Η «αλλαγή φρουράς»

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος

Πριν από λίγες ημέρες ο ελληνικός λαός επέβαλε ουσιαστικά μια ριζική «αλλαγή φρουράς» στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Αντικατέστησε τα λεγόμενα παλιά κόμματα εξουσίας με δύο άλλα, νεότερα, με ότι αυτό συνεπάγεται συνολικά, ενώ πολιτικά οδήγησε στο σχηματισμό μιας υποτίθεται «νέας», πλην μάλλον κομματικής στη λογική, κυβέρνησης.

Ετσι, η επόμενη ημέρα φέρει δύο κύρια χαρακτηριστικά και γεννά δύο καίρια ερωτήματα:
Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν το 90% του λαού θέλει απόλυτη προσήλωση στο πρόγραμμα: με αυτό το τεράστιο ποσοστό το εκλογικό σώμα έκοψε την Κυριακή οριστικά και αμετάκλητα την κουβέντα περί μνημονίων και αντιμνημονίων για πρώτη φορά από τότε που επιβλήθηκαν στη χώρα. Όλα αυτά, τελείωσαν πριν από μία εβδομάδα. Τώρα μένει η εφαρμογή, κάτι δυσχερέστατο, ειδικά για (μέχρι χθες) επαγγελματίες «αντιμνημονιακούς».
Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι θέλησε ακριβώς να δώσει τη διαχείριση της επόμενης ημέρας σε νέες, συγκριτικά, πολιτικές δυνάμεις: ο λαός δεν έκρινε μόνον το σήμερα, ή το άμεσο χθες: έκρινε ουσιαστικά τις ευθύνες όλης της πορείας στην καταστροφή και, από αυτή την άποψη, έκανε πολύ καλά. Γιατί, πράγματι, ότι κι αν έγινε τους τελευταίους μήνες, η καταστροφή δεν ήρθε στη διάρκειά τους. Γι αυτό και η λαική εντολή επέβαλε την «αλλαγή φρουράς»: στην ουσία, μια νέα «δημοκρατική παράταξη» γεννήθηκε πλέον μέσα από τις κάλπες και σε αυτή, με το «αριστερό πρόσημο», έδωσε ο λαός την εντολή των μεγάλων, σκληρότατων αλλαγών – προφανώς, κάτι γνωρίζει...
Το πρώτο ερώτημα είναι εάν όλα αυτά είναι για καλό για τον τόπο: σίγουρα είναι. Κι αυτό πρώτον επειδή το αποτέλεσμα της λαικής εντολής είναι ο μόνος οδηγός στις δημοκρατίες και έχει πολύ μεγάλη σημασία να είναι καθαρό όπως τώρα και να γίνεται απόλυτα σεβαστό από τους πάντες. Και, δεύτερον, επειδή στοιχείο της καθαρότητας είναι η εξουδετέρωση κάθε δικαιολογίας: για τους κυβερνώντες δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για παραμύθια.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά στις νέες πολιτικές ισορροπίες μετά το θρίαμβο Τσίπρα Καμμένου: για ποιους είναι χειρότερα; Γι αυτούς που έδιωξε ο λαός, γι αυτούς που έφερε ορμητικά στην εξουσία, που πάντως ουδεμία σχέση με τα παλιά έχει: πλέον ασκείται με πλήρη, απόλυτη επιτροπεία απ’ έξω, από το Βερολίνο, και τα πλαίσια κίνησης της ελληνικής κυβέρνησης είναι μηδενικά.
Ετσι το ερώτημα δύσκολα μπορεί να απαντηθεί σήμερα.
Σύντομα όμως, η ζωή θα δείξει…

ΤΟ ΒΗΜΑ

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.