Γράφει ο Γιώργος Πετράκης
Στον εγκλωβισμό εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και παράτυπων μεταναστών στο ελληνικό έδαφος και στα Δυτικά Βαλκάνια, νομιμοποιώντας το «τείχος Ασφάλειας» που ορθώνει το Βερολίνο στην ζώνη επιρροής του, στοχεύει μακροπρόθεσμα η πρωτοβουλία της Κομισιόν
να συγκαλέσει την άτυπη και ιδιότυπη Σύνοδο με την συμμετοχή της Γερμανίας, των χώρων μελών της Κεντρικής Ευρώπης, των Δυτικών Βαλκανίων και την Ελλάδα. Και αυτό άσχετα από τις ανακοινώσεις που έγιναν το βράδι στις Βρυξέλλες.
Η Αθήνα, εάν φυσικά μπορεί να γίνει πιστευτός ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, πληροφορήθηκε από τα ξένα ΜΜΕ και συγκεκριμένα από το Σπίγκελ ότι η Κομισιόν στην συνάντηση που έγινε χθες στις Βρυξέλλες είχε ένα “δωράκι» για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσιπρα: Την δημιουργία ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης (hot spot το λέμε πιο ευγενικά) 50.000 προσφύγων στην Αθήνα.
Μια ολόκληρη πόλη, δηλαδή, που θα έμπαινε έτσι στην λίστα της όγδοης η ενάτης σε μέγεθος πόλης της Ελλάδας.
Ο τρόπος με τον οποίο τέθηκε στην ατζέντα το ζήτημα αυτό, όπως είχε τεθεί και προηγουμένως το θέμα των κοινών περιπολιών του Λιμενικού της Τουρκίας και της Ελλάδας στο Αιγαίο, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση δεν έχει συνθηκολογήσει μόνο στην οικονομία με την πλήρη αποδοχή του τρίτου Μνημονίου, αλλά πλέον αφήνει την Ελλάδα να μετατραπεί σε «τάφρο» που θα προστατεύει το κάστρο της Γερμανίας και των κρατών της Κεντρικής Ευρώπης και της βόρειας Βαλκανικής που αποτελούν δορυφόρους της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το γερμανικό σχέδιο δυστυχώς θα υλοποιηθεί…
Η κυβέρνηση, σε απολυτή σύγχυση, δεν μπόρεσε από πέρυσι τον Ιανουάριο να δώσει ένα σαφές στίγμα για το πώς θα αντιμετωπίσει την καταιγίδα που φαινόταν να έρχεται.
Η κ. Τασία Χριστοδουλοπούλου, και ο ίδιος ο κ. Τσιπρας έδωσαν το μήνυμα των ανοικτών συνόρων, χωρίς συνεννόηση με τις Βρυξέλλες, χωρίς να σκεφθούν τι θα συμβεί εάν στο προσκλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ ανταποκριθούν τελικά όλοι της «γης οι κολασμένοι».
Και έτσι πιάστηκαν απροετοίμαστοι στην μεγαλύτερη κρίση που αντιμετωπίζει όλη η Ε.Ε., που απειλεί τις ίδιες τις δημοκρατικές και ανθρωπιστικές αρχές της, τις ίδιες τις βάσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Και δυστυχώς η επίσημη Ελλάδα έπαιξε αρνητικό ρόλο σε αυτήν την τραγωδία, με τον ελληνικό λαό να την ξεπερνά και να δείχνει αυτή την πρωτοφανή αλληλεγγύη και συμπόνια για τα θύματα των δουλεμπόρων.
Όμως η συγκινητική αυτή αλληλεγγύη του ελληνικού λαού δεν αρκεί.
Η Αθήνα αντί να πελαγοδρομεί και απλώς να δέχεται τα φιρμάνια των Βρυξελλών και του Βερολίνου, όφειλε να είχε διαμορφώσει ρεαλιστική μεταναστευτική πολιτική. Και να μην είναι σήμερα στην άμυνα απέναντι στο Βερολίνο, στα Σκόπια, στην Αγκυρα…
Και αν ακούσετε κι άλλα καλά λόγια, από την κ. Ανγκελα Μερκελ, από τον κ. Φρανσουά Ολαντ, από τον Ούγγρο, τον Σκοπιανό πρωθυπουργό, και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, να αρχίσετε να ανησυχείτε.
Το στρατόπεδο στην Αθήνα δεν θα είναι πια για 50.000, αλλά για 100.000, για 200.000 πρόσφυγες.
Γιατί η συμπάθεια πιά για τους πρόσφυγες γίνεται όλο και πιο συμβολική στην Ευρώπη. Συγκινεί περισσότερο η φωτογραφία του πρόσφυγα με το σωσίβιο στην θάλασσα ανοικτά της Λέσβου, παρά τα αντίσκηνα στην Αλεξαντερπλατς ή στην Γραν Πλας των Βρυξελλών…
Απλώς να θυμίσουμε στην κυβέρνηση ότι εάν κάποτε μια χώρα πληρώνονταν ακριβά για να μετατραπεί σε αποθήκη πυρηνικών και τοξικών αποβλήτων, δεν έχει καμία εξουσιοδότηση να μετατρέψει την Ελλάδα σε νεκροταφείο ψυχών. Απλώς για μια καλή κουβέντα του κ. Ολαντ, και ένα φιλικό νεύμα της κ. Μερκελ.
Η Ελλάδα μπορεί να έχει και το αξίζει πιο ισχυρό λόγο στην Ε.Ε. απ’ ότι τα Σκόπια και η Ποντγκόριτσα.
Εξάλλου απ’ οσο γνωρίζουμε προς το παρόν η Ελλάδα παραμένει πλήρες και ισότιμο μέλος της Ε.Ε.. Εκτός κι αν άλλαξε κι αυτό και περιμένουμε απλώς να μας το ανακοινώσει το …Σπίγκελ.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Στον εγκλωβισμό εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και παράτυπων μεταναστών στο ελληνικό έδαφος και στα Δυτικά Βαλκάνια, νομιμοποιώντας το «τείχος Ασφάλειας» που ορθώνει το Βερολίνο στην ζώνη επιρροής του, στοχεύει μακροπρόθεσμα η πρωτοβουλία της Κομισιόν
να συγκαλέσει την άτυπη και ιδιότυπη Σύνοδο με την συμμετοχή της Γερμανίας, των χώρων μελών της Κεντρικής Ευρώπης, των Δυτικών Βαλκανίων και την Ελλάδα. Και αυτό άσχετα από τις ανακοινώσεις που έγιναν το βράδι στις Βρυξέλλες.
Η Αθήνα, εάν φυσικά μπορεί να γίνει πιστευτός ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, πληροφορήθηκε από τα ξένα ΜΜΕ και συγκεκριμένα από το Σπίγκελ ότι η Κομισιόν στην συνάντηση που έγινε χθες στις Βρυξέλλες είχε ένα “δωράκι» για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσιπρα: Την δημιουργία ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης (hot spot το λέμε πιο ευγενικά) 50.000 προσφύγων στην Αθήνα.
Μια ολόκληρη πόλη, δηλαδή, που θα έμπαινε έτσι στην λίστα της όγδοης η ενάτης σε μέγεθος πόλης της Ελλάδας.
Ο τρόπος με τον οποίο τέθηκε στην ατζέντα το ζήτημα αυτό, όπως είχε τεθεί και προηγουμένως το θέμα των κοινών περιπολιών του Λιμενικού της Τουρκίας και της Ελλάδας στο Αιγαίο, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση δεν έχει συνθηκολογήσει μόνο στην οικονομία με την πλήρη αποδοχή του τρίτου Μνημονίου, αλλά πλέον αφήνει την Ελλάδα να μετατραπεί σε «τάφρο» που θα προστατεύει το κάστρο της Γερμανίας και των κρατών της Κεντρικής Ευρώπης και της βόρειας Βαλκανικής που αποτελούν δορυφόρους της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το γερμανικό σχέδιο δυστυχώς θα υλοποιηθεί…
Η κυβέρνηση, σε απολυτή σύγχυση, δεν μπόρεσε από πέρυσι τον Ιανουάριο να δώσει ένα σαφές στίγμα για το πώς θα αντιμετωπίσει την καταιγίδα που φαινόταν να έρχεται.
Η κ. Τασία Χριστοδουλοπούλου, και ο ίδιος ο κ. Τσιπρας έδωσαν το μήνυμα των ανοικτών συνόρων, χωρίς συνεννόηση με τις Βρυξέλλες, χωρίς να σκεφθούν τι θα συμβεί εάν στο προσκλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ ανταποκριθούν τελικά όλοι της «γης οι κολασμένοι».
Και έτσι πιάστηκαν απροετοίμαστοι στην μεγαλύτερη κρίση που αντιμετωπίζει όλη η Ε.Ε., που απειλεί τις ίδιες τις δημοκρατικές και ανθρωπιστικές αρχές της, τις ίδιες τις βάσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Και δυστυχώς η επίσημη Ελλάδα έπαιξε αρνητικό ρόλο σε αυτήν την τραγωδία, με τον ελληνικό λαό να την ξεπερνά και να δείχνει αυτή την πρωτοφανή αλληλεγγύη και συμπόνια για τα θύματα των δουλεμπόρων.
Όμως η συγκινητική αυτή αλληλεγγύη του ελληνικού λαού δεν αρκεί.
Η Αθήνα αντί να πελαγοδρομεί και απλώς να δέχεται τα φιρμάνια των Βρυξελλών και του Βερολίνου, όφειλε να είχε διαμορφώσει ρεαλιστική μεταναστευτική πολιτική. Και να μην είναι σήμερα στην άμυνα απέναντι στο Βερολίνο, στα Σκόπια, στην Αγκυρα…
Και αν ακούσετε κι άλλα καλά λόγια, από την κ. Ανγκελα Μερκελ, από τον κ. Φρανσουά Ολαντ, από τον Ούγγρο, τον Σκοπιανό πρωθυπουργό, και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, να αρχίσετε να ανησυχείτε.
Το στρατόπεδο στην Αθήνα δεν θα είναι πια για 50.000, αλλά για 100.000, για 200.000 πρόσφυγες.
Γιατί η συμπάθεια πιά για τους πρόσφυγες γίνεται όλο και πιο συμβολική στην Ευρώπη. Συγκινεί περισσότερο η φωτογραφία του πρόσφυγα με το σωσίβιο στην θάλασσα ανοικτά της Λέσβου, παρά τα αντίσκηνα στην Αλεξαντερπλατς ή στην Γραν Πλας των Βρυξελλών…
Απλώς να θυμίσουμε στην κυβέρνηση ότι εάν κάποτε μια χώρα πληρώνονταν ακριβά για να μετατραπεί σε αποθήκη πυρηνικών και τοξικών αποβλήτων, δεν έχει καμία εξουσιοδότηση να μετατρέψει την Ελλάδα σε νεκροταφείο ψυχών. Απλώς για μια καλή κουβέντα του κ. Ολαντ, και ένα φιλικό νεύμα της κ. Μερκελ.
Η Ελλάδα μπορεί να έχει και το αξίζει πιο ισχυρό λόγο στην Ε.Ε. απ’ ότι τα Σκόπια και η Ποντγκόριτσα.
Εξάλλου απ’ οσο γνωρίζουμε προς το παρόν η Ελλάδα παραμένει πλήρες και ισότιμο μέλος της Ε.Ε.. Εκτός κι αν άλλαξε κι αυτό και περιμένουμε απλώς να μας το ανακοινώσει το …Σπίγκελ.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια