Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
|
Στο γειτονικό Βόρειο Ιράκ και ενώ είναι ακόμη αισθητή η ένταση που προκάλεσε στις σχέσεις Άγκυρας-Βαγδάτης η αποστολή τουρκικής στρατιωτικής δύναμης κοντά στη Μοσούλη είναι σαφές ότι η ανακατάληψη της πρωτεύουσας των τζιχαντιστών είναι εφικτή μόνο με την πλήρη εμπλοκή των Κούρδων μαχητών Πεσμεργκά του κουρδικού Βορείου Ιράκ. Ετσι, η υπό τον Μπαρζανί κυβέρνηση του Αρμπίλ, που ελέγχει το Κιρκούκ εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, αν θέσει υπό τον έλεγχό της τη Μοσούλη μπορεί να διεκδικήσει μια πολιτική ίσων αποστάσεων ανάμεσα στην Αγκυρα και στη Βαγδάτη, με δυο λόγια να μη θεωρείται πλέον δεδομένος σύμμαχος των Ερντογάν - Νταβούτογλου. Ανοικτό παραμένει το ερώτημα αν υπάρξει τουρκική στρατιωτική εμπλοκή στην επίθεση για την απελευθέρωση της Μοσούλης από τους τζιχαντιστές.
Την ίδια στιγμή, οι κουρδικές δυνάμεις της Βορειοανατολικής Συρίας μαζί με μετριοπαθείς αντικαθεστωτικούς προελαύνουν και ο Νταβούτογλου από το Βελιγράδι τούς προειδοποίησε να μην προχωρήσουν δυτικά του Ευφράτη! Και στα δύο μέτωπα στο Ιράκ πέριξ της Μοσούλης και στη Βορειοανατολική Συρία οι κουρδικές δυνάμεις έχουν την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ που τους θεωρούν ως την αιχμή του δόρατος στην εκστρατεία κατά των τζιχαντιστών. Πιο διακριτικά, αλλά ουσιαστικά, το Ισραήλ στηρίζει στον μέγιστο δυνατό βαθμό τους Κούρδους στο Ιράκ και στη Συρία, σε μια στιγμή που η εξομάλυνση των σχέσεων Τελ-Αβίβ και Αγκυρας προβάλλει ως ένα δύσκολο ζητούμενο.
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της Τουρκίας μετά την ίδρυση του Κεμαλικού Καθεστώτος το 1923 το Κουρδικό δεν βρισκόταν ταυτόχρονα εκτός ελέγχου εντός και εκτός συνόρων, μια θεαματική παλινδρόμηση που ήταν αδιανόητη πριν από έναν ακριβώς χρόνο, όταν προχωρούσε η εφαρμογή της συμφωνίας του αρχηγού της υπηρεσίας Πληροφοριών ΜΙΤ Φιντάν με τον Οτσαλάν για αποχώρηση των μαχητών του ΡΚΚ και αναζήτηση πολιτικής λύσης, ενώ την ίδια ώρα το κουρδικό Βόρειο Ιράκ πρόβαλλε σαν προτεκτοράτο της Αγκυρας.
Οποιαδήποτε κίνηση της Αγκυρας σε βάρος των Κούρδων στο Ιράκ και στη Συρία κινδυνεύει να προκαλέσει νέα κλιμάκωση της έντασης με τη Ρωσία, με τις ΗΠΑ και με το Ιράν ταυτόχρονα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια