Όταν μια χώρα έχει μετατρέψει τις αρχές και τις αξίες της σε μια χούφτα ευρώ και ξυπνάει και κοιμάται με τη σκέψη να διατηρήσει με κάθε κόστος τα κεκτημένα μιας «δανεικής ζωής», όλα μπορεί να συμβούν.
Και όσα συμβαίνουν μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενωσης και Τουρκίας με αφορμή το Προσφυγικό θα έπρεπε όχι απλώς να μας έχουν χτυπήσει καμπανάκια αλλά κουδούνες. Αλλά εμείς πού...
Εκεί, στα τρακτέρ και στον αγώνα των αγροτών, οι οποίοι δεν θέλουν να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ για τους αστούς που... καλοπερνάνε όταν εκείνοι λιώνουν στα χωράφια τους. Πού να μας αγγίξουν τώρα εμάς τα εθνικά θέματα, όταν οι Βρυξέλλες θέλουν να μας πάρουν τη σοδειά μας και το χωραφάκι μας. Ξέρετε, αυτοί οι κουτόφραγκοι, που τους κοροϊδεύαμε (έτσι πιστεύαμε, αλλά αυτοί ήξεραν τι έκαναν) κάνοντας τις επιδοτήσεις καγιέν και τα πρόβατα ταξιδιώτες, που πήγαιναν από το ένα χωριό στο άλλο για να μαζεύουμε το παραδάκι για ανύπαρκτα κοπάδια. Τώρα όμως, που σφίξανε τα γάλατα και μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, ανεβαίνουμε στα τρακτέρ μας και ετοιμαζόμαστε, αντί να πάμε στα σκυλάδικα της επαρχίας, να πάμε σε αυτά των Αθηνών. Αυτή είναι η αλήθεια όχι για όλους αλλά για αρκετούς από τους ξεσηκωμένους. Διότι υπάρχουν και αυτοί που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται στο χωράφι για την παραγωγή και την αξιοπρέπεια τόσο τη δική τους όσο και της οικογένειάς τους.
Αλλά ας επιστρέψουμε στο βρόμικο παιχνίδι της Κομισιόν με την Αγκυρα. Οσα αποκαλύπτονται από τους μυστικούς διαλόγους του Ερντογάν με τον... φίλο μας Ζαν Κλοντ Γιούνκερ προκαλούν ανατριχίλα για τον κυνισμό των Τούρκων. Και αντί να τον ξαποστείλουν οι εταίροι και να σφραγίσουν τα σύνορα, ώστε να σταματήσει το λαθρεμπόριο ψυχών που κάνει ο σουλτάνος, τον παρακαλούν γονατιστό και από πάνω. Τον χρυσώνουν με δισ. και τον επιβραβεύουν για τους τραμπουκισμούς του, αυτόν τον κατά συρροήν φασίστα.
Και αφού ο Αναστασιάδης είναι έτοιμος να του... χαρίσει και την υπόλοιπη Κύπρο με ένα σχέδιο χειρότερο από αυτό του Ανάν, τι τους πειράζει να μοιράσουν και το Αιγαίο στη μέση; Διότι οι περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο δεν είναι παρά η ομπρέλα των... συμμάχων στην Αγκυρα, που με αυτόν τον τρόπο βάζει πόδι στις ελληνικές θάλασσες. Και μπορεί το Αιγαίο να ανήκει στα... ψάρια του, όπως επιθυμούσαν να μας πείσουν κάποιοι, πολύ φοβάμαι όμως ότι θα ξυπνήσουμε μια μέρα και το Αιγαίο θα ανήκει στους καρχαρίες της Αγκυρας.
Να δεις πώς το έλεγαν όταν έπεφτε η βασιλεύουσα ορισμένοι... Καλύτερα φέσι τουρκικό παρά τιάρα παπική. Γι' αυτό σας λέω. Στα τρακτέρ, αδελφοί μου, στα... τρακτέρ!
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
 και τα παζάρια με Ερντογάν){kind=link}
0 Σχόλια