Η παιδαγωγός κοινωνία και η ανθρώπινη εμπειρία διδάσκουν ότι πολλά μπορούν να επιτραπούν στους Έλληνες και ακόμα περισσότερα μπορούν να συγχωρηθούν.
Όμως, η διαίρεση, η καλλιέργεια εμφυλιοπολεμικού κλίματος και το «ποντάρισμα» στα αισθήματα του φθόνου, της μνησικακίας και της εκδικητικότητας είναι ασυγχώρητες, ανεπίτρεπτες συμπεριφορές, που προδιαγράφουν μόνο δεινά για το κοινωνικό σύνολο.
Η Μικρασιατική Καταστροφή, ο εμφύλιος πόλεμος κατά τη διάρκεια της Εθνεγερσίας που μας λευτέρωσε από τους Τούρκους, οι ποταμοί του αίματος που κυλούσαν από το 1944 έως το 1949 δεν πρέπει να λησμονούνται ούτε από τον λαό ούτε από τις ηγεσίες του τόπου. Η «δημοκρατία», θεωρούσα την εθνική ενότητα το πιο ακλόνητο και πολύτιμο θεμέλιο του ελληνικού οικοδομήματος, έχει πολλάκις επισημάνει τον κίνδυνο της παγίδευσης μιας μερίδας των πολιτών στο διχαστικό δόκανο της τρόικας και της ανθελληνικής συμμορίας που επιβουλεύεται την πατρίδα.
Αυτοί οι φορείς της παρακμής, στα μαύρα σενάριά τους για τη χώρα μας, έχουν προβλέψει για φινάλε τον εμφύλιο σπαραγμό. Θα το καταφέρουν αν οι ηγεσίες των κομματικών φορέων δεν σταθούν στο ύψος τους και, για αμιγώς μικροπολιτικούς λόγους, αρχίσουν να στρέφουν τους φτωχούς εναντίον των μεσοαστών, τους ελεύθερους επαγγελματίες εναντίον των αγροτών, τους δημόσιους υπαλλήλους εναντίον των ιδιωτικών και όλους μαζί εναντίον όσους το κράτος θεωρεί «πλουσίους».
Αυτού του είδους η ανάγνωση της πραγματικότητας δεν δύναται να έχει σχέση με την ελληνικότητα, αλλά συνιστά μια από τις πολλές οδούς οι οποίες δύνανται να καταλήξουν στον εκβαρβαρισμό της κοινωνίας.
Αν διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός αποκλείεται να αντέξουν οι κρατικές δομές. Όσοι υποκρίνονται ότι δεν... καταλαβαίνουν τα προαναφερθέντα, είτε πάσχουν από ευήθεια είτε είναι βαλτοί. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια