύο στρατηγικές επιλογές: Η απόρριψη των πρόωρων εκλογών αλλά και των «οικουμενικών» σχημάτων διακυβέρνησης.
Ούτε ο Αλέξης Τσίπρας ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, θέλουν εκλογές, όπως δεν θέλουν και υλοποίηση των, επιχειρηματικών και πολιτικών σχεδιασμών, για μια νέα «κυβέρνηση Παπαδήμου». Στο πλαίσιο αυτό δείχνει να οριοθετείται και ο άξονας πάνω στον οποίο θα κινηθούν αμφότεροι το επόμενο διάστημα – ένας άξονας ελεγχόμενης πόλωσης στο εσωτερικό, και επικοινωνιακό, μέτωπο, και αναγκαστικής σύμπλευσης σε μείζονα ζητήματα, είτε εθνικά, είτε κατά περίπτωση στρατηγικά.
Η στρατηγική Μητσοτάκη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε καθαρά το στίγμα του επ’ αυτού στη χθεσινή συζήτηση για το «παράλληλο πρόγραμμα» στη Βουλή. Κατηγόρησε μεν τον Αλέξη Τσίπρα για «πολιτική χωρίς ταυτότητα» και «φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης» και επανέλαβε αυτό που είπε και στην Ανγκελα Μέρκελ, ότι δεν θα ψηφίσει το ασφαλιστικό, αλλα ο ίδιος επέλεξε να υπερτονίσει το προφίλ της εθνικής στρατηγικής στο προσφυγικό, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπερψηφίσει άλλα νομοσχέδια της κυβέρνησης και απείχε, έως και επιδεικτικά, από κάθε απόπειρα υπεράσπισης της κυβέρνησης Σαμαρά στο θέμα της λίστας Μπόργιανς.
«Δεν θα ψηφίζουμε ούτε τα δύσκολα, ούτε τα εύκολα, θα ψηφίζουμε ότι είναι επωφελές για την κοινωνία και την οικονομία», είπε ο πρόεδρος της ΝΔ αφήνοντας ανοιχτό παράθυρο έστω και για α λα καρτ συγκλίσεις, ενώ προανήγγειλε συνέχεια της «εθνικής στρατηγικής» στην Ευρώπη για το προσφυγικό λέγοντας: «Ο αγώνας για την υπεράσπιση των ελληνικών θέσεων θα συνεχιστεί με αποφασιστικότητα. Πρέπει να αποτραπούν δυσάρεστες, καταστροφικές εξελίξεις για τη χώρα μας».
Η στάση αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη βασίζεται στην σαφή, και σε μεγάλο βαθμό, εκπεφρασμένη θέση του ότι δεν θέλει ούτε εκλογές άμεσα, ούτε οικουμενική κυβέρνηση. Πρόκειται, δε, για μια θέση που υπαγορεύεται από μια πολιτική επιλογή και μια πολιτική ανάγκη.
Η πολιτική ανάγκη είναι εκείνη της ανασύνταξης της ΝΔ και της παγίωσης της κυριαρχίας του στο κόμμα. Στη διαδικασία αυτή ο νέος αρχηγός θα χρειαστεί ικανό χρονικό διάστημα και οι εκλογές δεν θα τον διευκόλυναν. Η πολιτική επιλογή είναι εκείνη της… υπέρβασης του μνημονιακού κάβου. Είναι εξαιρετικά βολικό για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να περάσουν όλα τα δύσκολα μνημονιακά μέτρα επί πρωθυπουργίας Τσίπρα και εκείνος απλώς να δρέψει τα οφέλη της φθοράς – όπως τουλάχιστον υπάρχει στους σχεδιασμούς του – και του «ώριμου φρούτου». Και σε αυτόν τον σχεδιασμό, δε, επίσης οι άμεσες εκλογές δεν έχουν θέση.
Τσίπρας: Εκλογές σε 3,5 χρόνια
Στην άλλη όχθη, είναι εξίσου καθαρό πως ούτε ο Αλέξης Τσίπρας θέλει νέα, τρίτη προσφυγή στις κάλπες. Ο ίδιος τις αποκήρυξε εκ νέου στη Βουλή χθες δηλώνοντας στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι «οι εκλογές θα γίνουν σε 3,5 χρόνια και θα τις χάσετε και αυτές».
Η απόρριψη οποιονδήποτε σεναρίων για οικουμενική είναι επίσης ξεκάθαρη από την πλευρά της κυβέρνησης, η οποία θεωρεί ότι για να επιβιώσει της υπογραφής και εφαρμογής του τρίτου Μνημονίου έχει μόνον μία οδό: Την, ταχύτατη, συμφωνία με τους δανειστές και υπέρβαση του κάβου, έτσι ώστε να έχει χρόνο – τριετίας κατά τους πλέον αισιόδοξους του Μαξίμου – για να κεφαλαιοποιήσει τα οφέλη: Την ελάφρυνση του χρέους, την συμμετοχή στην ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι, την επακόλουθη τόνωση των επενδύσεων και της αγοράς, και την επανεκκίνησης της οικονομίας.
Αμφότερα τα σενάρια με τα οποία πορεύονται Αλέξης Τσίπρας και Κυριάκος Μητσοτάκης είναι μάλλον τα ιδανικά. Τα οποία, με βάση την πολιτική εμπειρία, ουδέποτε υλοποιούνται ατόφια. Και μπορεί μεν να υπαγορεύουν την πολιτική πορεία και των δύο τους επόμενους κρίσιμους μήνες, αλλά υπόκεινται και σε αξιοσημείωτο ρίσκο ατυχήματος.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια