Γράφει ο Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης
Αυτό ήταν ένα Ακρόπολις τελείως διαφορετικό από κάθε άλλο που είχαμε γνωρίσει. Η ημερομηνία διεξαγωγής του εγκυμονούσε αρκετούς κινδύνους, αναφορικά πάντα με τις καιρικές συνθήκες. Δυστυχώς, ο καιρός δεν αποτέλεσε σύμμαχο του αγώνα με αποτέλεσμα ο εθνικός μας αγώνας να μην ολοκληρωθεί. Οι έντονες βροχοπτώσεις που έπληξαν την περιοχή του αγώνα το μεσημέρι λίγο πριν την ολοκλήρωση του πρώτου loop οδήγησαν την οργανωτική επιτροπή στην δύσκολη απόφαση να μην πραγματοποιηθούν οι τρεις τελευταίες ειδικές διαδρομές. Οι συνθήκες που επικρατούσαν στις ειδικές, έθεταν σοβαρά θέματα ασφαλείας όχι μόνο για τους οδηγούς, αλλά τους θεατές και γενικότερα όσους εμπλέκονταν στον αγώνα. Αναμφίβολα, αυτή η απόφαση μπορεί να μην ικανοποίησε κάποιους, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν η πλέον ενδεδειγμένη.
Μάλιστα, το λυπηρό είναι ότι ο αγώνας είχε τεράστιο ενδιαφέρον, αφού είχαμε τρεις μνηστήρες για την πρώτη θέση με μόλις 15 δευτερόλεπτα διαφορά μεταξύ τους! Μετά από τέσσερις ειδικές διαδρομές, και ενώ απέμεναν ακόμα τρείς για την ολοκλήρωση του αγώνα, ο Kajetan Kajetanowicz μόλις είχε περάσει επικεφαλής της κατάταξης. Ο Πολωνός οδηγός, ξεκίνησε εντυπωσιακά τη δεύτερη ημέρα και αρχικά πήρε την πρωτοπορία από τον Λάμπρο Αθανασούλα. Άμεσα, όμως, ο Craig Breen απάντησε με δύο ταχύτερους χρόνους σε Κλένεια και Κεφαλάρι και τέθηκε επικεφαλής χτίζοντας μία διαφορά που ξεπερνούσε τα 30 δευτερόλεπτα από τον δεύτερο Kajetanowicz. Όλη αυτή την ώρα, ο Λάμπρος Αθανασούλας με τον Νίκο Ζακχαίο έμεναν σε απόσταση βολής από τον Πολωνό οδηγό του Ford Fiesta R5, αν και ένα τετ-α-κε στο Κεφαλάρι τους κόστισε περί τα 15 δευτερόλεπτα. Όμως, ο θεός των αγώνων είχε διαφορετική άποψη και στη Ζήρεια άνοιξε το καπό του Craig Breen με αποτέλεσμα να χάσει πολύτιμο χρόνο και να πέσει στη 2η θέση, μόλις δέκα δευτερόλεπτα πίσω από τον Kajetanowicz και πέντε μπροστά από τον Αθανασούλα!
Και ενώ όλα έδειχναν ότι θα γινόμασταν μάρτυρες ενός συγκλονιστικού φινάλε, οι ουρανοί άνοιξαν και γίναμε μάρτυρες εικόνων αντίστοιχων με αυτές που συναντήσαμε πριν από μία εβδομάδα στην Κορσική. Και κάπου εκεί, στο ενδιάμεσο σέρβις, όλα τελείωσαν με τον Kajetan Kajetanowicz να χρίζεται νικητής του αγώνα. Μάλιστα, με δεδομένο το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε το απαιτούμενο ποσοστό αγωνιστικών χιλιομέτρων, οι οδηγοί βαθμολογήθηκαν κανονικά με αποτέλεσμα ο Πολωνός οδηγός να εξασφαλίσει και μαθηματικά τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης! Φυσικά, απογοητευμένος ήταν ο Breen που είδε τις όποιες ελπίδες διατηρούσε για τίτλος να εξανεμίζονται χωρίς να έχει τη δυνατότητα να τις διεκδικήσει στις ελπίδες, εκφράζοντας μάλιστα στο τέλος τον εκνευρισμό του. Πάντως, ο Ιρλανδός οδηγός οδήγησε στο όριο σήμερα και έδειχνε ότι θα διεκδικούσε τη νίκη μέχρι το τέλος.
Ανάμεσα στους κατά τεκμήριο δύο κορυφαίους οδηγούς του ERC, βρέθηκαν και οι δικοί μας Λάμπρος Αθανασούλας και Νίκος Ζακχαίος. Το ελληνικό πλήρωμα, μετά τη χθεσινή εκπληκτική του εμφάνιση, είχε συγκεκριμένη στρατηγική στο μυαλό του για σήμερα, η οποία εν μέρει το δικαίωσε, ιδιαίτερα αν δεν είχαν χάσει χρόνο με το τετ-α-κε στο Κεφαλάρι. Η πραγματικότητα είναι ότι παρά τις όποιες αντικειμενικές δυσκολίες είχαν να αντιμετωπίσουν πριν τον αγώνα, κατάφεραν να αντεπεξέλθουν με επιτυχία. Από όπου και αν ξεκινήσει κανείς (μειωμένη εμπλοκή, τέσσερα χρόνια χωρίς συμμετοχή σε χωμάτινο αγώνα, καινούργιο αυτοκίνητο διαφορετικό σε σχέση με τo EVO IX που οδήγησε τελευταία) είναι δεδομένο ότι η επίδοση αποτελεί επιτυχία. Ο Λάμπρος ήθελε να είναι ανταγωνιστικός απέναντι στους κορυφαίους οδηγούς του θεσμού και το κατάφερε, αλλά και να κερδίσει ειδική. Κάτι που επίσης έγινε πραγματικότητα. Θα μπορούσε το κάτι παραπάνω; Ίσως ναι, ίσως όχι. Αυτό είναι κάτι που δεν θα μάθουμε ποτέ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι βρισκόταν στη μάχη και πως εν τέλει η κατάκτηση της 3ης θέσης είναι τεράστια επιτυχία. Μακάρι αυτή η παρουσία να έχει ανάλογη συνέχεια, όσο δύσκολο και αν μοιάζει αυτό. Βλέπετε, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο παρά να ελπίζουμε, βιώνοντας τις στιγμές χαράς και περηφάνιας που μας χάρισε σήμερα.
Πιο πίσω, ο Jaromir Tarabus με το Skoda Fabia S2000 κατάφερε να πλασαριστεί στην 4η θέση της γενικής, αποφεύγοντας τα ρίσκα και τα λάθη σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Παράλληλα, για να συμβεί αυτό εκμεταλλεύθηκε την εγκατάλειψη του Alexey Lukyanuk με το Ford Fiesta R5, ο οποίος πλήγωσε την ανάρτηση και το σύστημα διεύθυνσης του αυτοκινήτου του, όταν από λάθος σημειώσεων προσπάθησε να στρίψει μία φουρκέτα έχοντας την εντύπωση ότι είναι 4ης σχέσης! Με αυτόν τον τρόπο, πιο ψηλά στην κατάταξη σκαρφάλωσε και ο David Botka με το Lancer EVO IX, ο οποίος δημιούργησε μία διαφορά από τον Λιθουανό Dominykas Butvila σημειώνοντας έναν εξαιρετικό χρόνο στη Ζήρεια. Με αυτόν τον τρόπο, επικράτησε στην κατηγορία του ERC2 διευρύνοντας τη διαφορά του στη σχετική βαθμολογία.
Όπως και χθες, βέβαια, έτσι και σήμερα ο αγώνας είχε ελληνικό ενδιαφέρον. Το σημερινό σκέλος αποτελούσε τον 6ο γύρο του Παν.Π.Ράλλυ και ουσιαστικά κρίθηκε ο τίτλος του Πρωταθλητή Ελλάδος. Ο Λάμπρος Κύρκος με τον Γιώργο Πολυζώη, μετά τη δύσκολη χθεσινή ημέρα, είχαν σήμερα κάθε λόγο να χαμογελούν, αφού με τη 2η θέση που κατέκτησαν εξασφάλισαν και μαθηματικά τον τέταρτο τίτλο τους. Γνωρίζοντας ότι είναι αδύνατο να ακολουθήσουν τον Λάμπρο Αθανασούλα με το Skoda Fabia R5, έλεγξε τον εγχώριο ανταγωνισμό και προσπάθησε να διασφαλίσει το Πρωτάθλημα. Κάτι που κατάφερε στο τέλος με επιτυχία, την ώρα που ο Λάμπρος Αθανασούλας σημείωνε ακόμα μία νίκη σε επίπεδο Παν.Π.Ράλλυ. Στο ελληνικό βάθρο, τους ακολούθησαν οι Βασίλης και Γιάννης Βελάνης με το Mitsubishi Lancer EVO IX, που μετά τη χθεσινή τους ατυχία όταν και εγκατέλειψαν από ηλεκτρικά, επιθυμούσαν να τερματίσουν τον αγώνα. Αρχικά, έκαναν λάθος επιλογή ελαστικών με αποτέλεσμα να χάσουν χρόνο, αλλά στη συνέχεια βελτίωσαν τις επιδόσεις τους ανεβαίνοντας για ακόμα έναν αγώνα στο βάθρο. Στην κατηγορία F2, οι Λευκαδίτης-Τσιούκας διπλασίασαν τις νίκες τους στην κατηγορία με το Peugeot 206, όντας σήμερα ταχύτεροι από οποιονδήποτε συνδυασμό.
Κάπως έτσι το SEAJETS Ράλλυ Ακρόπολις πέρασε στην ιστορία, αφήνοντας στο τέλος μία γλυκόπικρη γεύση. Δεν είναι μυστικό ότι ο εθνικός μας αγώνας πέρασε φέτος από χίλια κύματα και η ΟΜΑΕ αντιμετώπισε τεράστιες δυσκολίες μέχρι να φθάσει στο σημείο να εξασφαλίσει τη δυνατότητα διεξαγωγής του. Είναι κρίμα που ο επίλογος δεν γράφτηκε όπως η οργανωτική επιτροπή, αλλά και φίλοι των αγώνων θα ήθελαν. Παρόλα αυτά, υπάρχουν αρκετά θετικά στοιχεία που μπορούμε να κρατήσουμε και μετριάζουν αυτή την πικρία. Στο τέλος της ημέρας η ασφάλεια οδηγών, θεατών και εμπλεκομένων είναι στοιχείο αδιαπραγμάτευτο. Ο καιρός μπορεί να μην ήταν με το μέρος μας, αλλά κάθε εμπόδιο για καλό. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να πιέσουμε και η ημερομηνία που θα έχει ο εθνικός μας αγώνας τη νέα χρονιά στο ΕRC να είναι αυτός που απαιτούν οι συνθήκες και η χώρα μας. Και ουσιαστικά αυτός που έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε παραδοσιακά το Ακρόπολις._Π.Τ.
Αναλυτικά αποτελέσματα μπορείτε να βρείτε στο www.acropolisrally.gr
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια