Η κρίση ταυτότητας της «Νέας» Αριστεράς

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Διαβάζω την ομιλία του τέως πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Καισαριανή και οφείλω να ομολογήσω ότι η πολιτική σχιζοφρένεια της Αριστεράς έχει και τα όριά της. Διότι δεν γίνεται να συμβαίνουν και τα δύο: και να διακηρύσσεις ότι δεν πιστεύεις στο Μνημόνιο και να επιχειρείς να συγκρίνεις το δικό σου Μνημόνιο με αυτά του Σαμαρά.

Ή το πιστεύεις και υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου ή όχι. Μέση κατάσταση δεν υπάρχει. Πράγματι, η νέα εποχή δεν αντέχει το παλαιό. Δεν ανέχεται, όμως, και το θολό. Και θολό είναι το να σηκώνεις το χέρι στη Βουλή και να ψηφίζεις τη συμφωνία που ορίζει ρητώς στο προοίμιό της ότι «για την επιτυχία του προγράμματος απαιτείται ο ενστερνισμός του προγράμματος μεταρρυθμίσεων από τις ελληνικές Αρχές», και μετά να βάζεις τη Γεροβασίλη να δηλώνει ότι «θα συνεργαστούμε μόνο με όποιον θεωρεί το Μνημόνιο καταστροφικό»!
Θολό είναι το να ψηφίζεις κείμενο που λέει ότι «η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει οποιαδήποτε μέτρα ενδεχομένως κριθούν κατάλληλα για τον σκοπό αυτόν, καθώς οι περιστάσεις μεταβάλλονται», αλλά να λείπει η υπογραφή σου (!) από το κείμενο του νόμου που κύρωσε το Μνημόνιο. Και ακόμα περισσότερο θολό είναι το να επιχειρείς κι από πάνω σύγκριση Μνημονίου με Μνημόνιο, όταν συμβαίνουν όλα αυτά. Δεν θέλω να είμαι αυστηρός με τον κ. Τσίπρα -η εποχή είναι αυστηρή-, αλλά είμαι υποχρεωμένος να ρωτήσω, εφόσον επιδιώκει συγκρίσεις:

• Υπήρξε σε Μνημόνιο της Ν.Δ. η απαίτηση για μείωση αμυντικών δαπανών κατά 2,2% του ΑΕΠ, σε εποχές περιφερειακής αστάθειας, με την προσθήκη «συμπεριλαμβανομένης της μείωσης στους αριθμούς των απασχολουμένων»; Εβαλε ποτέ υπογραφή ο Σαμαράς για μείωση στο προσωπικό του στρατεύματος; (Αυτά να τα διαβάζουν οι αξιωματικοί που θαμπώθηκαν τον Ιανουάριο.)
• Τέθηκε ποτέ ως θέμα στις διαπραγματεύσεις Ν.Δ. - δανειστών η νέα μνημονιακή δέσμευση για «σταδιακή κατάργηση της προτιμησιακής φορολογικής μεταχείρισης των αγροτών, με ποσοστά που ορίζονται στο 20% για το φορολογικό έτος 2016 και στο 26% για το φορολογικό έτος 2017», όπως προβλέπει το Μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ;
• Περιελήφθη σε κανένα Μνημόνιο της αντιλαϊκής Δεξιάς η δέσμευση των αρχών να καταργήσουν «κεκτημένα δικαιώματα συνταξιοδότησης», όπως ορίζει το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ;
• Μπήκε ποτέ σε «δεξιό» Μνημόνιο η δέσμευση για«επανεξέταση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, συμπεριλαμβανομένων των παροχών τόσο σε μετρητά όσο και σε είδος των φορολογικών πλεονεκτημάτων, των παροχών κοινωνικής ασφάλισης και άλλων κοινωνικών παροχών», όπως συνέβη με το Μνημόνιο του «κοινωνικού» ΣΥΡΙΖΑ;
• Τέθηκε ποτέ η δέσμευση ότι «οι Αρχές θα ευθυγραμμίσουν το πλαίσιο για τις ομαδικές απολύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές της Ε.Ε.»; -Δεσμεύθηκε ποτέ η Δεξιά ότι «θα αναθεωρηθούν τα τιμολόγια της ΔΕΗ βάσει κόστους»;

Επίσης:

• Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ψέματα για τα 5 ευρώ στα νοσοκομεία; Το Μνημόνιό του λέει ότι «έως τον Οκτώβριο του 2015 οι Αρχές θα αποφασίσουν αν θα επαναφέρουν το τέλος των 5 ευρώ βάσει ελέγχου πόρων για τις επισκέψεις στα νοσκοκομεία ή θα λάβουν ισοδύναμα δημοσιονομικά μέτρα διαχείρισης της ζήτησης».
• Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ παραμυθιάζει τον κόσμο ότι θα προστατέψει την κύρια κατοικία, όταν έβαλε υπογραφή στη φράση «θα θεσπιστεί καθεστώς αμοιβών βάσει επιδόσεων για όλους τους ειδικούς εκκαθαριστές, σε διαβούλευση με το ΤΧΣ, ώστε να μεγιστοποιηθούν οι ανακτήσεις»; Δεν φτάνει που τα δάνεια εκατομμυρίων Ελλήνων θα τα διεκδικήσει ο νέος αλλοδαπός διοικητής του ΤΧΣ, τον οποίο φόρεσαν «καπέλο» στον Τσίπρα οι δανειστές (η εξαίρεση των distress funds τούς μάρανε!), αυτοί θέσπισαν και μπόνους κυνηγητού των Ελλήνων!Λυπάμαι, αλλά να έχεις φέρει χειρότερη συμφωνία, να τη θεωρείς καλύτερη και να παριστάνεις τον αντιμνημονιακό δεν γίνεται! Είναι πολιτική απάτη.

Εφημερίδα Δημοκρατία

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.