Συγκρουσιακό σκηνικό στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους, στην εγχώρια σκηνή αλλά και στο εσωτερικό της κυβέρνησης, τείνει να διαμορφωθεί τις τελευταίες ημέρες, με αποτέλεσμα οι πιθανότητες του αδιεξόδου να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και να πυροδοτούνται εκ νέου σενάρια πρόωρων εκλογών, τα οποία, πάντως, απορρίπτονται από στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα.
Παρά τις προσδοκίες της κυβέρνησης ότι θα υπήρχε, ακόμη και την προηγούμενη εβδομάδα, σύγκλιση στο λεγόμενο Brusells Group ώστε να αρθεί η χρηματοδοτική ασφυξία στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, η απόσταση που χωρίζει την Αθήνα από τους εκπροσώπους των δανειστών παραμένει μεγάλη. Ακόμη και κυβερνητικοί παράγοντες, που το τελευταίο διάστημα εξέπεμπαν μηνύματα συγκρατημένης αισιοδοξίας, πλέον αναγνωρίζουν πως δεν πρέπει να αναμένεται ουσιαστική πρόοδος πριν από το Πάσχα και παραπέμπουν σε πιθανό Eurogroup μετά τις 12 του μήνα, αν και πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση ενδεχομένως να μη ζητήσει τη σύγκληση έκτακτου συμβουλίου. Στο μεταξύ, η κυβέρνηση συνεχίζει να θέτει ισχυρές «κόκκινες γραμμές». Συγκεκριμένα, απορρίπτει κάθε συζήτηση για εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις και εμμένει στην προεκλογική της δέσμευση για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κατώτατου μισθού. Ετσι, πεδίο συμβιβασμού μπορεί να βρεθεί μόνον εάν οι σχετικοί όροι γίνουν αποδεκτοί από τους εταίρους και η Αθήνα κάνει μερικά βήματα προς τη δική τους κατεύθυνση στο δημοσιονομικό πεδίο και στις ιδιωτικοποιήσεις. Παρότι οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν απορρίπτεται το σενάριο της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά, αν και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης έσπευσε να το αποκηρύξει, ενώ δεν έχει «κλείσει» ούτε το κεφάλαιο των ιδιωτικοποιήσεων παρά την αντίδραση του αναπληρωτή υπουργού Ναυτιλίας, Θ. Δρίτσα, για τον ΟΛΠ. Πάντως, ακόμη και εάν υπάρξει τελικώς προσέγγιση στη λίστα των μεταρρυθμίσεων, στην Αθήνα δεν πρόκειται να δοθεί κάτι παραπάνω από ένας «αναπνευστήρας» ρευστότητας μέσω της ΕΚΤ, υπό την αίρεση ότι το «πράσινο φως» θα το έχει ανάψει προηγουμένως το Eurogroup.
Παράλληλα με το ασφυκτικό πλαίσιο που διαμορφώνεται στις σχέσεις με τους εταίρους, κατακόρυφα θα ανέβει το αμέσως επόμενο διάστημα η ένταση και στην εγχώρια πολιτική σκηνή, ακυρώνοντας εκ των πραγμάτων κάθε προοπτική ευρύτερων συναινέσεων και συνεργασιών. Η προγραμματισμένη για αύριο συνεδρίαση στη Βουλή για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την περίοδο 2010 - 2014, που εκ των πραγμάτων θα έχει ως κεντρικά πρόσωπα και τους κ. Αντ. Σαμαρά, Ευ. Βενιζέλο, δημιουργεί μια βαθύτατη διαχωριστική γραμμή μεταξύ της κυβέρνησης και της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, που δεν είναι ορατό πώς μπορεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες να γεφυρωθεί.
Τέλος, όπως προαναφέρθηκε, εύθραυστες είναι πλέον οι ισορροπίες και στο εσωτερικό της κυβέρνησης, με πανθομολογούμενο το έλλειμμα του συντονισμού. Μάλιστα, περιπτώσεις όπως του κ. Γ. Πανούση και της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου κατά πληροφορίες αποτελούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου. Οπως λέγεται, δύο υπουργοί του λεγόμενου «κοινωνικού» κύκλου επέδειξαν άρνηση συνεργασίας με τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών που βρέθηκαν στην Αθήνα σαφώς πέραν των ορίων που θα επιθυμούσε το Μαξίμου. Επίσης, δυσφορία λέγεται πως υπάρχει πλέον για ορισμένους χειρισμούς ακόμη και του κ. Γ. Βαρουφάκη, που όπως λέγεται, επιβαρύνουν αναίτια τη διαπραγμάτευση, παρότι το τελευταίο διάστημα ο υπουργός Οικονομικών έχει ουσιαστικά τερματίσει τις εμπρηστικές εμφανίσεις του.
Οι δύο εκδοχές
Οπως προαναφέρθηκε, το ανωτέρω σκηνικό έχει πυροδοτήσει εκ νέου σενάρια δημοψηφίσματος ή πρόωρων εκλογών, είτε με επιλογή του πρωθυπουργού, ή λόγω «πολιτικού ατυχήματος». Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, εάν η διαπραγμάτευση με τους εταίρους καταστεί σαφές πως δεν είναι δυνατόν να ολοκληρωθεί, ο κ. Τσίπρας θα επιλέξει να προκαλέσει ο ίδιος εκλογές, προκειμένου να επανέλθει σε συζητήσεις με ρητή λαϊκή εντολή και σαφείς «κόκκινες γραμμές». Κατά πληροφορίες, μάλιστα, σχετικές εισηγήσεις έχουν ήδη υποβληθεί προς το Μέγαρο Μαξίμου. Το δεύτερο σενάριο προβλέπει ο κ. Τσίπρας να καταλήξει σε έναν πρώτο συμβιβασμό με τους εταίρους μετά το Πάσχα και εν συνεχεία να κλείσει τη «μεγάλη συμφωνία» του Ιουνίου με τους εταίρους. Η συμφωνία, με βάση και την απόφαση του Εurogroup της 20ής Φεβρουαρίου, θα έχει θετικές πτυχές, όπως η μείωση του στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα και ενδεχομένως η περαιτέρω διευθέτηση του χρέους. Προεξοφλείται, όμως, πως θα συνοδεύεται από δέσμευση για «επώδυνες» -ειδικά για τον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ- μεταρρυθμίσεις και πιθανότατα από νέα χρηματοδότηση προς τη χώρα, την οποία η αντιπολίτευση θα χαρακτηρίσει νέο μνημόνιο. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο κ. Τσίπρας είναι πολύ πιθανό να λύσει τον πολιτικό και εσωκομματικό γόρδιο δεσμό που θα έχει ανακύψει, είτε μέσω δημοψηφίσματος ή με πρόωρες εκλογές, που σε κάθε περίπτωση θα πραγματοποιηθούν με λίστα.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια