Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αναλυτών των τραπεζών, το 2015 θα κλείσει με ύφεση άνω του 2%! Το ίδιο περίπου αναμένεται και για το 16.
Το γεγονός συνιστά από μόνο του κίνητρο αποτυχίας στις εκλογές, καθώς η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε πλήρες αδιέξοδο.
Δηλαδή σε πρόωρη κατάρρευση.
Η κατάρρευση δεν θα προέλθει από απώλεια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Θα προέλθει κυρίως από την αποτυχία της πρώτης αξιολόγησης, που θα γίνει μάλλον αρχές του 16. Τότε, εφόσον οι προβλέψεις των εσόδων θα έχουν πέσει έξω, εφόσον τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις θα είναι ως συνήθως λιγότερα και εφόσον η ανεργία θα έχει αυξηθεί, με αποτέλεσμα οι ασφαλιστικές εισφορές να πέσουν κι άλλο, είναι προφανές ότι το κουαρτέτο θα απαιτήσει νέα μέτρα, ως συνήθως. Ποια βουλή θα είναι σε θέση να ψηφίσει νέα μέτρα, δηλαδή περικοπές μισθών και συντάξεων;
Εκεί ακριβώς θα αρχίσει η νέα συζήτηση περί grexit, καθώς έχει καταστεί
σαφές πως άλλη βοήθεια δεν αναμένεται πλέον και η παρούσα θα δωθεί μόνον
κατόπιν αυστηρών αξιολογήσεων. Όλα αυτά δείχνουν πως και η κυβέρνηση
της 20ης Σεπτεμβρίου μάλλον θα είναι αναλώσιμη.
Τούτων δοθέντων όλοι κάνουν πονηρές σκέψεις, πως δηλαδή ο Τσίπρας καλοβλέπει την ήττα. Μα το ίδιο δεν θα καλοβλέπει και ο Βαγγέλης; Ιδιαιτέρως αυτός. Διότι εάν ο Συριζα χάσει, θα έχουμε ενίσχυση του αντιμνημονιακού στρατοπέδου, το οποίο πλέον θα έχει ως επικεφαλής τον ίδιο τον Τσίπρα. Οι δηλώσεις της κας Γεροβασίλη, πως θα συνεργαστεί με όσους θεωρούν καταστροφικά τα μνημόνια δεν είναι καθόλου τυχαίες. Αφενός προσπαθούν να καθησυχάσουν τους δυσαρεστημένους, αλλά αφετέρου προετοιμάζουν και το έδαφος μετά από πιθανή ήττα: ο Τσίπρας θα ηγηθεί του νέου αντιμνημονιακού αγώνα.
Μια κυβέρνηση δηλαδή Βαγγέλη- Σταύρου- Φώφης, πόσο θα μπορέσει να αντέξει; Μερικούς μήνες. Αντίθετα, μια κυβέρνηση Συριζα έχει καλύτερη πρόγνωση, διότι απέναντί της θα έχει όλους τους χρήσιμους μνημονιακούς, που θέλοντας και μη θα ψηφίζουν τους περισσότερους νόμους. Επομένως εάν ο Τσίπρας δεν θέλει μια να κυβερνήσει, ο Βαγγέλης δεν θα θέλει δέκα.
Αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, όπως τα σκέφτονται οι συνομωσιολόγοι. Όλοι οι αρχηγοί ελπίζουν στο καλύτερο. Πως θάρθει η ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι, τα πακέτα του Γιουνκέρ, πως οι ριζικές μεταρρυθμίσεις θα δημιουργήσουν καλό κλίμα και τέλος πως οι πολίτες θα φιλοτιμηθούν να πληρώσουν τους φόρους τους και πως ο Τρύφων θα εισπράξει τα μη δυνάμενα να εισπραχθούν.
Αυτά πιστεύουν οι αρχηγοί και δεν διανοούνται να πουλήσουν το παιχνίδι των εκλογών. Ο Τσίπρας μάλιστα μοιάζει να πιστεύει μέχρι και στην αυτοδυναμία. Με τέτοιες εταιρείες δημοσκοπήσεων που έχουμε τίποτα δεν αποκλείεται. Μέχρι και να βγει ο Βαγγέλης αυτοδύναμος είναι πιθανόν.
Τα δύο κόμματα μπαίνουν τώρα στην κρισιμότερη εβδομάδα, η οποία θα κρίνει και το αποτέλεσμα. Η έντονη αντιδεξιά ρητορική του Τσίπρα φαίνεται πως αρχίζει να αποδίδει και μένει να δούμε τις μετρήσεις του Σαββατοκύριακου. Εάν σ’ αυτές ο Σύριζα έχει ανοδική τάση, έστω και μικρή, τότε το αποτέλεσμα των εκλογών θα έχει κριθεί υπέρ του.
Και ο Αλέξης Τσίπρας θα αρχίσει να προσεύχεται να εμφανιστεί η νεράϊδα του παραμυθιού, για να σώσει τη χώρα από τη φτώχια. Διότι, άλλη, πιο ορθολογική ελπίδα δεν φαίνεται να υπάρχει.
Τούτων δοθέντων όλοι κάνουν πονηρές σκέψεις, πως δηλαδή ο Τσίπρας καλοβλέπει την ήττα. Μα το ίδιο δεν θα καλοβλέπει και ο Βαγγέλης; Ιδιαιτέρως αυτός. Διότι εάν ο Συριζα χάσει, θα έχουμε ενίσχυση του αντιμνημονιακού στρατοπέδου, το οποίο πλέον θα έχει ως επικεφαλής τον ίδιο τον Τσίπρα. Οι δηλώσεις της κας Γεροβασίλη, πως θα συνεργαστεί με όσους θεωρούν καταστροφικά τα μνημόνια δεν είναι καθόλου τυχαίες. Αφενός προσπαθούν να καθησυχάσουν τους δυσαρεστημένους, αλλά αφετέρου προετοιμάζουν και το έδαφος μετά από πιθανή ήττα: ο Τσίπρας θα ηγηθεί του νέου αντιμνημονιακού αγώνα.
Μια κυβέρνηση δηλαδή Βαγγέλη- Σταύρου- Φώφης, πόσο θα μπορέσει να αντέξει; Μερικούς μήνες. Αντίθετα, μια κυβέρνηση Συριζα έχει καλύτερη πρόγνωση, διότι απέναντί της θα έχει όλους τους χρήσιμους μνημονιακούς, που θέλοντας και μη θα ψηφίζουν τους περισσότερους νόμους. Επομένως εάν ο Τσίπρας δεν θέλει μια να κυβερνήσει, ο Βαγγέλης δεν θα θέλει δέκα.
Αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, όπως τα σκέφτονται οι συνομωσιολόγοι. Όλοι οι αρχηγοί ελπίζουν στο καλύτερο. Πως θάρθει η ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι, τα πακέτα του Γιουνκέρ, πως οι ριζικές μεταρρυθμίσεις θα δημιουργήσουν καλό κλίμα και τέλος πως οι πολίτες θα φιλοτιμηθούν να πληρώσουν τους φόρους τους και πως ο Τρύφων θα εισπράξει τα μη δυνάμενα να εισπραχθούν.
Αυτά πιστεύουν οι αρχηγοί και δεν διανοούνται να πουλήσουν το παιχνίδι των εκλογών. Ο Τσίπρας μάλιστα μοιάζει να πιστεύει μέχρι και στην αυτοδυναμία. Με τέτοιες εταιρείες δημοσκοπήσεων που έχουμε τίποτα δεν αποκλείεται. Μέχρι και να βγει ο Βαγγέλης αυτοδύναμος είναι πιθανόν.
Τα δύο κόμματα μπαίνουν τώρα στην κρισιμότερη εβδομάδα, η οποία θα κρίνει και το αποτέλεσμα. Η έντονη αντιδεξιά ρητορική του Τσίπρα φαίνεται πως αρχίζει να αποδίδει και μένει να δούμε τις μετρήσεις του Σαββατοκύριακου. Εάν σ’ αυτές ο Σύριζα έχει ανοδική τάση, έστω και μικρή, τότε το αποτέλεσμα των εκλογών θα έχει κριθεί υπέρ του.
Και ο Αλέξης Τσίπρας θα αρχίσει να προσεύχεται να εμφανιστεί η νεράϊδα του παραμυθιού, για να σώσει τη χώρα από τη φτώχια. Διότι, άλλη, πιο ορθολογική ελπίδα δεν φαίνεται να υπάρχει.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια