Σε κάθε περίπτωση η Ρωσία είναι υποχρεωμένη, είτε να ομολογήσει ότι το αεροπλάνο της παραβίασε εσκεμμένα τον εναέριο χώρο της Τουρκίας, είτε να απαντήσει στρατιωτικά, οπότε όμως και θα κτυπήσει το ΝΑΤΟ. Διαφορετικά θα έχει ηττηθεί διπλωματικά και στρατιωτικά σε διεθνές επίπεδο και μετά δεν θα την λαμβάνει κανείς πλέον σοβαρά υπόψη, ως μια φλύαρη περίπτωση. Τις επιπτώσεις μιας τέτοιας υποχώρησης θα τις αισθανθεί τότε σύντομα και στην Ουκρανία.
Πάντως, είτε δεχτούμε την θέση του ΝΑΤΟ, ότι δηλαδή το αεροπλάνο παραβίασε τον εναέριο χώρο της Τουρκίας για 17 δευτερόλεπτα, σε μία εσοχή των συνόρων της Τουρκίας προς την πλευρά της Συρίας, όπου υπάρχει μια βραχώδης δύσβατη και δυσδιάκριτη περιοχή, είτε δεχτούμε τη θέση της Ρωσίας, ότι δεν υπήρξε παράβαση, ένα είναι βέβαιο. Προφανώς δεν υπήρξε εσκεμμένη από την πλευρά της Ρωσίας επιβουλή εναντίον της Τουρκίας. Ήταν ένα περιστατικό, το οποίο θα μπορούσε να είχε λυθεί εύκολα δια της διπλωματικής οδού.
Το ερώτημα λοιπόν που πλανάται από χθες είναι αν είχε υπάρξει προηγουμένως συνεννόηση και έγκριση από το ΝΑΤΟ για την κατάρριψη ή η Τουρκία ενήργησε αυτοβούλως. Παρατηρήσαμε δε ότι η τουρκική ηγεσία δεν μίλησε για ατύχημα και δεν ζήτησε συγνώμη για το περιστατικό, αλλά αντίθετα ερέθισε τη Ρωσία, επιμένοντας ότι καλώς έγινε η κατάρριψη.
Εάν δεν το πάμε πολύ μακριά, ότι δηλαδή το ΝΑΤΟ είχε δώσει εντολή να συμβεί ένα παρόμοιο περιστατικό, για πρόκληση της Ρωσίας, στα πλαίσια των σχεδίων της Παγκοσμιοποίησης, τότε θα πρέπει να δεχτούμε ότι η Τουρκία ενήργησε αυτόβουλα.
Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι φανερό ότι η Τουρκία προσπαθεί να προκαλέσει την ένταση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, για να αναγκάσει την Ρωσία να περιορίσει τη δράση της ή και να αποσυρθεί από τη Συρία, προκειμένου να διασώσει τους τζιχαντιστές και τα κέρδη της από την περιοχή, καθώς και να επιτύχει τα σχέδιά της για εδαφική της επέκταση. Μια τέτοια όμως ενέργεια, η οποία θέτει ήδη σε κίνδυνο την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, είναι μια υψηλού ρίσκου τυχοδιωκτική ενέργεια των Τούρκων και δεν θα οδηγήσει σε καλό για όλους μας.
Ο Πούτιν, κλιμακώνοντας την κρίση, χαρακτήρισε την Τουρκία σύμμαχο των τρομοκρατών. Ταυτόχρονα αναρωτήθηκε αν το ΝΑΤΟ θα γίνει προστάτης των τρομοκρατών, ενώ παράλληλα κατήγγειλε συνεργασία του γιού και της κόρης του Ερντογάν με τους τζιχαντιστές. Και αυτά προφανώς δεν τα είπε χωρίς στοιχεία. Τι λέει άραγε γι’ αυτό η διεθνής κοινότητα, η οποία καθοδηγείται από την διεθνή ολιγαρχία και συμπεριφέρεται υποκριτικά;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια