Προς συνολική εκκαθάριση;

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Η ταχύτητα των εξελίξεων είναι εντυπωσιακή: Μέσα σε λίγες βδομάδες η Ρωσία οικοδόμησε μια συνολική στρατιωτική παρουσία της στη Συρία πολλαπλάσια αυτής που είχε στο παρελθόν η ΕΣΣΔ στην κορύφωση της παρουσίας της στην Αν. Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.

Η παρουσία γίνεται αποδεκτή και καλοδεχούμενη από ΗΠΑ και Ισραήλ, αναγγέλλονται διμερείς διαβουλεύσεις Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ με τη Μόσχα σε επίπεδο στρατιωτικών ηγεσιών, μέσα σε λίγες μέρες ο Πούτιν δέχεται στο Κρεμλίνο τον Νετανιάχου, τον Αμπας και τον Ερντογάν και τέλος αναγγέλλεται η συνάντηση Ομπάμα με τον πρόεδρο της Ρωσίας στη Νέα Υόρκη την επόμενη εβδομάδα.

Η συνάντηση σε επίπεδο κορυφής προδίδει προετοιμασία σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων για αποτελέσματα που θα τη νομιμοποιούν. Επιπλέον είναι σαφές ότι πέρα από την επισφράγιση μιας συμμαχίας στη Συρία και την ευρύτερη Μέση Ανατολή, οι δύο πλευρές το λιγότερο επιθυμούν σταθεροποίηση στην Ουκρανία και αναζήτηση πολιτικής λύσης.
Η προσέγγιση Ομπάμα - Πούτιν κατά των τζιχαντιστών αποτελεί αναγνώριση ρόλου της Μόσχας στην περιοχή η οποία με τη σειρά της έχει πολλά συμφραζόμενα: Δεν μπορεί να αναγνωρίζεται παρουσία της Ρωσίας σε Αν. Μεσόγειο και Μ. Ανατολή και να καλείται να μην επιδιώκει ρόλο στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες και στα Βαλκάνια, δεν μπορεί το Κρεμλίνο να καλείται να συμβάλει στη σταθεροποίηση μιας αχανούς περιοχής από τη Συρία μέχρι το Αφγανιστάν και να βρίσκεται ταυτόχρονα σε διαρκή αντιπαράθεση με τον Λευκό Οίκο για τους αγωγούς μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου από την Κασπία και την Κεντρική Ασία στην παγκόσμια αγορά. Η πείρα 25 χρόνων από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και τη διάλυση της ΕΣΣΔ διδάσκει ότι η ύφεση και πολύ περισσότερο η διμερής συνεργασία ΗΠΑ-Ρωσίας δεν μπορεί να είναι τμηματική και αποσπασματική.
Ετσι τίθεται το ερώτημα αν υπάρχουν αυτήν τη στιγμή οι προϋποθέσεις για μια συνολική εκκαθάριση εκκρεμοτήτων Ουάσιγκτον-Μόσχας, με δεδομένο ότι οι μέχρι τώρα συγκρούσεις κατέδειξαν τις κόκκινες γραμμές των δύο πλευρών.
Οι ΗΠΑ διαμήνυσαν ότι δεν αποδέχονται την πρώην ΕΣΣΔ ως ζώνη όπου η Μόσχα έχει απεριόριστο δικαίωμα επικυριαρχίας. Η Ρωσία διαμήνυσε ότι η εποχή Γέλτσιν έχει παρέλθει και σε ό,τι αφορά την πρώην ΕΣΣΔ δεν θα δεχθεί ποτέ την ένταξη των χωρών της περιοχής στην ΕΕ ή στο ΝΑΤΟ ή και σε οποιαδήποτε συμμαχία και οικονομική ολοκλήρωση στην οποία αποκλείεται η συμμετοχή της.

Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.