προδιαγράφουν απλά το μέλλον της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και δείχνουν πώς ο ελληνικός λαός θα συνεχίζει να υφίσταται τα δεινά για πολλά πολλά ακόμη χρόνια.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών περιέγραψε στην εκπομπή του Σκάι “Ιστορίες” πώς η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα σύρθηκε βήμα βήμα (διαβάστε πιο κάτω) σε έναν επώδυνο για τη χώρα συμβιβασμό και πώς το σχέδιο-απάντηση που υπήρξε, κι αυτό ήταν να πιεστούν οι δανειστές από μία αναδιάρθρωση των ελληνικών ομολόγων ύψους 27 δισ. ευρώ που διακατείχε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τελικώς δεν εφαρμόστηκε.
Η κυβέρνηση υπέκυψε το καλοκαίρι μετά το Eurogroup της Ρίγας, όπου άρχισε η αντίστροφη μέτρηση (ο κ. Βαρουφάκης δηλώνει πώς έχει καταγράψει τα πάντα), και αντί με το δημοψήφισμα που επικράτησε συντριπτικά το “ΟΧΙ” να αναθεωρήσει τη στάση της δέχθηκε τους εκβιασμούς της τρόικας, χωρίς τελικά να αποφύγει και το κλείσιμο των τραπεζών που εξ αρχής επεδίωκαν οι δανειστές.
Στο θέμα αυτό ο κ. Βαρουφάκης είπε ότι η κυβέρνηση σχεδίαζε να προχωρήσει σε ένα ειδικό σύστημα εξωτραπεζικών συναλλαγών προκειμένου να αντιμετωπίσουν το γεγονός πως οι τράπεζες πλέον ήταν κλειστές, και ταυτόχρονα είχε έρθει σε συμφωνία για οικονομική βοήθεια από την Κίνα, την οποία ωστόσο μπλόκαραν οι δανειστές.
Οι θέσεις του ωστόσο μειοψήφησαν και όλοι γνωρίζουν τα αποτελέσματα με την υπογραφή του τρίτου και πιο σκληρού μνημονίου. Τι επιβεβαιώνεται λοιπόν από αυτές τις εξελίξεις (για ακόμη μία φορά); Πώς όσο υποκύπτει κανείς, όσο παραχωρεί έδαφος, τόσο σου ζητούν περισσότερα.
Τώρα λοιπόν, μετά από την υλοποίηση πολλών προαπαιτούμενων μέτρων και ενώ η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στο ασφαλιστικό “ταφόπλακα” της κοινωνικής ασφάλισης με δραματικές μειώσεις στις συντάξεις και αύξηση των ορίων ηλικίας, οι δανειστές τα γυρίζουν και πάλι και επιχειρούν να σύρουν τον Αλέξη Τσίπρα σε μία νέα μακρά διαπραγμάτευση για την “αξιολόγηση” η οποία καταλήγει σε ένα τέταρτο μνημόνιο.
Το τυράκι είναι και πάλι η αναδιάρθρωση του χρέους. Και το ερώτημα είναι, αφού η κυβέρνηση δεν το πέτυχε στις αρχές του 2015 γιατί να το πετύχει τώρα; Αφού οι δανειστές δεν το έπραξαν με τον Αντώνη Σαμαρά που ικανοποίησε όλα τους τα θέλω γιατί να το κάνει και τώρα; Στόχος, που μεθοδεύεται από το Βερολίνο, είναι η ισοπέδωση της χώρας και του ελληνικού λαού.
Αν δεν πεις ένα “ΟΧΙ” και να το εννοήσεις, να είσαι διατεθειμένος να φτάσεις μέχρι τέλος τότε κανείς δεν μπορεί να σε πάρει στα σοβαρά. Αυτό λοιπόν φαίνεται και τώρα που ο Πολ Τόμσεν από την πλευρά του ΔΝΤ, μαζί με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, επιδιώκουν την αναθεώρηση των όσων έχουν συμφωνηθεί και θέλουν την υπογραφή νέου μνημονίου για να δώσουν στην Ελλάδα μία αναδιάρθρωση χρέους: Δηλαδή νέο "αίμα" για να καταστεί βιώσιμο το χρέος. Το ίδιο παραμύθι εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια.
Ο σχεδιασμός των δανειστών αναδεικνύεται μέσα από εμπιστευτικό έγγραφο που περιγράφει τις συνομιλίες του κρίσιμου conference call του EuroWorking Group για το ελληνικό θέμα στις 11 Νοεμβρίου, όπου η εκπρόσωπος του ΔΝΤ Ντέλια Βελκουλέσκου έθετε από τότε θέμα δημοσιονομικού κενού το 2015, αλλά και τις επόμενες χρονιές.
Στις συνομιλίες του EWG η κ. Βελκουλέσκου αναφέρει χαρακτηριστικά «υπάρχει μη ικανοποιητική πρόοδος στο δημοσιονομικό και χρηματοπιστωτικό σκέλος», και «στο δημοσιονομικό φαίνεται ότι υπάρχουν αστοχίες και ότι κάποια μέτρα θα πρέπει να βρεθούν για το 2015 για να καλυφθούν τα δημοσιονομικά κενά στο μέλλον».
Αυτός είναι λοιπόν και ο λόγος που ο κ. Σόιμπλε θέλει την παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Για να κόβει αυτό και να ράβει η Βελκουλέσκου και ο Τόμσεν το... σάβανο της οικονομίας της Ελλάδας και βεβαίως της κοινωνίας.
Διαβάστε τι είπε στην εκπομπή του Σκάι ο Γιάνης Βαρουφάκης:
Τα γεγονότα στη Ρίγα
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Πρέπει να σας διαβεβαιώσω και έχω την ηχογράφηση αυτού πως δεν υπήρξε ούτε μια κουβέντα εναντίον μου. Ήταν επίθεση έναντιον της Ελλάδας. Ποια ειναι η σημασία από ιστορικής πλευράς όσων ειπώθηκαν; Ας επικεντρωθούμε σε αυτά που έχουν σημασία. Πρώτον ήταν η πρώτη φορά που ο κος. Τόμσεν εκπροσωπώντας το ΔΝΤ έκανε μια ιδιαίτερα απαισιόδοξη ανάλυση της ελληνικής οικονομίας .... Αντίστοιχα σκληροί ήταν και οι υπόλοιποι, όχι τόσο ο κος Ντράγκι και ο κος Μοσχοβισί αλλά αυτό που έχει ενδιαφέρον ήταν το στήσιμο των υπόλοιπων υπουργών οικονομικών οι runers του κου Σόιμπλε, οι οποίοι ξεκινώντας από τον Σλοβάκο και τον Σλοβένο οι οποίοι έθεσαν θέμα Grexit. Η απάντηση μου ήταν όσο πιο μετριοπαθής μπορούσε να είναι, θεωρώντας πως...
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Ο Γάλλος;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: ο Γάλλος δεν μπορώ να θυμηθώ, ίσως επειδή δεν είχε μεγάλη σημασία αυτό που είπε, δεν ήταν η 1η φορά άλλωστε) ο κος Σαπέν ποτέ δεν ήταν ακραίος, πάντα προσπαθούσε κάπως να κρατήσει τις ισορροπίες χωρίς να παίρνει θέση.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Δεν καθάρισε το παιχνίδι για εσάς
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Ποτέ δεν έχει καθαρίσει το παιχνίδι ο κος Σαπέν, ποτέ δεν έχει καθαρίσει κανείς γιατί θα ήταν γελοίο να καθαρίσει για εμάς. Το καλό του να μην είσαι υπουργός οικονομικών είναι πως μπορείς να μιλήσει ανοιχτά. Στην δική μου τοποθέτηση που πρέπει κάποια στιγμή να καταγράψω και όχι των άλλων, προσπάθησα να επαναθέσω την συζήτηση στο πλαίσιο του συμβιβασμού και του διαλόγου . Βγαίνοντας, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο συγκροτημένος τρόπος με τον οποίο οτι είχε ειπωθεί.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Το βασικό όμως είναι ότι ο πρωθυπουργός μοιάζει να πείθεται από όλα αυτά και ουσιαστικά σας αφαιρεί τη διαπραγμάτευση.
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Να το πω με τα δικά μου λόγια. Εκείνο το βράδυ που γύρισα από τη Ρίγα πήγα κατευθείαν από το αεροδρόμιο στο Μαξίμου. Καθίσαμε οι δυο μας, και δε νομίζω να ενοχληθεί ο ίδιος που το αναφέρω. Του εξήγησα τι έγινε και του είπα “κοίτα Αλέξη ήλθα από το Τέξας για να βοηθήσω σε μια αυθεντική διαπραγμάτευση. Αν κρίνεις ότι δε βοηθώ και ότι έχω μαζέψει πάνω μου όλα τα πυρά και θα σε διευκόλυνε η απομάκρυνσή μου θα είμαι ο πρώτος που θα υποστηρίξω την απομάκρυνσή μου.” Απέρριψε μετά βδελυγμίας την παραίτηση και μάλιστα χρησιμοποίησε τη μεταφορά του ξηλωμένου πουλόβερ, λέγοντάς μου ότι αν γίνει αυτό θα ξηλωθεί το πουλόβερ, πάνε να χτυπήσουν εσένα για να αποδυναμώσουν εμένα. Δε θα γίνει ποτέ αυτό συνεχίζουμε. Δύο-τρείς μέρες μετά υπήρξε παρέμβαση Ντάϊσελμπλουμ ο οποίος απαίτησε όχι τόσο την απομάκρυνσή μου όσο να αναλάβει τη διαπραγμάτευση ο πρωθυπουργός ο ίδιος.
Ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: ήταν μια στιγμή που με έκανε να συγγράψω την πρώτη επιστολή παραίτησης. ... κάποια στιγμή ο Πρωθυπουργός είχε αποδεχθεί το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος του 3.5% για την επόμενη δεκαετία, κάτι το οποίο είναι μακροοικονομικά αδύνατον, οδηγεί σε μια αναξιοπιστία τη χώρα. Γιατί δε θα καταφέρουμε να τον πετύχουμε.. Εαν πρσπαθήσουμε να το πετύχουμε θα συνθλίψουμε τον ιδιωτικό τομέα..... αυτό ήταν το σκεπτικό.τόσο αντέχει η ελληνική οικονομία. Όταν το έμαθα ότι αυτό δόθηκε πίσω από την πλάτη μου έθεσα το ερώτημα στον Πρωθυπουργό. Του είπα Αλέξη φαντάζομαι οτι ο λόγος που δεν με ρώτησες είναι πως ήξερες ότι θα πώ όχι. Και μου λέει προφανώς. Και του λέω καλά εγώ είμαι αποδυναμωμένος επειδή δε πιστευώ σε αυτό και πές οτι βάζεις κάποιον άλλον στη θέση μου. Τί περιμένεις ότι θα κερδίσεις, ποιό είναι το δούναι και λαβείν.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ:Tί περίμενε; Το χρέος;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Ναί μου λέει θα δώσουμε αυτό για να πάρουμε το χρέος. Πραγματικά δεν έχω πολλά μαλλιά αλλά τότε τράβηξα αυτά που είχα........ Του είπα οτι είναι σαν να είσαι ψαράς και να ρίχνεις αίμα για να διώξεις τον καρχαρία. Γιατί δεν παρέδωσε εκείνη την παραίτηση; Πολύ απλά γιατί διέβλεπα οτι παρ’όλη την λανθασμένη παραχώρηση, δεν μας έδιναν συμφωνία. Ήθελαν την πλήρη κατάρρευση της κυβέρνησης, του ήθους μας , της Άνοιξης των Αθηνών..., ήθελαν τον εξευτελισμό του Α Τσίπρα και της κυβέρνησής μας. ‘Εκρινα λοιπόν οτι κάποια ο Α Τσίπρας θα πεί ως εδώ. Και εκείνη τη στιγμή θα του ήμουν χρήσιμος και για το παράλληλο σύστημα πληρωμών , για το κούρεμα των ομολόγων.
Η απόφαση για το δημοψήφισμα
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Την επόμενη ημέρα, μετά από εκείνο το τελεσίγραφο που μου παρέδωσαν στο Eurogroup, που πρέπει να σας πώ ηταν μια φρικιαστική στιγμή. Γιατί ο πρωθυπουργός μας ουσιαστικά αγνοώντας τις δικές μου εισηγήσεις είχε αποδεχθεί σχεδόν όλα. Και παρ’ όλα αυτά μας έδωσαν ένα κείμενο που αποτελείτο από τρία κεφάλαια που δεν άξιζε το χαρτί πάνω στο οποίο ήταν γραμμένο. Μέσα σε εκείνο το Eurogroup ο κ. Σόϊμπλε διεφώνησε με αυτό το κείμενο, είπε ο ίδιος δεν θα μπορούσε να το περάσει μέσα από την γερμανική Βουλή. Προς τιμήν του ο κ.Σόϊμπλε σηκώθηκε και είπε δεν το δέχομαι. Θέτω το θέμα στην κα. Λαγκάρντ και της λέω πιστεύετε ότι αυτό είναι βιώσιμο; προσπάθησε στην αρχή να αμβλύνει τις εντυπώσεις αλλα λέει στο τέως όχι δεν είναι Και τότε την διακόπτει ο κ.Ντάϊζ και μου θέτει ένα θέμα, μου λέει ή το αποδέχεσαι τώρα ή κλείνουν οι τράπεζές σου. Εκείνη τη στιγμή ήταν ένα θλιβερότατο θέαμα της Ευρώπης. Την άλλη μέρα ο κ. Τσίπρας μας μάζεψε στις 9 η ώρα το πρωί σε ένα conferenceroom στο ξενοδοχείο όπου για να μας ανακοινώσει οτι αυτό δεν πάει άλλο και θα γυρίσει στην Αθήνα να προκηρύξει δημοψήφισμα.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Εμένα μου έχουν πει οτι δεν σας το ανακοίνωσε εκείνη την στιγμή, ζήτησε την γνώμη σας, ότι υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις από τον κ. Σαγιά.
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: ‘Οχι δεν υπήρξαν αντιδράσεις από κανέναν Και μάλιστα έδωσε εντολή να μείνουμε στις Βρυξέλλες εγώ και ο κ Χουλιαράκης , εντολή να μην υπάρξει καμία συζήτηση για κανέναν εως ότου κάνει το κυβερνητικό συμβούλιο εκείνο το βράδυ το οποίο ήταν ξεκάθαρο πως θα κάνει αυτό...’Οποιος σας έχει πεί κάτι αντίθετο δεν είναι καλά πληροφορημένος ή ψεύδεται.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ:Εκείνη την ώρα ξέρατε οτι θα κλείσουν οι τράπεζες;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Προφανώς. Προφανώς. κοιτάτε πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι γι’ αυτό γιατί αυτές ήταν πολύ σημαντικές στιγμές εκείνης της περιόδου. Πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο πρέπει να σας πώ ότι με τις συνεχείς υποχωρήσεις χωρίς αντάλλαγμα, είχα πλησιάσει τον πρωθυπουργό και του είχα πεί, αν θέλεις να υποχωρήσεις, αν θέλεις να υποχωρήσεις να συνθηκολογήσεις κάν’ το. Εγώ διαφωνώ αλλά είσαι ο ΠΘ της χώρας. Αλλά καν’ το με μια έντιμη ομιλία προς τον ελληνικό λαό, βγές στην τηλεόραση. Μάλιστα του είχα ετοιμάσει ένα λόγο.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Εσείς περιμένατε ότι μόλις προκηρυχθεί το δημοψήφισμα πρώτον οι αγορές θα αντιδρούσαν με πανικό το οποίο δε συνέβη όπως ξέρουμε εκείνη τη Δευτέρα και δεύτερο οτι θα σας ερχόταν μια καλύτερη συμφωνία μέσα σε εκείνη την εβδομάδα. Αυτή δεν ήταν η προσδοκία;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Η προσδοκία μου ήταν ότι θα χρησιμοποιούσαμε το εργαλείο των 27 δις ομολόγων smp ήταν η ειδοποιός διαφορά. ‘Εκρινα οτι μας κλείναν τις τράπεζες , και αυτό δεν το ήθελε ο κ. Ντράγκι, πιέσθηκε να μας κόψει τον ΕΛΑ , ήταν σε δύσκολη θέση. ‘Εκρινα λοιπόν οτι αν κάναμε αυτό που είχαμε αποφασίσει ως διαπραγματευτική ομάδα , ουτε καν να προχωρήσουμε σε αναδιάρθρωση ομολόγων αλλά να ανακοινώσουμε την αναδιάρθρωση αυτών των ομολόγων και ότι θα βάλουμε μπροστά το παράλληλο σύστημα πληρωμών θεωρώ ότι εκείνη τη στιγμή Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη ...πριν το δημοψήφισμαθα υπήρχε η συζήτηση μεταξύ Μέρκελ και Ντράγκι που περιμέναμε.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Πήγατε στον κ Τσίπρα και του είπατε να ξεκινήσετε αυτόν τον σχεδιασμό;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Όχι μόνο στον κ. Τσίπρα, στην πολιτική ομάδα διαπραγμάτευσης και μειοψήφισα, ήμασταν τέσσερις εναντίον δύο. Μην με ρωτήσετε ποιοί ήταν οι τέσσερις και ποιοί ήταν οι δύο.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Μαζί σας ποιός ήταν ;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Δεν πρόκειται να σας πώ. Μπορείτε να φαντασθείτε
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Τέσσερις-δύο
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Τέσσερις δύο
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Αυτό πότε έγινε;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Εκείνο το βράδυ που ξέραμε ότι θα κλείσουν οι τράπεζες , που ο κ Ντράγκι πήρε τηλέφωνο και μας είπε σας κλείνω τον ELA.
Το βράδυ του δημοψηφίσματος
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Πείτε μας την εικόνα που αντικρίζετε εσείς μπαίνοντας στου Μαξίμου εκείνο το βράδυ γιατί έχει μια ιστορική σημασία.
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ Όταν μπήκα στο Μαξίμου πριν καν δω κανέναν, πριν συνειδητοποιήσω ότι είδα κάποιον, να αντιληφθώ ότι είδα κάποιον ένιωσα μια ηλεκτρισμένη αρνητικά ατμόσφαιρα, όχι απέναντι μου αλλά και απέναντι μου. Αλλά γενικότερα, η αναντιστοιχία του κλίματος του δρόμου με το Μαξίμου.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Δηλαδή υπήρχε φόβος ανησυχία;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Δεν μπορώ να σας πω ακριβώς. Ήταν ένα συναίσθημα το οποίο το ένιωσα. Ένιωσα πως μπήκα σε μια ηλεκτρισμένη, δυσάρεστη ατμόσφαιρα. Όταν αργότερα είδα τον Πρωθυπουργό, ήμασταν οι 2 μας και τον είδα σε μια συναισθηματική κατάσταση, ψυχολογική, που ήταν εντελώς αναντίστοιχη με αυτά που συνέβαιναν έξω. Μου εκδήλωσε την απόφασή του να συνθηκολογήσει, της αποδοχής αυτών που θα μας έδιναν, παίρνοντας.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Αυτό σας το είπε τόσο ξεκάθαρα;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Δεν θα σας πω τα λόγια και δεν υπάρχει λόγος, σημασία έχει ότι μου μετέφερε ξεκάθαρα την πρόθεσή του την επόμενη ημέρα να γίνει ένα συμβούλιο ώστε να μετατρέψει την δυναμική του δημοψηφίσματος σε μία συμφωνία.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Καταλάβατε, σας είπε, αντιληφθήκατε εαν είχε μιλήσει με τον πρόεδρο Ολάντ ή με κάποιον στην Ουάσινγκτον, που τον τρόμαξε;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Είχαμε μια μακρά συζήτηση, θα μου επιτρέψετε να μην αποκαλύψω ακριβώς τί είπαμε. Υπήρχε μια αίσθηση σε εμένα ότι ήθελε να με πείσει οτι δεν υπάρχει εναλλακτική, οτι μας έχουν εγκαταλείψει και σύντροφοί μας εντός της κυβέρνησης οι οποίοι θέλουν μια οικουμενική κυβέρνηση, η οποία μετατρέπει το όχι σε ναι ουσιαστικά. Υπήρξε μια αίσθηση φόβου, υπήρξε μια αίσθηση παράδοσης. Μου ζήτησε να παραμείνω στην κυβέρνηση σε κάποιο άλλο πόστο.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Στο δικό σου μυαλό λύγισε φοβήθηκε ήταν θύμα μιας ιστοριας;
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Θέλω να σας πω επειδή αρνούμαι να μπαίνω στο μυαλό του άλλου και να ερμηνεύω τις σκέψεις του άλλου, θα σας πω κάτι που μου είπε ο ίδιος. Στο κείμενο αν θέλετε αυτή η αναφορά αφορούσε ένα μεγάλο ψάρι ένα ξιφία, που έχει δαγκώσει το αγκίστρι αλλά είναι πολύ δυνατό να το τραβήξει ο ψαράς έξω. Το τραβάνε το σχοινί, την πετονιά, τον αφήνουν, τον τραβάνε, τον αφήνουν ... μέχρι να κουραστεί αρκετά και κάποια στιγμή να τον τραβήξουν. Αυτή η παραβολή μου απ’ τον ίδιο.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Ο Τσίπρας είναι το ψάρι σε αυτή την παραβολή υποθέτω.
Το τελευταίο τετ α τετ με τον Σόιμπλε
Έθεσα κ. Παπαχελά το ερώτημα στον κ. Σόιμπλε τελευταία μας συνάντηση και του λέω κάποια στιγμή γιατί είχαμε καλή σχέση προσωπική. Πέραν των μεγάλων αντιπαραθέσεων, του λέω κ. Σόιμπλε, για την ακρίβεια Βόλφαν, οι Υποικ έχουν μια παράδοση να μιλάνε στον ενικό. Μπορούμε μια στιγμή να βγάλουμε τα καπέλα μας, των Υποικ της Ελλάδος και της Γερμανίας; Είσαι στα πράγματα 40 χρόνια. Εγώ είμαι υπουργός βουλευτής 6 μήνες, θέλω μια προσωπική χάρη να μου δώσεις συμβουλή- αυτό το πράγμα θα το υπέγραφες εσύ; Με δεδομένα της ελληνικής οικονομίας; Εάν το υπογράψω ενθουσιωδώς και βγούμε όλοι στην κυβέρνηση να προσπαθήσουμε να το εφαρμόσουμε. Υπάρχει πιθανότητα σε 6 μήνες, 12 μήνες να μην ξαναβρεθούμε πάλι στα ίδια. Και μου είπε κάτι συγκλονιστικό, δεν θα το υπόγραφα. Σαν πατριώτης.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια