Ο πόλεμος των επτά ημερών ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη θα είναι, εν πολλοίς, και εκείνος που θα κρίνει το αποτέλεσμα της κάλπης την επόμενη Κυριακή καθώς, ένεκα Μνημονίου, η σύγκρουση σ’ αυτές τις εκλογές δε είναι προγραμματική αλλά σύγκρουση προσώπων και δύο διαφορετικών πολιτικών κόσμων.
Μ’ αυτό το δεδομένο, αμφότερα τα στρατόπεδα βγάζουν στο προσκήνιο τα βαριά τους όπλα, το αυριανό ντιμπέιτ των δύο αρχηγών βάζει – παρά τις δύσκαμπτες διαδικασίες – υποθήκες ουσιαστικής επιρροής στην κάλπη και, παρά τη δυναμική υπέρ ΣΥΡΙΖΑ στο τελευταίο κύμα δημοσκοπήσεων, όλα δείχνουν ακόμη ανοιχτά.
Στην Κουμουνδούρου, η προετοιμασία του ντιμπέιτ μονοπωλεί τον σχεδιασμό των τελευταίων 24ώρων και το εκλογικό επιτελείο εκπέμπει μηνύματα αισιοδοξίας που βασιζονται σε τρεις παράγοντες:
*Πρώτον, στο δίλημμα «Τσίπρας ή Μεϊμαράκης» («νέο ή παλιό»). Οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι το κεντρικό αυτό δίλημμα αποδίδει ήδη καρπούς, οι οποίοι και αποτυπώνονται στο δεύτερο κύμα των δημοσκοπήσεων, και σκοπεύουν να το ενισχύσουν στον μέγιστο δυνατό βαθμό μέσα στις επόμενες επτά ημέρες. Στο πλαίσιο αυτό, της σύγκρουσης ανάμεσα στο «νέο και άφθαρτο» και το «παλιό και χρεοκοπημένο», ο Αλέξης Τσίπρας θα φέρνει συνεχώς σε πρώτο πλάνο τα θέματα της διαφθοράς και της διαπλοκής αλλά και το ερώτημα του ποιος μπορεί να εγγυηθεί την «κοινωνικά πιο δίκαιη» εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου – ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα ή η ΝΔ του Μεϊμαράκη, του Σαμαρά, του Αδωνι και των «άλλων παιδιών»;
Η συνεχής ανάδειξη των παλιών και φθαρμένων προσώπων της ΝΔ αποτελεί κομβική επιλογή της Κουμουνδούρου προκειμένου να καταδείξει ότι νέα ηγεσία και προηγούμενο σύστημα παραμένουν ένα και το αυτό. Στον ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, θεωρούν ότι ακριβώς η συστράτευση των προσώπων αυτών στο μέτωπο του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα ήταν εκείνη που έδωσε και την τελική, μεγάλη ώθηση στο «ΌΧΙ». Και σκοπεύουν να εκμεταλλευθούν στο έπακρο τα αρνητικά αντανακλαστικά που ενεργοποιούν στους ψηφοφόρους.
*Δεύτερον, στις πολιτικές καταβολές των αναποφάσιστων: Τα ποιοτικά στοιχεία όλων των τελευταίων δημοσκοπήσεων επιβεβαιώνουν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των σημερινών αναποφάσιστων προέρχεται από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ τους περασμένου Γενάρη. Και παρά την απογοήτευση, τον προβληματισμό και, σε σημαντικό βαθμό, και την τάση αποχής των ψηφοφόρων αυτών, στην Κουμουνδούρου πιστεύουν ότι ένα ικανό τμήμα τους τουλάχιστον στην κρίσιμη στιγμή θα εμπιστευτεί ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ – πόσο μάλλον υπό τον φόβο της επιστροφής των «ζόμπι»…
*Τρίτον, και βασικότερο, στο ίδιο το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα: Στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι, παρά την σχετική κάμψη της δημοφηλίας του σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες, ο πρόεδρος του κόμματος παραμένει το πιο ισχυρό και βαρύ χαρτί τους. Εκτιμούν ότι, παρά το ηθικό πλήγμα, η σχέση εμπιστοσύνης που έχει με τους πολίτες δεν έχει διαρραγεί, και υποστηρίζουν ότι – και με βάση τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων – έχει μεγαλύτερη διείσδυση σε άλλους πολιτικούς χώρους από τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και σαφώς ισχυρότερο «πρωθυπουργικό προφίλ» από τον πρόεδρο της ΝΔ. Θεωρούν, δε, δεδομένο ότι αυτό το «ηγετικό» προβάδισμα Τσίπρα θα καταγραφεί και θα αποτυπωθεί και στο ντιμπέιτ της Δευτέρας μεταξύ των δύο.
Στην άλλη πλευρά, στη Συγγρού, το γαλάζιο επιτελείο χτίζει την τελική επίθεση Μεϊμαράκη πάνω στους εξής άξονες:
*Στη «συναίνεση» και στη σταθερότητα: Ο πρόεδρος της ΝΔ θα επιμείνει, μέχρι τέλους, στην ανάδειξη συναινετικού, μετριοπαθούς προφίλ στοχεύοντας στην προσέλκυση των ψηφοφόρων του κέντρου. Η συσπείρωση της ΝΔ, άλλωστε, έχει πιάσει σχεδόν «οροφή» και η διείσδυση που θα καταφέρει να έχει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης στον λεγόμενο «μεσαίο χώρο» θα είναι και εκείνη που θα κρίνει τις τελικές του πιθανότητες για νίκη στις εκλογές. Κομβικό στοιχείο της τακτικής αυτής θα είναι η διαβεβαίωση ότι με τη ΝΔ η χώρα θα έχει κυβέρνηση και «πολιτική σταθερότητα» την επόμενη μέρα των εκλογών, ενώ αντιθέτως μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα σήμαινε «αστάθεια, ακυβερνησία και πιθανώς νέες εκλογές».
* Στην ενίσχυση του πιο «πρωθυπουργικού» και «ηγετικού» προφίλ Μεϊμαράκη: Το μήνυμα «πρωθυπουργός θα είμαι εγώ» που έστειλε ο πρόεδρος της ΝΔ ήταν η απάντηση στις σκιές ηττοπάθειας που είχε φανεί να εκπέμπει η αρχική του θέση ότι μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ με πρωθυπουργό τον Τσίπρα.
Στην ίδια κατεύθυνση, στόχος είναι να απεμπλακεί εντελώς ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και από την προσωπική επ’ ευθείας αντιπαράθεση με τον Πάνο Καμμένο – μια αντιπαράθεση που, ακόμη και γαλάζια στελέχη, θεωρούν ότι ήταν λανθασμένη ως τακτική καθώς εμπεριέχει το ρίσκο αφ ενός να πριμοδοτήσει τον αρχηγό των ΑΝ.ΕΛ και αφ ετέρου, και κυρίως, να υπάρξει αποπροσανατολισμός από τον στόχο του «ενός και μοναδικού αντιπάλου», του Αλέξη Τσίπρα…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια