Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος
|
Η ουσία και αυτού και πολλών άλλων γεγονότων των ημερών είναι ότι μια νέα εθνική τραγωδία μοιάζει να βρίσκεται προ των πυλών. Για την ακρίβεια μάλιστα, έχει ήδη διαβεί τις πύλες.
Τα δυτικά σύνορα της χώρας με την Ευρώπη απειλούνται ανά πάσα στιγμή με μερικό (αυτό έχει ήδη επέλθει) ή και ολικό σφράγισμα. Γιατί; Επειδή, τα ανατολικά σύνορα της χώρας έχουν, στην πραγματικότητα, καταρρεύσει.
Το αποτέλεσμα έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται: η Ελλάδα αποκόπτεται από το πολιτισμικό, νομικό, γεωπολιτικό και οικονομικό της δυτικό περιβάλλον και καθίσταται πλέον διακριτή και εν πολλοίς ανεπιθύμητη από αυτό οντότητα.
Στο εσωτερικό της χώρας, τα κύματα των προσφύγων είναι πλέον αδύνατο να τύχουν επαρκούς, στοιχειώδους διαχείρισης. Απλώνονται παντού, το κράτος χάνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο τον έλεγχο σε πολλά σημεία της επικράτειας, ενώ οι ροές κάθε άλλο παρά προκύπτει ότι θα περιοριστούν.
Ταυτόχρονα, σε σημεία της επικράτειας με εξαιρετική εθνική κρισιμότητα, όπως το Καστελόριζο εισρέει ξαφνικά πολύ μεγάλος αριθμός προσφύγων, χωρίς ουδείς να είναι εις θέση να εξασφαλίσει ότι ανάμεσά τους δεν περιλαμβάνονται και πρόσωπα που κάθε άλλο παρά αληθινοί πρόσφυγες είναι, αλλά που, στην ουσία, έχουν σταλθεί εδώ με πολύ διαφορετικό σκοπό και τρόπο. Από πού αλλού; Φυσικά από την Τουρκία, η οποία έχει μετατρέψει την τραγωδία των προσφύγων σε ακαταμάχητο όπλο ασύμμετρης απειλής για την Ελλάδα.
Εν τω μεταξύ, η Αγκυρα αλωνίζει και επισήμως στο Αιγαίο, σε αέρα και θάλασσα, ενώ, ταυτόχρονα, αφού πρώτα πέτυχε να επιβάλλει τη de facto μετατροπή του Ανατολικού Αιγαίου σε μία απέραντη γκρίζα ζώνη δι αυτής ακριβώς της πολιτικής και φέρνοντας, σε συνεννόηση με το Βερολίνο, τις νατοικές δυνάμεις σε ρόλο διεθνούς επικυρίαρχου, τώρα, ξαφνικά, τους αρνείται πρακτικά αυτόν τον ρόλο, τον οποίο, προδήλως, βιάζεται να αναλάβει αποκλειστικά η ίδια με τα δικά της όπλα, χωρίς καν πλέον προσχήματα. Το πλέον απίθανο όμως είναι ότι οι δυνάμεις που θα αναλάβουν υπηρεσία αύριο Παρασκευή, ενώ πιστοποιούν το έλλειμμα κυριαρχίας της χώρας, ταυτόχρονα πάνε εκεί με εντολή να βλέπουν κι όχι να δρουν…
Χίλιες φορές μακάρι όλα αυτά να αποδειχθούν πλάνες, όμως η ουσία είναι ότι η Ελλάδα ζει ήδη την αρχή μιας πορείας εθνικής καταστροφής και συρρίκνωσης, η οποία στο μέλλον ίσως και να διαβάζεται δίπλα σε εκείνες που βίωσε ο ελληνισμός το 1922 και το 1974.
Η κυβέρνηση οφείλει αμέσως να ξυπνήσει από τον υπνωτισμό της.
Να εγκαταλείψει τις σαχλαμάρες και τις μάχες εντυπώσεων και χαρακωμάτων.
Και να αναλάβει τάχιστα τις πραγματικές ευθύνες της.
Οσο – και αν – έχει ακόμα καιρό.
Καθώς, ήδη, το 2016 έχει αρχίσει να μοιάζει νέο ’22 και νέο ’74.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια