Ο Μπαράκ Ομπάμα, πρόεδρος των ΗΠΑ, έρχεται τρίτος μετά την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ. Αυτό δεν θα σήμαινε κάτι, αν το «Forbes» αποτελούσε το παίγνιο μιας ολιγάριθμης ελίτ, η οποία εκτονώνεται με νίκες στο πεδίο της επικοινωνίας και της δημοσιότητας.
Όμως, το «Forbes», αλλά και όλα τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, καταγράφουν μια τάση που δύσκολα μπορεί να ανασχεθεί. Ο πρόεδρος Πούτιν «σαρώνει τα χρυσά» στην παγκόσμια πολιτική σκηνή για δύο βασικούς λόγους: Αφενός, κάνει για τη δουλειά και, αφετέρου, υπερασπίζεται αυτό που αγαπά η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων. Οι παραδοσιακές αξίες της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας συγκινούν σχεδόν τους πάντες. Με αυτές ο Πούτιν κερδίζει τη θέση του στα βιβλία Ιστορίας των επομένων γενεών.
Όσοι βρίσκονται στον αξιακό αντίποδα του Πούτιν ενστερνίζονται τις νεφελώδεις ανοησίες, τις οποίες προωθούν οι σκληροπυρηνικοί «δημοκρατικοί» των ΗΠΑ, που ενδέχεται να κατορθώσουν το ακατόρθωτο: Να καταστήσουν την Αμερική «ανάδελφη» υπερδύναμη, να απομονώσουν αυτό τον σπουδαίο λαό, ο οποίος σύντομα θα μείνει χωρίς αληθινούς φίλους.
Μόνο όσοι κερδίζουν από τις ευκαιριακές λυκοφιλίες που υπερασπίζονται οι νεοταξίτες Αμερικανοί αναλυτές της συμφοράς θα δηλώνουν «συμπάθεια» προς τους Αμερικανούς - κι αυτοί χωρίς να το εννοούν.
Οι χριστιανοί έχουν καταλάβει τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή και ενστικτωδώς τάσσονται με την πλευρά της Ρωσίας, η οποία ανέλαβε να συντρίψει την τζιχαντιστική απειλή. Η αμερικανική διοίκηση δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις νοσηρές δομές που έστησε η Χίλαρι Κλίντον και εμμέσως πλην σαφώς στηρίζει τους αποκεφαλιστές, ενώ προωθεί τη μετατροπή των εθνών σε έναν αηδιαστικό, ομοιόμορφο χυλό.
Οσο οι ΗΠΑ είχαν τον Θεό στην καρδιά και στον νου τους, πρωταγωνιστούσαν. Τώρα δίνουν χώρο σε άλλες δυνάμεις.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια