 |
Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
|
Στόχος είναι η Εκκλησία. Ο πρωθυπουργός θέλει να διχάσει μόλις αρχίσουν τα μνημονιακά ζόρια και μια φορτισμένη ιδεολογικά συνταγματική αναθεώρηση είναι το ιδανικό εργαλείο για την ανάδειξή του σε ηγέτη της σοσιαλδημοκρατίας. Οι δηλώσεις του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, ο οποίος θέτει στην ατζέντα της αναθεώρησης το ζήτημα του διαχωρισμού κράτους - εκκλησίας, επιβεβαιώνουν την πρόβλεψή μας. Πριν δούμε τις συνέπειες που θα έχει στην τσέπη του Ελληνα ο διαχωρισμός, ας δούμε τι σημαίνει με όρους συνταγματικού δικαίου μια τέτοια απόφαση.
Ο διαχωρισμός Εκκλησίας - Πολιτείας σημαίνει κατάργηση του άρθρου 3 του Συντάγματος, που διασφαλίζει τη θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ελλάδα, κατάργηση του άρθρου 105, που διασφαλίζει το καθεστώς του Αγίου Ορους, και κατάργηση του προοιμίου με την επίκληση στην Αγία Τριάδα και θα οδηγήσει στην ανάγκη αναδιοργάνωσης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Αυτό σημαίνει ότι θα τεθεί ζήτημα νέων ορίων των επιμέρους εκκλησιαστικών δικαιοδοσιών, άρα και σύγκρουση μεταξύ Εκκλησιών.
Το σχέδιο για τη νέα νομική προσωπικότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος, που την υποβιβάζει σε απλό σωματείο, είναι έτοιμο από το 2005 και έχει κατατεθεί στη Βουλή ως πρόταση νόμου του Συνασπισμού. Εχει την υπογραφή της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Τη συνέταξαν ο διακεκριμένος συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, οι συμφοιτητές μου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, γνωστός για τις θέσεις του σε θέματα «τουρκικής» μειονότητας της Θράκης (όπως την αποκαλεί), Δημήτρης Χριστόπουλος (ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτήρισε τους μουσουλμάνους ενιαία, συμπαγή, τουρκική μειονότητα), ο νομικός σύμβουλος του Πατριαρχείου Γιώργος Κτιστάκις κ.ά.
Εκτός από τις συνταγματικές συνέπειες που μπορεί να οδηγήσουν σε έναν εθνικό και εκκλησιαστικό εμφύλιο, υπάρχουν και οι πρακτικές συνέπειες του διαχωρισμού. Ο αριστερός λαϊκισμός κλείνει πονηρά το μάτι στους εξουθενωμένους από τη λιτότητα Ελληνες και τους υπόσχεται ότι τα 170.000.000 ευρώ που κοστίζει η μισθοδοσία των ιερέων (θέμα που έχει θίξει και η τρόικα ) θα σας τα μοιράσουμε σε κοινωνικά επιδόματα.
Από πού νομίζουμε ότι θα χρηματοδοτηθεί το Εθνικό Σύστημα Κοινωνικής Αλληλεγγύης; Οσο για τους παπάδες, ας πληρώνονται από το χριστιανόσημο! Αν νομίζει η κυβέρνηση ότι τα πράγματα είναι τόσο απλά, γελιέται. Ο Αρχιεπίσκοπος σας έχει πάρει είδηση, αγαπητέ υπουργέ Παιδείας. Υπάρχει και η εκκλησιαστική περιουσία την οποία άρπαξε το κράτος από το 1834 από την Εκκλησία μας και τώρα θα κληθεί να την επιστρέψει με τόκο. Το 1988 τα ευρωπαϊκά δικαστήρια αποφάσισαν ότι δεν μπορεί να δημεύεται από το κράτος, γιατί αποτελεί ιδιωτική περιουσία.
Είναι προφανές πως μόλις τεθεί θέμα μισθοδοσίας των ιερέων, η Εκκλησία θα στραφεί νομικά κατά του κράτους, ζητώντας αναδρομικά σε ευρώ την περιουσία της. Τυχαία νομίζεις, αγαπητέ υπουργέ, ότι ο Αρχιεπίσκοπος έχει αρχίσει τελευταία να θυμίζει πως «οι Βαυαροί έκλεισαν με "ένα άρθρο και ένα νόμο" τα μοναστήρια της Αττικοβοιωτίας και δήμευσαν τις περιουσίες τους»;
Τυχαία αναφέρεται στους νόμους των Βαυαρών, που όριζαν ότι «για να συνεδριάσει η Ιερά Σύνοδος πρέπει να το αποφασίσει ο βασιλιάς και ότι η συνεδρίαση δεν είναι νόμιμη, αν δεν συνυπογράψει ο βασιλικός επίτροπος»; Τελευταίο, αλλά όχι έλασσον: Η Εκκλησία είναι ένας θεσμός ταυτισμένος με την εθνική λαϊκή ψυχή. Είναι ο πλησιέστερος θεσμός όταν το κράτος απουσιάζει. Θέλετε να τα βάλετε με την Εκκλησία στο πρόσωπο του παπά; Κάντε το! Οι πολίτες ξέρουν ποιοι είναι δίπλα τους, μοιράζονται τις πίκρες τους, αυτή τη δύσκολη πενταετία. Εσείς στηρίξτε τους Βαυαρούς!
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια