Επιστρέφοντας σταθερά στο χωριό για παραθερισμό αντιλαμβάνομαι ευκολότερα και πιο άμεσα την πολιτική κατάσταση. Μόλις μιλήσεις με δυο τρια άτομα αντιλαμβάνεσαι πρώτον τι έχει συμβεί και δεύτερον ποιος θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές.
Βεβαίως αυτό το αντιλαμβάνεσαι και με τις δημοσκοπήσεις. Δεν είναι όμως ακριβώς το ίδιο. Διότι οι δημοσκοπήσεις δεν είναι ζωντανά άτομα, είναι αριθμοί. Και οι αριθμοί δεν σου δίνουν προοπτική ούτε συναίσθημα, ενώ πολύ συχνά πέφτουν σε σφάλμα ή είναι κατασκευασμένοι. Ο πηλιορίτης όμως δεν κάνει ποτέ λάθος και η προοπτική του φτάνει το λιγότερο μέχρι τέσσερα χρόνια. Μπορείς να κάνεις δημοσκόπηση για μετά 4 χρόνια;
Εδώ στο Πήλιο λοιπόν λένε το εξής. Πως εφόσον ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χρεωκόπησαν τη χώρα δεν έχουν πολιτικό λόγο για τα επόμενα χρόνια καθόλου. Ακόμη και αν ο Σύριζα τα κάνει όλα θάλασσα. Θα κυβερνάει ό,τι και αν γίνει για άλλα 4 χρόνια τουλάχιστον, επειδή κανένας αυτή τη στιγμή δεν θέλει να δώσει την διαχείριση σε άλλον, εκτός από τον Τσίπρα. Προσπάθησε, κουράστηκε, αρρώστησε, έκανε ό,τι μπορούσε. Είναι και καθαρός. Οπότε θα τον αφήσουμε στη θέση του.
Αυτή δεν είναι γνώμη κάποιων. Είναι μια τελεσίδικη λαϊκή πεποίθηση. Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτήν την πεποίθηση, η οποία παράγει σοβαρά πολιτικά αποτελέσματα, ο Συριζα και ο Τσίπρας έχουν αυτή την στιγμή ακλόνητη ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία. Παρότι υπέγραψαν μνημόνιο, αυτό καθόλου δεν επηρεάζει την ηγεμονία τους, διότι έχει γίνει αποδεκτή η εξ ανάγκης στροφή. Το ζήτημα της παλινωδίας πολιτικά τελείωσε. Έχει απορροφηθεί.
Η ηγεμονία αυτή έχει τις ρίζες της στην πλήρη απαξίωση του αστικού πολιτικού κόσμου τα τελευταία 5 χρόνια, εξαιτίας του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού ελέγχου που έχει επιβληθεί στη χώρα. Ο ασφυκτικός αυτός έλεγχος κατέστρεψε τις σχέσεις αντιπροσώπευσης μεταξύ λαού και βουλευτών και ουσιαστικά κατήργησε το κοινοβούλιο, το οποίο αποφάσιζε και αποφασίζει ακόμα χωρίς να διαβουλεύεται, δηλαδή καθ’ υπαγόρευση.
Κατάργηση όμως ουσιαστικά του κοινοβουλίου σημαίνει ανεξέλεγκτη εκτελεστική εξουσία. Όταν όμως αυτή η εξουσία εφαρμόζει συμφωνίες που όχι μόνον δεν έχουν συζητηθεί και εγκριθεί, αλλά αφαιρούν εισοδήματα και δικαιώματα, τότε πρώτον η εκτελεστική εξουσία είναι χωρίς νομιμοποίηση λαϊκή, ενώ ήδη οι αντιπρόσωποι του λαού, οι βουλευτές, είναι επίσης χωρίς νομιμοποίηση, καθώς δεν αποφασίζουν. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η κατάρρευση του αστικού πολιτικού κόσμου συνολικά. Και πάνω σ’ αυτό εδράζεται η πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς και του Συριζα. Είναι ένα πολιτικό αποτέλεσμα του διεθνούς ελέγχου, που κατήργησε τους θεσμούς του κράτους.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, το οποίο γίνεται ευκολότερα αντιληπτό στο Πήλιο παρά στο Κολωνάκι, διότι η απόσταση σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα καθαρά, σαν παρατηρητής- συνείδηση έχει μόνον ο θεωρών, έλεγε ο Νίτσε. Αυτός που πράττει είναι τυφλός- έρχεται σαν πολιτικός κυρίαρχος ο Τσίπρας και υπογράφει ό,τι νομίζει, κάνει αυτό που νομίζει και έχει την κάλυψη όλων. Έχει τη νομιμοποίηση. Έχει την ηγεμονία.
Γι’ αυτό όλοι απορούν: μα καλά, έκλεισε τις τράπεζες, πάγωσε όλη την αγορά και είναι 20 μονάδες μπροστά; Είναι. Διότι ο λαός περιμένει και δεν έχει άλλη επιλογή. Το πολιτικό κεφάλαιο του Συριζα έχει αποθέματα ετών.
Πόσα; Όχι άπειρα βεβαίως, Πάντως αρκετά για να υπογράψει χαλαρά τη συμφωνία, να λύσει το εσωκομματικό του ταχύτατα και αμέσως να πάει σε εκλογές μέσα στον Σεπτέμβριο με αρχές Οκτώβρη και να πάρει άνετη αυτοδυναμία.
Αυτά τα νέα από το Πήλιο. Σιγά τα νέα, θα μου πείτε. Δεν είναι έτσι. Άλλο να σου λέει τα νέα ο Φαναράς, με πολλές υποσημειώσεις και άλλο να στα λέει ο Ζήσης μπροστά στη θάλασσα, βρίζοντας.
Είναι πιο πειστικός αυτός. Και το παίρνεις απόφαση.
Βεβαίως αυτό το αντιλαμβάνεσαι και με τις δημοσκοπήσεις. Δεν είναι όμως ακριβώς το ίδιο. Διότι οι δημοσκοπήσεις δεν είναι ζωντανά άτομα, είναι αριθμοί. Και οι αριθμοί δεν σου δίνουν προοπτική ούτε συναίσθημα, ενώ πολύ συχνά πέφτουν σε σφάλμα ή είναι κατασκευασμένοι. Ο πηλιορίτης όμως δεν κάνει ποτέ λάθος και η προοπτική του φτάνει το λιγότερο μέχρι τέσσερα χρόνια. Μπορείς να κάνεις δημοσκόπηση για μετά 4 χρόνια;
Εδώ στο Πήλιο λοιπόν λένε το εξής. Πως εφόσον ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χρεωκόπησαν τη χώρα δεν έχουν πολιτικό λόγο για τα επόμενα χρόνια καθόλου. Ακόμη και αν ο Σύριζα τα κάνει όλα θάλασσα. Θα κυβερνάει ό,τι και αν γίνει για άλλα 4 χρόνια τουλάχιστον, επειδή κανένας αυτή τη στιγμή δεν θέλει να δώσει την διαχείριση σε άλλον, εκτός από τον Τσίπρα. Προσπάθησε, κουράστηκε, αρρώστησε, έκανε ό,τι μπορούσε. Είναι και καθαρός. Οπότε θα τον αφήσουμε στη θέση του.
Αυτή δεν είναι γνώμη κάποιων. Είναι μια τελεσίδικη λαϊκή πεποίθηση. Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτήν την πεποίθηση, η οποία παράγει σοβαρά πολιτικά αποτελέσματα, ο Συριζα και ο Τσίπρας έχουν αυτή την στιγμή ακλόνητη ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία. Παρότι υπέγραψαν μνημόνιο, αυτό καθόλου δεν επηρεάζει την ηγεμονία τους, διότι έχει γίνει αποδεκτή η εξ ανάγκης στροφή. Το ζήτημα της παλινωδίας πολιτικά τελείωσε. Έχει απορροφηθεί.
Η ηγεμονία αυτή έχει τις ρίζες της στην πλήρη απαξίωση του αστικού πολιτικού κόσμου τα τελευταία 5 χρόνια, εξαιτίας του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού ελέγχου που έχει επιβληθεί στη χώρα. Ο ασφυκτικός αυτός έλεγχος κατέστρεψε τις σχέσεις αντιπροσώπευσης μεταξύ λαού και βουλευτών και ουσιαστικά κατήργησε το κοινοβούλιο, το οποίο αποφάσιζε και αποφασίζει ακόμα χωρίς να διαβουλεύεται, δηλαδή καθ’ υπαγόρευση.
Κατάργηση όμως ουσιαστικά του κοινοβουλίου σημαίνει ανεξέλεγκτη εκτελεστική εξουσία. Όταν όμως αυτή η εξουσία εφαρμόζει συμφωνίες που όχι μόνον δεν έχουν συζητηθεί και εγκριθεί, αλλά αφαιρούν εισοδήματα και δικαιώματα, τότε πρώτον η εκτελεστική εξουσία είναι χωρίς νομιμοποίηση λαϊκή, ενώ ήδη οι αντιπρόσωποι του λαού, οι βουλευτές, είναι επίσης χωρίς νομιμοποίηση, καθώς δεν αποφασίζουν. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η κατάρρευση του αστικού πολιτικού κόσμου συνολικά. Και πάνω σ’ αυτό εδράζεται η πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς και του Συριζα. Είναι ένα πολιτικό αποτέλεσμα του διεθνούς ελέγχου, που κατήργησε τους θεσμούς του κράτους.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, το οποίο γίνεται ευκολότερα αντιληπτό στο Πήλιο παρά στο Κολωνάκι, διότι η απόσταση σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα καθαρά, σαν παρατηρητής- συνείδηση έχει μόνον ο θεωρών, έλεγε ο Νίτσε. Αυτός που πράττει είναι τυφλός- έρχεται σαν πολιτικός κυρίαρχος ο Τσίπρας και υπογράφει ό,τι νομίζει, κάνει αυτό που νομίζει και έχει την κάλυψη όλων. Έχει τη νομιμοποίηση. Έχει την ηγεμονία.
Γι’ αυτό όλοι απορούν: μα καλά, έκλεισε τις τράπεζες, πάγωσε όλη την αγορά και είναι 20 μονάδες μπροστά; Είναι. Διότι ο λαός περιμένει και δεν έχει άλλη επιλογή. Το πολιτικό κεφάλαιο του Συριζα έχει αποθέματα ετών.
Πόσα; Όχι άπειρα βεβαίως, Πάντως αρκετά για να υπογράψει χαλαρά τη συμφωνία, να λύσει το εσωκομματικό του ταχύτατα και αμέσως να πάει σε εκλογές μέσα στον Σεπτέμβριο με αρχές Οκτώβρη και να πάρει άνετη αυτοδυναμία.
Αυτά τα νέα από το Πήλιο. Σιγά τα νέα, θα μου πείτε. Δεν είναι έτσι. Άλλο να σου λέει τα νέα ο Φαναράς, με πολλές υποσημειώσεις και άλλο να στα λέει ο Ζήσης μπροστά στη θάλασσα, βρίζοντας.
Είναι πιο πειστικός αυτός. Και το παίρνεις απόφαση.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια