Μαύρο σύννεφο

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Η κεντροδεξιά παράταξη ξαφνικά αποκτά δυναμική. Πολλοί αναρωτιούνται γιατί. Πριν από τη θερινή ανάπαυλα είχαμε προειδοποιήσει, βασιζόμενοι στην ιστορική πείρα ότι το καλοκαίρι είναι κρίσιμος πολιτικός χρόνος για τις κυβερνήσεις. Με άλλους συσχετισμούς πας διακοπές και με άλλους επιστρέφεις, αν δεν προσέξεις το βουβό ρεύμα.

Όποτε ο ψίθυρος του χειμώνα γίνεται βοή στις ξαπλώστρες και τις ταβέρνες, τότε οι ανατροπές είναι θέμα χρόνου! Να προσεύχεσαι μη τυχόν και σε πιάσουν οι Έλληνες στο στόμα τους στις αυγουστιάτικες βεγγέρες. Χάθηκες.
Επιστρέφεις στα καθήκοντά σου και απορείς: Τι άλλαξε ώστε αυτοί που με αποθέωναν πριν με καταγγέλλουν τώρα; Το καλοκαίρι που μόλις έφυγε συντελέστηκε μια θεμελιώδης μεταβολή, η οποία υπερέβη κατά πολύ τα πρόσωπα: Οι Έλληνες, αφού ξενύχτησαν επανειλημμένως από την αγωνία για τις ψηφοφορίες στη Βουλή, συνειδητοποίησαν ότι η Αριστερά στην οιαδήποτε εκδοχή της στη διακυβέρνηση (Τσίπρας - Λαφαζάνης - Κουβέλης) προκαλεί ναυτία και περιπέτεια.
Οι Έλληνες ξύπνησαν και κατάλαβαν ότι η Αριστερά στο σύνολό της ως συγκροτημένος ιδεολογικός χώρος αποτελεί ένα μαύρο σύννεφο που εγκαταστάθηκε πάνω από τη χώρα. Από την ώρα που της εμπιστεύθηκαν το τιμόνι και την έβαλαν στο παιχνίδι της διακυβέρνησης (ζήσαμε και την τραυματική εμπειρία της ΔΗΜ.ΑΡ. που έχει τη βασική ευθύνη για την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης Σαμαρά), ανατράπηκε η στοιχειώδης κανονικότητα. Κατακτήσεις δεκαετιών τέθηκαν σε αμφισβήτηση. Επιχειρήσεις διαλύθηκαν. Οι τράπεζες έγιναν τελωνεία λόγω capital controls. «Δεν έχω ήσυχο ύπνο. Δεν ξέρω τι μου ξημερώνει» μονολογούν πολλοί.
Χρειάζεται μήπως να απαριθμήσω πόσες φορές περιμέναμε με τα μάτια μισόκλειστα έως τις πρώτες πρωινές ώρες προκειμένου να λήξει μια κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής για να μάθουμε αν μας πέταξαν από το ευρώ; Αυτή δεν ήταν κυβέρνηση, ολονυχτία ήταν!
Η συνειδητοποίηση της σκέψης ότι οι έννοιες «Αριστερά» και «εξουσία» είναι ασύμβατες με τη διακυβέρνηση και ταυτισμένες με τις διασπάσεις ολοκληρώθηκε με τον σπαρακτικό εμφύλιο που ξέσπασε. Έγιναν κομματάκια! Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 30 βουλευτές και, αν δεν ήταν η Ν.Δ. στη Βουλή να ψηφίζει αγόγγυστα τα Μνημόνια, θα είχαμε βουλιάξει.
Ο Λαφαζάνης έφτιαξε κόμμα, αλλά η Κωνσταντοπούλου πήγε μαζί του ως... ανεξάρτητη. Τέτοια σύμπνοια. Ούτε με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν μπόρεσαν να τα βρουν. Η δε ΔΗΜ.ΑΡ. του 0,5% διασπάστηκε σε δύο κομματίδια, το ένα πήγε με το ΠΑΣΟΚ και ο Κουβέλης με τον Τσίπρα (που κάποτε τον αποκαλούσε «Τσιριμώκο»). Με συγχωρείτε, αυτό δεν είναι παράταξη, αλλά η διάσπαση του ατόμου. Μπορεί να έχει μέλλον ο τόπος βασιζόμενος σε αυτό το τσίρκο;

Εφημερίδα Δημοκρατία

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.