Sponsor

ATHENS WEATHER

35 χρόνια «Θύρα 7», τα μαύρα... γενέθλια

Τριανταπέντε χρόνια πέρασαν από την αποφράδα ημέρα της 8ης Φεβρουαρίου του 1981, όταν στο -τότε- Στάδιο Καραϊσκάκη, σημειώθηκε η μεγαλύτερη τραγωδία, που έπληξε το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα.

Είκοσι ένας φίλαθλοι που βρίσκονταν στην ΘΥΡΑ - 7 έχασαν τη ζωή τους, όταν στην προσπάθειά τους να φύγουν 5 λεπτά νωρίτερα από τη λήξη του αγώνα για να μεταβούν έξω από τα αποδυτήρια της ομάδας τους και να αποθεώσουν τα ινδάλματά τους για τη θριαμβευτική νίκη 6-0 επί της ΑΕΚ, βρήκαν μπροστά τους σίδερα...

Το χρονικό της τραγωδίας

Ολοι κατέβαιναν τρέχοντας τις σκάλες και δυστυχώς οι φωνές ενθουσιασμού μετατράπηκαν σε κραυγές αγωνίας και πόνου, καθώς οι υπεύθυνοι του Σταδίου δεν είχαν μεριμνήσει να ανοίξουν τις πόρτες!

Οι πρώτοι προσπαθούσαν να φωνάξουν σε αυτούς που ακολουθούσαν κατά κύματα, αλλά μέσα στην απαράμιλλη χαρά κανείς δεν μπορούσε να ακούσει τίποτα. Ο χάρος παραμόνευε... Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν τραγικές. Εκατοντάδες άτομα στοιβαγμένα μπροστά σε σίδερα να ασφυκτιούν... Κανείς δεν μπορούσε να ακούσει τις κραυγές πόνου.

Αστυφύλακες, παρόντες στο... αλαλούμ που επικρατούσε, κατορθώνουν να ξηλώσουν ένα από τα τουρνικέ και να απεγκλωβίσουν κάποιους ανθρώπους.

Τα τηλεοπτικά δίκτυα, ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ μεταδίδουν το γεγονός και κάνουν έκκληση σε γιατρούς να προσέλθουν στο Τζάνειο, ώστε να ενισχύσουν τους εφημερεύοντες, αλλά και για αιμοδότες, ενώ κινητοποιείται επιπλέον προσωπικό και στο Κρατικό Πειραιώς, όπου μεταφέρονται κάποιοι βαριά τραυματισμένοι.

Χιλιάδες κόσμου μόλις πληροφορείται το συμβάν καταφθάνει στο Στάδιο Καραϊσκάκη με την ευχή να μη βρίσκεται εκεί ο δικός του άνθρωπος. H εικόνα στους γύρω δρόμους δεν θύμιζε τις άλλες Κυριακές, γιορτής και ποδοσφαίρου.

Κόσμος έτρεχε πανικόβλητος. Οι φωνές απόγνωσης όλων όσοι βρίσκονταν τριγύρω και οι σειρήνες των περιπολικών και των ασθενοφόρων, συνέθεταν ένα σκηνικό αλλοφροσύνης. Οι περαστικοί προσπαθούσαν να μεταφέρουν τους τραυματίες με οποιονδήποτε τρόπο στα πλησιέστερα νοσοκομεία.

Στο Τζάνειο φτάνει ο Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών, κ. Δοξιάδης και οι Υφυπουργοί κ.κ. Τσουκαντάς και Αποστολάτος, οι οποίοι δίνουν εντολή για ακόμα μεγαλύτερη κινητοποίηση γιατρών.

Το Κέντρο Αμεσης Δράσης ζητάει από τα πληρώματα των περιπολικών και τους αστυνομικούς εθελοντές αιμοδότες να σπεύσουν στα δύο νοσοκομεία. Εκατοντάδες αστυνομικοί προσφέρουν αίμα.

Αργότερα φτάνει στο Τζάνειο και ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης, ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως κ. Αχιλλέας Καραμανλής, ανώτεροι αξιωματικοί της Αστυνομίας και παράγοντες του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ.

Με εντολή του διευθυντή του ΚΑΒ, κ. Καραβά, ζητείται να τεθεί σε επιφυλακή και το ΚΑΤ, για να δεχτεί τραυματίες που έχουν ανάγκη νευροχειρουργικής επέμβασης. Γιατροί και αιμοδότες ανταποκρίνονται στην έκκληση.

Εκατοντάδες άνθρωποι μετακινούνται από το Καραϊσκάκη έξω από τον Τζάνειο και με αγωνία ζητούν να μάθουν τα ονόματα νεκρών και τραυματιών.

Η αστυνομία μπλοκάρει το Τζάνειο, προκειμένου να απομακρυνθεί ο κόσμος από την κεντρική είσοδο για να γίνει πιο εύκολη η πρόσβαση στους γιατρούς και στους αιμοδότες. Αστυνομικοί του 7ου Αστυνομικού τμήματος αρχίζουν την πραγματογνωμοσύνη στην Θύρα 7, αναζητώντας τις αιτίες του τραγικού γεγονότος.

Στο Τζάνειο φτάνει ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης ενώ σοβαρά τραυματίες μεταφέρονται στο Γενικό Κρατικό Πειραιώς και στο ΚΑΤ. Γιατροί και νοσοκόμες βγαίνουν με ματωμένες τις μπλούζες στους διαδρόμους και φωνάζουν ονόματα τραυματιών. Αρκετοί από τους συγγενείς λιποθυμούν.

Τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα μεταδίδουν πένθιμη μουσική διακόπτοντας τα πρόγραμμά τους.

Την ίδια ώρα 300 με 400 άτομα, με άγριες διαθέσεις, προσπαθούν να μπουν στο Στάδιο Καραϊσκάκη και να βρουν τους υπεύθυνους, αλλά απομακρύνονται από τους αστυνομικούς.

Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Είναι οι Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Διαλυνάς και Βασίλης Μάχας. Αργότερα διαπιστώθηκε ο θάνατος 16 ανθρώπων και μετά ακόμη 2 παιδιών που συμπλήρωναν τη μαύρη λίστα των 21 νεκρών.

Από τότε και μόλις το ημερολόγιο δείξει 8 Φεβρουαρίου, τα ρολόγια σταματάνε και ο χρόνος γυρίζει πίσω, σε εκείνο το θλιμμένο απόγευμα της Κυριακής, όπου 21 άτομα έχασαν τη ζωή τους για τη μεγάλη τους αγάπη, τον Ολυμπιακό.

Κάθε χρόνο στις 8 Φεβρουαρίου οι σημαίες του Ολυμπιακού κυματίζουν μεσίστιες στο Καραϊσκάκη και τελείται επιμνημόσυνη δέηση έξω από τη Θύρα 7, ενώ γίνεται προσκλητήριο νεκρών με τα ονόματά των αδικοχαμένων παιδιών και τους παρευρισκόμενους να φωνάζουν 20 φορές «παρών» και μία «παρούσα»...


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια