Ενώ παλιότερα οι περαστικοί πολίτες ωρύονταν μπροστά στις κάμερες εναντίον των πολιτικών, τώρα είναι τόσο τρομαγμένοι και παραιτημένοι, που στην ουσία κάνουν απλά ευχές του τύπου "να βοηθήσει ο Θεός", "να τους φωτίσει ο Θεός", "δεν φτάνουν τα λεφτά να ζήσουμε" κ.λ.π. αναφερόμενοι στους πολιτικούς, ωσάν να επρόκειτο για παρακλήσεις σε αγίους!!!
Φοβούνται οι Έλληνες μη φύγουμε από το ευρώ, μη φύγουμε από την Ευρώπη, μη μπούμε σε περιπέτειες, μη χειροτερεύσουν τα πράγματα κ.λ.π. Αναζητούν έναν καλοκάγαθο ηγέτη για να τους πάρει στην αγκαλιά του και να αισθανθούν ασφάλεια.
Τελικά οι συστημικοί εξπέρ της τρομοκρατίας, κατάφεραν, με διαδοχικά επιδεινούμενα σόκ, να απονευρώσουν έναν ολόκληρο λαό. Και το χειρότερο είναι πως, αντί να συνειδητοποιήσουν οι πολίτες ότι πρέπει να ανατραπεί το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για την κατάντια τους, αντίθετα τόσο πιο πολύ προσκολλώνται πάνω του.
Κι όμως, αυτή η περίεργη κοινωνική νηνεμία, δεν αποκλείει μια εκρηκτική κοινωνική αντίδραση. Η ζωή είναι απρόβλεπτη.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια