Εκείνο που πέτυχε ο κ. Τσίπρας είναι να δεχτούν οι δανειστές να μην επιβάλλουν μονομερώς οι ίδιοι αυτή τη φορά συγκεκριμένα μέτρα, αλλά έδωσαν μια τελευταία ευκαιρία στην ελληνική κυβέρνηση να παρουσιάσει τα δικά της ισοδύναμα σε οικονομικό αποτέλεσμα και κοστολογημένα μέτρα για να τα εγκρίνουν ή να τα απορρίψουν.
Όμως ισοδύναμα μέτρα σημαίνει κάποιες νέες μειώσεις δημοσίων δαπανών και κάποιες νέες αυξήσεις φόρων, διαφορετικές από αυτές που περιέχει το mail Χαρδούβελη, για το οποίο έπεσε η κυβέρνηση Σαμαρά. Για την αριστερή κυβέρνηση αυτό μεταφράζεται είτε σε μείωση του κράτους (κόκκινη γραμμή για την αριστερά), είτε σε αύξηση των φόρων με περαιτέρω ξεζούμισμα του κόσμου από την ίδια την αριστερά. Η κυβέρνηση εξακολουθεί να εστιάζει στην πάταξη της φοροδιαφυγής. Ποιας φοροδιαφυγής όμως; Αυτής που γίνεται για επιβίωση ή αυτής που γίνεται για υπερπλουτισμό; Και πότε θα αποδώσει αυτό το κυνήγι της φοροδιαφυγής;
Πιστεύουμε λοιπόν πως οι δανειστές θα πιέσουν για νέα μέτρα λιτότητας και τότε θα δούμε ποιοι αριστεροί βουλευτές θα κάνουν ιδεολογική στροφή και θα ψηφίσουν τα νέα και σε κάθε περίπτωση νεοφιλελεύθερα μέτρα.
Ίσως σε λίγο καιρό να περάσουμε από την δημιουργική ασάφεια και την αρχική εθνική ανάταση, στην καταστροφική σαφήνεια και στην εθνική κατάπτωση. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι αυτή η τύχη της κυβέρνησης.
προεδρική δημοκρατία
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια