Γλέζος και ΚΚΕ στη ζώνη του λυκόφωτος

Με έκπληξη διαβάσαμε την δήλωση του Μανώλη Γλέζου περί άρνησης ένταξης στη Λαϊκή Ενότητα, λέγοντας ότι “Είναι φανερό ότι είμαστε στο ευρώ. Αν πάμε στο εθνικό νόμισμα, τότε με την πρώτη δυσκολία θα τυπώσουμε νόμισμα και θα ανέβει ο πληθωρισμός. Το κοινό νόμισμα είναι ανασταλτικός παράγοντας του πληθωρισμού.” και “Οι αντιλήψεις μου είναι 'ο λαός στην εξουσία'.
Πώς λοιπόν να συνεργαστώ με κάποιους που λένε να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ; Όταν ένα κόμμα ζητά να φύγει από την ευρωζώνη και εγώ έχω πει ότι δεν χαρίζουμε την Ευρώπη στους Δυτικοευρωπαίους...” (http://tvxs.gr/)

Κατ'αρχήν, το κοινό νόμισμα από μόνο του δεν είναι ικανή συνθήκη να σε προστατέψει από τον πληθωρισμό, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση, ουσιαστικά έχουμε τα ίδια (και χειρότερα) αποτελέσματα μέσω εσωτερικής υποτίμησης δια του σαδο-μονεταρισμού. Και τα "κατορθώματα" της καταστροφικής αυτής πρακτικής τα είδαμε τα τελευταία πέντε χρόνια. Ασύλληπτα ποσοστά ανεργίας, αδιανόητη κατακρήμνιση του ΑΕΠ που δεν δικαιολογείται ούτε σε συνθήκες πολέμου, κατακόρυφη αύξηση του δημοσίου χρέους. Ο πληθωρισμός, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να επιφέρει τέτοια καταστροφή μέσα σε πέντε χρόνια.

Επίσης, ο πληθωρισμός είναι κάτι που συμβαίνει, ακριβώς επειδή ακόμα και οι πιο ισχυρές οικονομίες τυπώνουν τακτικά χρήμα (ΗΠΑ, Κίνα κ.λ.π.). Είναι πλέον ένα σύνηθες φαινόμενο στον παγκόσμιο νομισματικό πόλεμο που κρατάει για χρόνια.

Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως έρχεται όταν ο Γλέζος ταυτίζει το ευρώ με την Ευρώπη. Πώς είναι δυνατόν ένα νόμισμα που σχεδιάστηκε από τους τραπεζίτες για να χτίσουν την οικονομική τους αυτοκρατορία στα δικά τους μέτρα, να αποτελεί το κριτήριο για την Ευρώπη των λαών;

Πώς είναι δυνατόν, ένας αγωνιστής της Αριστεράς, με τόσους αγώνες στην πλάτη του, να ακολουθεί τη λογική ενός βρόμικου συστήματος βουτηγμένου στη διαπλοκή, αντιμετωπίζοντας ένα νόμισμα ως ιερή αγελάδα; Όταν μάλιστα αποδείχθηκε ξεκάθαρα, με τα γεγονότα του δημοψηφίσματος, ότι αυτό το νόμισμα αποτελεί το εργαλείο μιας χρηματοπιστωτικής δικτατορίας, προκειμένου να επιβάλλεται σε ολόκληρους λαούς;

Και ξαφνικά, ο Μανώλης είπε ότι αν δεν δημιουργηθεί ο ενιαίος αντιμνημονιακός πόλος που επιθυμεί, τότε θα ψηφίσει ΚΚΕ. Και όμως, αυτό δεν είναι και τόσο παράξενο, εξηγείται. Γιατί και ο Κουτσούμπας είχε πει ότι “έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς δυνάμεων, όντας στο καπιταλιστικό σύστημα, όντας στην ΕΕ, όντας στην εξουσία που την έχουν συγκεκριμένοι, εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα”. (http://news.in.gr/)

Και επανερχόμαστε στα παράδοξα. Πώς γίνεται το ΚΚΕ να μιλάει από τη μια με όρους πάλης, για λαϊκούς αγώνες κ.λ.π. και από την άλλη με όρους τακτικής; Υποτίθεται ότι διακηρύττει την άμεση ανάληψη της εξουσίας από τον λαό. Πώς είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο μέσα στο ευρώ; Λες και το στόμα αρχίζει να μιλάει και να αραδιάζει από κεκτημένη ταχύτητα τη γνωστή ρητορική και ξαφνικά παθαίνει βραχυκύκλωμα, για να βουτήξει η γλώσσα άθελά της στον ψευδο-ορθολογισμό του 'ευρώ ή χάος', με τον οποίο τα μίντια φρόντισαν να εμποτίσουν τα μυαλά της κοινωνίας για πολλά χρόνια.

Φαίνεται ότι το σκληρό νόμισμα καταφέρνει να προκαλεί τέτοια ιδεολογική σύγχυση στα μυαλά των "συντρόφων", που προσομοιώνει εύκολα τα πιο παράδοξα και ανεπίλυτα ως τώρα προβλήματα της κβαντικής μηχανικής.

Συγγνώμη Μανώλη, αλλά την Ευρώπη δεν τη χαρίσαμε καν στους Δυτικοευρωπαίους που λες. Την έχουμε ήδη παραδώσει στους τραπεζίτες και στα λόμπι που αλωνίζουν στους διαδρόμους των Βρυξελλών. Και μάλιστα ούτε που το καταλάβαμε. Αυτοί την φτιάξανε έτσι όπως θέλανε και αυτοί μας έβαλαν στο κοινό νόμισμα χωρίς καν να μας ρωτήσουνε.

Επομένως, "σύντροφοι", προσοχή. Έχετε εισέλθει στη ζώνη του λυκόφωτος. Συνέλθετε γρήγορα και αποδράστε όσο είναι καιρός, γιατί μπορεί ξαφνικά να ανακαλύψετε ότι μεταμορφωθήκατε σε σοσιαλδημοκρατικές ορντινάντσες του συστήματος.

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.